در گفتگو با دانشجو مطرح شد
گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، آقای روحانی بعد از هفت سال مدیریت ضعیف کشور در همه عرصه‌ها از سیاسی تا اقتصادی از جنگ اقتصادی پرده برداشت که دلسوزان نظام سالهاست دولت را به این موضوع هشدار می‌دهند که نباید به دشمن تکیه کرد و دست از ظرفیت‌ها و امکانات داخلی کشید. تاکید براین موضوع که حاصل چشمداشت به دشمن چیزی غیر از تحمل حقارت و مرارت اقتصادی نیست، اما دولت به تازگی گویا به این موضوع رسیده و از کشته و زخمی شدن در جنگ که یک نوع آن جنگ اقتصادی است سخن گفته است، اما جنگی که آقای روحانی از آن سخن گفت آیا فقط بر مردم تحمیل شده یا دولتی‌ها و مسوولین هم گوشه‌ای از سختی‌ها و فشار‌های جنگی را تحمل می‌کنند. ابوالقاسم حکیمی پور؛ اقتصاددان و فارغ‌التحصیل توسعه از دانشگاه کالیفرنیا که به عنوان یک چهره قدیمی و کارشناس خبره بانکی و مدیریت اقتصادی است دراین گفتگو به چند سوال ما پاسخ داده است.
نظر شما درباره روند تورم و نظارتی کنونی چیست؟ آیا برخورد‌های مقطعی که با گرانی و گرانفروشی می‌شود راهکار خوبی برای مبارزه با تورم است؟
تورمی که هر روز بیشتر و بیشتر می‌شود ناشی از نقدینگی است که روزانه بر میزان آن افزوده می‌شود. هر میزان که به اقتصاد پول تزریق شود به همان اندازه تورم افزایش می‌یابد و اجناس گران می‌شوند. از سوی دیگر با عدم نظارت بر بازار و سوء استفاده‌هایی که از این فضا می‌شود عموما برخی به دنبال ایجاد تورم و فضای به هم ریخته اقتصاد با قیمت گذاری‌های غیر متعارف به دلیل فقدان نظارت سوء استفاده می‌کنند. آنچه در رسانه ملی از دستگیری و جریمه متخلفین و گرانفروشان به صورت نمادین پخش می‌شود چند مورد برای نمایش دادن در برابر افکار عمومی است که از فردای آن روز موضوع نظارت به فراموشی سپرده می‌شود. قطعا آنچه دراین باره مهم است حمایت از اقشار ضعیف جامعه به صورت‌های مستقیم توسط خود دولت است که کالا را با قیمت مناسب و به صورت مشخص ماهیانه دریافت کنند، چرا که توان مردم در برابر قیمت‌هایی که هر روز تغییر می‌کند تمام شده و دیگر نمی‌توانند برای فردای دخل و خرج و جیب خود برنامه ریزی کنند.
نظر شما درباره روند تورم و نظارتی کنونی چیست؟ آیا برخورد‌های مقطعی که با گرانی و گرانفروشی می‌شود راهکار خوبی برای مبارزه با تورم است؟
تورمی که هر روز بیشتر و بیشتر می‌شود ناشی از نقدینگی است که روزانه بر میزان آن افزوده می‌شود. هر میزان که به اقتصاد پول تزریق شود به همان اندازه تورم افزایش می‌یابد و اجناس گران می‌شوند. از سوی دیگر با عدم نظارت بر بازار و سوء استفاده‌هایی که از این فضا می‌شود عموما برخی به دنبال ایجاد تورم و فضای به هم ریخته اقتصاد با قیمت گذاری‌های غیر متعارف به دلیل فقدان نظارت سوء استفاده می‌کنند. آنچه در رسانه ملی از دستگیری و جریمه متخلفین و گرانفروشان به صورت نمادین پخش می‌شود چند مورد برای نمایش دادن در برابر افکار عمومی است که از فردای آن روز موضوع نظارت به فراموشی سپرده می‌شود. قطعا آنچه دراین باره مهم است حمایت از اقشار ضعیف جامعه به صورت‌های مستقیم توسط خود دولت است که کالا را با قیمت مناسب و به صورت مشخص ماهیانه دریافت کنند، چرا که توان مردم در برابر قیمت‌هایی که هر روز تغییر می‌کند تمام شده و دیگر نمی‌توانند برای فردای دخل و خرج و جیب خود برنامه ریزی کنند.
