حاشیه‌های تدفین شهدای گمنام در دانشگاه تهران؛
باشگاه دانشجویان «خبرگزاری دانشجو» - فاطمه زینلی؛ چراغی پرفروغند، راه را به گمگشتگان دریای پرتلاطم دنیا نشان می دهند، اهل دنیا را به ساحل امن هدایت فرا می خوانند و نور امید را بر دل کشتی شکستگان اقیانوس معرفت می تابانند، آری شهدای گمنام این گونه اند.
شهید آن کسی است که با فداکاری و از خودگذشتگی خود و با سوختن و خاکستر شدن خود محیط را برای دیگران مساعد می کند. مثل شهید مثل شمعی است که خدمتش از نوع سوخته شدن و فانی شدن و پرتو افکندن است تا دیگران در این پرتو که به بهای نیستی او تمام شده، بنشینند و آسایش بیابند و کار خویش را انجام دهند.
آری، شهدا شمع محفل بشریتند؛ سوختند و محفل بشریت را روشن کردند. اگر این محفل تاریک می ماند، هیچ دستگاهی نمی توانست کار خود را آغاز کند یا ادامه بدهد و بر این اساس است که حق شهید از حق تمام کسانی که از راه علم، فلسفه و اندیشه، صنعت و اختراع و اکتشاف و اخلاق و حکمت عملی و... به بشریت خدمت کرده اند، بالاتر است.
تدفین شهدا در دانشگاه‌ها سبب خنثی شدن توطئه‌های دشمنان می‌شود
زمان می گذرد و افرادی پا به عرصه هستی می گذارند که نه انقلاب و نه جنگ را دیده اند و نه طعم سختی ها و مشکلات آن را چشیده‌اند. این نسل جوان برای پیمودن مسیر پیشرفت و قرار گرفتن در صراط مستقیم نیاز روزافزون به ارزش های متعالی اسلامی دارد؛ تهاجم فرهنگی دشمنان در راستای جدایی آینده سازان کشور از ارزش های والای انقلاب اسلامی است.
ترویج فرهنگ شهادت و ایثار به عنوان والاترین میراث انقلاب اسلامی و هشت سال دفاع مقدس بهترین چراغ راه برای پیمودن این مسیر پرتلاطم است و بی شک ترویج فرهنگ ایثار و شهادت از راه های متعددی امکان پذیر می باشد که یکی از مؤثرترین آن ها خاکسپاری پیکر مبارک شهدا در دانشگاه های کشور است.
تدفین شهدای گمنام در دانشگاه تهران
محدثه چیتگرها، مسئول سابق معاونت فرهنگی حوزه خواهران بسیج دانشجویی دانشگاه تهران در این خصوص گفت: در زمان ریاست دکتر رهبر برای تدفین شهدا در دانشگاه تهران، ستادی با حضور نمایندگان تشکل های مختلف دانشجویی مانند بسیج دانشجویی و انجمن اسلامی که زیر نظر معاونت فرهنگی دانشگاه بود، تشکیل شد و بسیج دانشجویی بیشترین پافشاری ها و پیگیری ها برای خاکسپاری شهدا در دانشگاه را انجام داد و سرانجام ماه محرم به عنوان یک زمان مناسب برای برگزاری این مراسم تشخیص داده شد.
وی افزود: بسیج دانشجویی برای نظم دادن به برنامه ها و هر چه بهتر برگزار شدن مراسم، نیروهایی را با نام خادم الشهدا که از دانشجویان بسیجی و دفتر نهاد مقام معظم رهبری بودند، سازماندهی کرد.
سرانجام در آستانه تاسوعای حسینی در 21 دی ماه 1387 پیکرهای مطهر پنج شهید گمنام هشت سال دفاع مقدس که در عملیات های محرم، بدر، عاشورای یک و کربلای یک به درجه رفیع شهادت نایل شده بودند، با استقبال بی‌نظیر قشرهای مختلف مردم و دانشگاهیان از دانشگاه امیرکبیر به سوی دانشگاه تهران تشییع شدند و این شهدا در مقابل مسجد دانشگاه تهران میان شلوغی ها و همهمه ها در آغوش خاک آرامیدند.
همچنین مراسم وداع با این شهدا، در سالروز شهادت شهید علم الهدی و شهدای هویزه با حضور قشرهای مختلف مردم و دانشجویان در دانشگاه امیرکبیر برگزار شد.
رهبر معظم انقلاب در خصوص تشییع و تدفین پنج شهید گمنام در دانشگاه تهران فرمودند: «از این اقدام هوشمندانه و متعهدانه سپاسگزاری و قدردانی می کنم. این تکریم شهیدان عزیز ایران است که جان خود را نثار هدف های والا کردند و رضای خداوندی را بر آرزوهای حقیر مادی ترجیح دادند. سلام خداوند بر آنها باد.»
دانشگاه قبرستان نیست!
هر چند روز مراسم گویا عده ای اندک سر و صدا و اعتراض هایی کرده بودند، اما آنقدر کم بود که صدای هیچ کس حتی خارج نشینان را درنیاورد! شاید مخالفین این کار حرفشان این باشد که مگر دانشگاه قبرستان است؟! آری حق با شماست! دانشگاه که قبرستان نیست. قبرستان جایی است برای دفن مردگان، اما شهید که مرده نیست، شهید همیشه جاوید است، شهید نمی میرد، بلکه به قول شهید مطهری به پیکر اجتماع که دچار کم خونی شده است، خون تزریق کرده و جامعه را زنده می کند.
اینان که شهدا را مرده می پندارند، مگر این آیه شریفه را نخوانده اند: «ولا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون، فرحین بما اتاهم الله من فضله و یستبشرون باللذین لم یلحقوا بهم من خلفهم الا خوف علیهم و الا هم یحزنون؛ البته نپندارید کسانی که در راه خدا کشته می شوند مردگانند، بلکه زنده به حیات ابدی شدند و در نزد خداوند متنعم خواهند بود، آنان به فضل و رحمتی که خداوند نصیب آنها گردانیده، شادمانند و بشارت و مژده می دهند به کسانی که هنوز به آنان نپیوسته اند و بعداً در پی آنها برای آخرت خواهند شتافت که از مردن هیچ نترسند و از فوت متاع دنیا هیچ غم نخورند.»
شهدا هیچ گاه در قبرستان ها نبوده اند، بلکه جایشان در گلستان شهدا و باغ رضوان در بهشت زهرا بوده است و به خاک آبرو و طهارت داده‌اند.
پس از گذشت حدود یک سال برای قبور شهدا یادمان و بنایی ساخت شد. هر چند عده ای از دانشجویان بنای فعلی را بیشتر شبیه به آبنما می دانند تا یادمان شهدا!
یکی از دانشجویان دختر دانشگاه تهران در این خصوص گفت: ای کاش در کنار این شهدای گمنام مراسم پرفیض زیارت عاشورا و دیگر برنامه‌های مذهبی و فرهنگی برگزار می شد.
خاکسپاری پیکر مطهر شهدا در دانشگاه ها بهترین تذکر است به همه دانشگاهیان، از اساتید تا دانشجویان، که مبادا در زرق و برق مادیات، مدرک و پست و مقام هدف واقعی و خود را گم کنیم، یادمان نرود روزی خواهیم مرد و به سرای ابدی خواهیم شتافت، یادمان نرود که عزت و استقلال و امنیت امروز کشورمان در سایه فداکاری های شهدا حاصل شده است.
ارسال نظرات