طبق مطالعات جدید؛
به گزارش خبرنگار فناوری خبرگزاری دانشجو، در قانون مقیاس‌های زیادی وجود دارد که می‌توان آن‌ها را به عنوان طرح اصلی در فناوری نانو مورد استفاده قرار داد. قانون مهاجرت و پناهندگی تنها یکی از زمینه‌های قانون است، با این حال از این نظر که انسان‌ها را بشدت در مقیاس نانو از نظر ژنی، فکری یا اجزای فیزیولوژیکی و عصبی مقایسه می‌کند، منحصر به فرد است.
یک رویکرد جدید در دانشگاه کالیفرنیا به بررسی اثر متقابل بین قانون و فناوری‌نانو می‌پردازد. از آنجا که این مقاله چند رشته‌ای است فناوری نانو را با معنای انتزاعی، فنی و قابل توصیف بیان می‌کند و درباره اینکه چگونه تفکر و مهارت از فناوری نانو سرچمشه می‌گیرند، نیز بحث می‌کند. این مقاله همچنین درباره اینکه چگونه ابزار زبانی در مغز و مهارت‌های زبانی، پدیده‌های زیستی و فیزیکی هستند نیز صحبت کرده و بر جنبه تکاملی و تاثیر قانون بر فرهنگ، تولید مثل انسان، ژنوم و سایر خصوصیات در مقیاس نانو نیز اشاره دارد.
مقاله ارائه شده از سوی این دانشگاه مروری بر ادبیات تاثیر فناوری‌نانو بر قانون داشته و وجود یک خلاء قابل توجهی را نشان می‌دهد. اگرچه دانش، بینش و توصیه‌های خوبی را ارائه می‌دهد که نیازمند توجه و پیگیری است، اما مشکل فقدان یک تعریف مناسب برای فناوری نانو را درک نمی‌کند.
فقدان یک تعریف قانونی مناسب نه تنها مانع، بلکه راه حل این مشکل است. برای توضیح این موضوع، مقاله، علم فناوری‌نانو را به گونه‌ای تعریف می‌کند که هیچ مرز زبانی مشخصی برای توصیف فناوری نانو ندارد. درصورتی که فناوری نانو در تمام لایه‌های ادبیات علمی نقش دارد. بعلاوه دانشمندان معتقدند که فناوری نانو چیز جدید نیست. آنچه جدید است افزایش درک و توانایی انسان است. بحث درباره مقررات ایجاد شده در زمینه‌هایی مانند مراقبت‌های بهداشتی، پزشکی، زیست محیطی تاییدی است که فناوری نانو از همه آستانه‌های تعریف شده عبور می‌کند.
این مقاله سپس به موضوعات مهم برای مخاطبان غیر علمی، علمی و قانونی در مورد چگونگی تنظیم قانون در مقیاس نانو در زمان حال و در کل تاریخ می‌پردازد. این تحلیل به سابقه قانون‌گذاری و توسعه تاریخی نیز نگاه می‌کند. تاریخچه مهاجرت و الزامات فعلی آن با تمرکز بی سابقه بر ویژگی‌های فیزیولوژی و عصبی مهاجر نه تنها برای جامعه علمی بلکه برای قانون‌گذاران نیز ناشناخته است.
ارسال نظرات