دولت با چه ابزاری و چگونه باید از مردم حمایت کند؟ آیا اعطای مواد غذایی و ضروریات اولیه زندگی به آن‌ها باید در دستور کار دولت قرار داده شود؟
بله قطعا باید از مردمی که توانایی آن‌ها با حقوق و دستمزد‌هایی که روز به روز در برابر مچ اندازی قیمت‌ها و بازار‌های بی در و پیکر کم می‌شود با اعطای کوپن ارزاق عمومی حمایت شود. دولت از این مساله نباید خجالت بکشد که در پیش چشم انظار عمومی جهان مجبور به اعطای کوپن به مردم شده است، چرا که این وضعیت ماحصل مدیریت خود دولت است، بنابراین از کاری که خود کرده نباید خجالت بکشد، بلکه باید به دنبال رفع حداقلی آن با حمایت از مردمی باشد که سفره و امید به آینده آن‌ها با عملکرد این دولت نابود شده است.
بیشتر بخوانید:
از مدیریت دولت صحبت کردید و مردمی که نیازمند ارزاق عمومی و کالا‌های اساسی هستند، آیا دولتی که مردم را به صرفه جویی و مقاومت در برابر جنگ اقتصادی دشمن دعوت می‌کند خود در خط مقدم این توصیه‌ها بوده است؟
به هیچ وجه دولتمردان و مسوولین در خط اول مبارزه نبوده اند، بلکه مردم در فشار اقتصادی بار سختی‌ها را به دوش کشیده اند. اگر دولت به دنبال حمایت از مردم بود با سیاست‌های غلط برای تامین مخارج سنگین خود با گران کردن ارز و سایر عملکرد‌ها به مردم فشار وارد نمی‌کرد. آقای روحانی وضعیت کشور را جنگی اعلام کردند و اینکه خب جنگ است و حتی ممکن است کشته و زخمی داشته باشد، آقای رئیس جمهور باید پاسخ دهند که چه کسانی دراین جنگ کشته و زخمی می‌شوند؟ مردمی که ۲ تا ۳ میلیون اگر بگیرند حقوق و دستمزد می‌گیرند، یا دولتمردان و مدیران کل و روسای شرکت‌های و مدیرعاملان و ... و ... که حقوق‌های نجومی بسیار بالایی دریافت می‌کنند؟ به غیر از سایر مواردی که جای ذکر ندارد! بی تردید می‌توان گفت دولت آقای روحانی در هر دو دوره‌ی خود، یکی از دولت‌های پر خرج بوده است. حقوق و مزایای کارکنان خاص دولتی و مدیران و وابستگان در این دو دولت آنقدر بالا رفته که مشابه آن را به هیچ وجه در دولت آقای احمدی نژاد یا دولت مرحوم هاشمی رفسنجانی دیده نشده است. در چنین دولتی که برای خرج و مخارج خود راهی به غیر از چاپ پول و استقراض از بانک مرکزی ندارد آیا می‌توان به کاهش روند تورمی امیدوار بود؟ آیا دولتی که مخارجی سرسام آور دارد قابل اطمینان است و مردم می‌توانند به این دولت اعتماد کرد؟ آیا دولتی که به دلایل سیاسی موسسات زیادی را از طریق بودجه تامین می‌کند، آیا به دولتی که بودجه عمومی را به دلایل واهی تضعیف می‌کند، آیا بودجه‌ای که بهتر است از آن به عنوان رانت دهی یاد شود، بودجه‌ای که به این و آن بخشیده شده می‌توان اعتماد کرد و دولت را دولت مردمی نامید؟ قطعا این دولت با عملکرد و روند هفت ساله مدیریتی خود، قادر به کنترل نقدینگی و کاهش تورم و ایجاد ثبات نخواهد بود، لذا نمی‌توان به عملکرد دولت آقای روحانی در ماه‌های آینده امیدوار بود.
