مدیر مدیره، خودِ مدیره!

 

برای مثال خبر داریم که همه‌ شورت‌های باشگاه به جای طلب یک بازیکن، در اختیار آن بازیکن قرار می‌گیرد! چرا چشم‌هایتان گرد شد؟ آهان... بله منظورمان مبلغ قرارداد اسپانسر روی شورت ورزشی یک باشگاه بود.

 

یا مثال دیگر اینکه برای تسویه حساب با بازیکنان به جای استفاده از وجه رایج کشور، از ماشین استفاده می‌شود، یعنی به طور کلی وجه رایج کشور برای این باشگاه‌ها از ریال به «ماشین مدل‌بالا» تبدیل شده‌ است. البته بگذریم که یک مدیرعامل ماشین بی سند و پلاک می‌دهد و دیگری ماشین خودش را تقدیم می‌کند!

 

این مثال‌ها همه مشت‌هایی هستند نمونه‌ خروار، اما راستش قصد نداریم در این زمینه چیزی بنویسیم، اگر شما خیلی دلتان خندیدن در مورد این طنزها را دوست دارد بروید یک مطلب ورزشی بخوانید و بخندید! ما به تازگی سبیل گذاشته‌ایم و خیلی هم انسانی بسیار جدی جلوه می‌کنیم. از همین رو با توجه به روی کار آمدن مدیران جدید در دو باشگاه مردمی استقلال و پرسپولیس و با توجه به دید عمیقی که نسبت به مسائل ورزشی داریم چندین نکته مهم را در زمینه امر خطیر انعقاد قرارداد با بازیکنانِ باحال به دوستان مدیریتی این دو باشگاه آموزش می‌دهیم که مدیر عاملان این دو باشگاه مردمی، فرهنگی، ورزشی و ... کمتر به زحمت بیفتند و موفقیتشان قطعی شود.

 

این شما و این هم نکات آموزشی ما:

 

1- به بازیکنان قول دهید در صورتی که پول از وزارت ورزش (شما بخوانید جیب ملت) نرسد در تیم مذاکرات هسته‌ای شرکت خواهید کرد و هر طور که ممکن باشد (حتی با استفاده از فنون رزمی) پول های بلوکه شده ایران در آمریکا را آزاد می کنید تا خدایی ناکرده بازیکنان مستضعف و بی‌پول باشگاه در مقابل فرزندان و مادر فرزندان خود شرمنده نشوند.

 

2- به منظور بالا بردن روحیه بازیکنان، بندی در قرارداد بازیکنان ذکر شود که در صورت قهرمانی، بعنوان جشن قهرمانیِ تیم، مدیران، متعهد به برگزاری جشنی برای همسرانِ بازیکنان در باغ سعدآباد (با همان کیفیت مد نظر) باشند.

 

3-  استفاده‌ بیش از اندازه از دروغ (از نوع مصلحتی آن) در مدیریت ورزشیِ ایران امری ضروری، واجب و غیرقابل اجتناب است. مدیران جدید نباید به هیچ عنوان خود را از این امکانات محروم کنند. برای مثال می‌توانند به مهاجمان بگویند که هر کدامشان اولین گلِ تیم در فصل جدید را بزنند او را برای فصل بعدی به رئال مادرید ترانسفر خواهند کرد. من از همین جا به شما تضمین می‌دهم که این دروغ‌ها کنتور نمی‌اندازد.

 

4- مدیران بدانند که هر گونه ریخت و پاشی کاملاً آزاد و در دسترس است. اصلاً به فکر منافع ملی و مردم فقیر جامعه که گرسنه سر بر بالین می‌نهند نباشید و اگر در طول فصل نقل و انتقالات، مدیران به گزینه‌هایی همچون «شاه‌ماهی»، «قزل آلا»، «بمب» و ... برخورد کردند، اجازه دارند که یکی از چاه های نفت ایران را به نام آن بازیکن بزنند. فقرا هم غلط می‌کنند اگر برایشان ایجاد سؤال شود. این بمب‌ها و شاه‌ماهی‌ها هرچقدر پول بگیرند حقشان است؛ چون کارشان سخت است، هر کس هم چشم ندارد ببیند، چشم‌هایش درآید! البته در مورد بازیکنانی که موفق هستند، اما هنوز به درجه‌ شاه‌ماهی بودن یا بمب بودن نرسیده اند می‌توان سازوکاری شبیه به همین وضعیت را اتخاذ کرد. به این ترتیب که از این به بعد مدیران می توانند به جای پرداخت پول یا ماشین بابت قرارداد بازیکنان به آنها بشکه نفت خام بدهند. خب واقعاً چه کاری است که با هزار بدبختی نفت را بفروشیم و پولش را بدهیم به بازیکنان؟ تجربه هم ثابت کرده ‌است که بازیکنان هوش اقتصادی بیش‌تری نسبت به مدیران دارند و شاید بخواهند نفتشان را با مبلغ بهتری بفروشند. به این ترتیب مبلغ بازیکن محبوب «بچه‌ماهی» می‌شود 1.000.000.000 بشکه نفت خام!

 

5- این نکته خیلی مهم است که مدیران مواظب باشند هنگام بستن قراردادهای شفاهی، بازیکنان به هیچ عنوان نتوانند صدای مذاکرات را ضبط کنند و موضوع فقط بین مدیرعامل و بازیکن و خدای آنها بماند و به همین ترتیب منابع تامینِ پولِ آن قراردادها را هم الله اعلم!

 

6-  حتماً در قرارداد سرمربی تیم این شرط ذکر شود که در صورت پیروزیِ تیم در «دربی پایتخت»، رقم قراردادِ او ضرب در دو می شود، در صورت شکست در این مسابقه رقم قرارداد تقسیم بر دو می‌گردد و در صورت تساوی رقم قرار داد ضرب در صفر خواهد شد. با این کار می‌توانید از پرداختن مبلغ قراردادِ سرمربی، شانه خالی کنید؛ چراکه تجربه ثابت کرده «دربی» همیشه مساوی خواهد شد.

 

7- این نکته آخر خیلی مهم است؛ با توجه به اینکه حاشیه‌های پوچ در این فوتبال ممکن است خدایی نکرده موجب ناراحتی بازیکنان بشود، به همین دلیل لازم است قبل از شروع فصل جدید، بازیکنان مکلف شوند در کلاس های اخلاق - که شامل آموزشِ نحوه‌ خوشحالی پس از گل، نحوه کنترل اعصاب هنگام تعویض، نحوه رفتار با تماشاگرنماها هنگام سردادن فحش های خاک بر سری و باقی اصول فرهنگی و اخلاقی که باید یک بازیکن فوتبال با آن آشنا باشد - شرکت کنند و در قراداد هم شرط شود که در صورت عدم رعایت این نکات اخلاقی، مدیرعامل می‌تواند همان رفتار انجام شده را با بازیکن خاطی انجام دهد.