به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو به نقل از هالیوود ریپورتر، فرانکو زفیرلی که فیلم کلاسیک «رومئو و ژولیت» محصول ۱۹۶۸ را ساخته بود، در ۹۶ سالگی چشم از جهان بست.
این کارگردان سرشناس که برای اقتباس‌هایش از آثار شکسپیر شهرتی جهانی داشت و برای به صحنه بردن اپرا‌های باشکوه شناخته می‌شد، نامزدی اسکار را هم در کارنامه داشت.
به گفته پسر این کارگردان ایتالیایی، وی امروز شنبه در ویلای خود در رم در آرامش فوت شد.
وی سازنده «رومئو و ژولیت» بود که با حضور بازیگران تازه‌کار و بی‌نام ساخته شد و نامزدی اسکار را برای کارگردانی از آن خود کرد. این فیلم نامزدی اسکار را برای بهترین فیلم و بهترین فیلمبرداری و طراحی لباس نیز از آن خود کرده بود.
زفیرلی که متولد ۱۹۲۳ در فلورانس بود یک سال جلوتر از این فیلم با اقتباس از یکی دیگر از نوشته‌های شکسپیر فیلم «رام کردن زن سرکش» را ساخت که با بازی الیزابت تیلور و ریچارد برتون در اوج دوران کاری این دو چهره مشهور ساخته شد.
«عیسای ناصری» محصول ۱۹۷۷ و «هملت» محصول ۱۹۹۰ با بازی مل گیبسون از دیگر فیلم‌های مطرح اوست.
زفیرلی سبکی حماسی در ساخت اپرا‌ها داشت و فیلم‌هایش را نیز در فضایی اپراوار می‌ساخت. «قهرمان» درباره ورزش بوکس در سال ۱۹۷۹ با بازی جان وویت، فی داناوی و ریکی شرودر و «عشق بی‌پایان» محصول ۱۹۸۱ با بازی بروک شیلدز از جمله این فیلم‌هاست. در این فیلم آخری تام کروز نخستین تجربه سینمایی‌اش را ثبت کرده است.
از دیگر فیلم‌های اپرایی وی می‌توان به «تراویتا» در سال ۱۹۸۲ و «اوتللو» در سال ۱۹۸۶ اشاره کرد که در هر دوی آن‌ها خواننده تِنور اسپانیایی پلاسیدو دومینگو نقش آفرینی کرده بود. برای «تراویتا» او یک نامزدی دیگر اسکار برای طراحی صحنه کسب کرده بود.
از میان فیلم‌های مذهبی زفیرلی «برادر خورشید، خواهر ماه» شهرتی جهانی دارد که تصویرگر زندگی سن فرانسیس است.
زفیرلی علاوه بر کارگردانی به عنوان تهیه‌کننده فیلم، نویسنده و منتقد هم فعال بود و هشت سال نیز سناتور بود.
او سال ۱۹۷۰ به درخواست پاپ و به مناسبت دویستمین سال تولد بتهوون یک اپرا به صحنه برد.
این چهره تکرار نشدنی سینمای ایتالیا ۵ جایزه دیوید دی دوناتلو را دریافت کرده است.
این کارگردان سرشناس که برای اقتباس‌هایش از آثار شکسپیر شهرتی جهانی داشت و برای به صحنه بردن اپرا‌های باشکوه شناخته می‌شد، نامزدی اسکار را هم در کارنامه داشت.
به گفته پسر این کارگردان ایتالیایی، وی امروز شنبه در ویلای خود در رم در آرامش فوت شد.
وی سازنده «رومئو و ژولیت» بود که با حضور بازیگران تازه‌کار و بی‌نام ساخته شد و نامزدی اسکار را برای کارگردانی از آن خود کرد. این فیلم نامزدی اسکار را برای بهترین فیلم و بهترین فیلمبرداری و طراحی لباس نیز از آن خود کرده بود.
زفیرلی که متولد ۱۹۲۳ در فلورانس بود یک سال جلوتر از این فیلم با اقتباس از یکی دیگر از نوشته‌های شکسپیر فیلم «رام کردن زن سرکش» را ساخت که با بازی الیزابت تیلور و ریچارد برتون در اوج دوران کاری این دو چهره مشهور ساخته شد.
«عیسای ناصری» محصول ۱۹۷۷ و «هملت» محصول ۱۹۹۰ با بازی مل گیبسون از دیگر فیلم‌های مطرح اوست.
زفیرلی سبکی حماسی در ساخت اپرا‌ها داشت و فیلم‌هایش را نیز در فضایی اپراوار می‌ساخت. «قهرمان» درباره ورزش بوکس در سال ۱۹۷۹ با بازی جان وویت، فی داناوی و ریکی شرودر و «عشق بی‌پایان» محصول ۱۹۸۱ با بازی بروک شیلدز از جمله این فیلم‌هاست. در این فیلم آخری تام کروز نخستین تجربه سینمایی‌اش را ثبت کرده است.
از دیگر فیلم‌های اپرایی وی می‌توان به «تراویتا» در سال ۱۹۸۲ و «اوتللو» در سال ۱۹۸۶ اشاره کرد که در هر دوی آن‌ها خواننده تِنور اسپانیایی پلاسیدو دومینگو نقش آفرینی کرده بود. برای «تراویتا» او یک نامزدی دیگر اسکار برای طراحی صحنه کسب کرده بود.
از میان فیلم‌های مذهبی زفیرلی «برادر خورشید، خواهر ماه» شهرتی جهانی دارد که تصویرگر زندگی سن فرانسیس است.
زفیرلی علاوه بر کارگردانی به عنوان تهیه‌کننده فیلم، نویسنده و منتقد هم فعال بود و هشت سال نیز سناتور بود.
او سال ۱۹۷۰ به درخواست پاپ و به مناسبت دویستمین سال تولد بتهوون یک اپرا به صحنه برد.
این چهره تکرار نشدنی سینمای ایتالیا ۵ جایزه دیوید دی دوناتلو را دریافت کرده است.
ارسال نظرات