چون از اعطای کوپن ارزاق عمومی صحبت کردید، چه شرایطی برای دادن کوپن باید در نظر گرفته شود؟
کوپن باید برای ارزاق عمومی داده شود. ما در دوره تحریمی به سر می‌بریم و، چون تهیه ارزاق عمومی با توجه به تحریم فعلی برای عده‌ای سخت خواهد بود لذا کالا‌های اساسی مثل روغن، گوشت، برنج و مواد خوراکی، چون حبوبات و ... باید در این لیست جا بگیرد.
خبر‌هایی مبنی بر حمایت یارانه‌ای کالایی با قیمت ۶۰ هزار تومان ۱۲۰ هزار تومان از مجلس درز کرده آیا با تورم کنونی این مبالغ قابل توجیه است؟
۶۰ هزار و ۱۲۰ هزار تومان اعم از حمایت به شکل کالایی یا پولی، هزینه یک شانه تخم مرغ و یک مرغ یا چند ماکارونی و یک روغن معمولی سرخ کردنی است، بنابراین به هیچ وجه حمایت محسوب نمی‌شود. حمایت از ضعفای جامعه باید براساس نرخ تورم برنامه ریزی شود. با توجه به اینکه نرخ تورم در حال حاضر بیش از ۴۵ درصد است حداقل حمایت از مردم باید بالای ۴۰ درصد باشد، در غیر این صورت به هیچ وجه حمایت محسوب نمی‌شود.
اما دولتی‌ها می‌گویند ما پولی زیادی برای حمایت از مردم نداریم واگر قرار بر هزینه کرد‌هایی اینچنین باشد راه دولت به سوی بانک مرکزی برای قرض کردن یا چاپ پول منتهی می‌شود آیا واقعا دولت راهی برای حمایت از مردم ندارد؟
دولت اگر راهی و پولی برای حمایت از مردم ندارد، حقوق نجومی هم پرداخت نکند، لازم نیست از بانک مرکزی استقراض شود، با کاهش حقوق مدیران و حذف ریخت و پاش‌های دولتی‌ها این بودجه‌ها به حمایت از سفره مردم برسد. همین گرانی ارز که صرافی ملی وابسته به دولت هم دلار را بالای ۲۷ هزار تومان می‌فروشد شاهد خوبی بر این ادعاست که دولت سفره مردم را با گران کردن ارز کوچک کرده و دست دولت در جیب مردم است. دولت با گران کردن ارز مقداری قابل توجهی برای خود درآمد کسب می‌کند، این همه اوراق استقراضی که دست پیمانکاران است دولت آتی را تحت فشار قرار می‌دهد، لذا دولت بعدی باید جوابگوی تعهدات این دولت باشد.
آیا دولت آقای روحانی منتظر انتخابات ریاست جمهوری آمریکاست؟ در صورتی که آقای ترامپ دوباره روی کار بیاید، چه راهکاری پیش روی دولت است؟
بله به نظر می‌رسد دولت منتظر نتیجه انتخابات آمریکاست، اگر آقای ترامپ روی کار نیاید و وعده آقای بایدن در خصوص بازگشت به برجام عملی شود دولت امیدوار است تا با فروش نفت و برداشتن بخشی از تحریم‌های نفتی و بانکی اوضاع ارزی و درآمدی کشور بهتر شود. در صورتی که آقای ترامپ پیروز این کارزار باشد، دولت آقای روحانی هیچ راهی به غیر از صحبت کردن رو دروی صادقانه با مردم ندارد. دولت باید رو راست با مردم صحبت کند به عبارتی به جای قرض از بانک مرکزی از مردم استقراض کند، مردم هر چه در توان دارند به دولت کمک کنند، همانند آنچه در دوران دکتر مصدق دیده شد، چرا که درغیر این صورت فشار‌های تحریمی و تورمی سختی‌های بسیاری را بر اقتصاد و مردم تحمیل می‌کند، هر چند که عملکرد دولت آقای روحانی جای اعتماد و صداقتی با مردم نگذاشته که انتظار داشت یا امیدوار بود که مردم عامل گشایش واقعی برای کشور شوند و از دولت حمایت کنند.
ارسال نظرات