دو تامل بر ترور شهید فخری زاده

گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، بشیر اسماعیلی؛* ترور شهید فخری زاده را از ابعاد مختلفی می توان بررسی کرد، اما مساله سرمایه داری و رفتارهای وقیحانه سرمایه داران در ترور این دانشمند هسته ای، بروز و ظهور بیشتری داشته است.

بدون شک سرمایه داری در چند قرن گذشته بدل به یک مافیای کلان در سطح جهانی شده است. در آمریکا، مرکزیت سرمایه داری جهانی، عوامل این مافیا هر صدا و جریان فکری مقابل خودشان را به طرق مختلف خاموش می‌کنند تا امنیت گردش مالی سالانه تریلیون‌ها دلار به خطر نیفتد.

 

اینکه جریان مقاومت در شرق باشد یا در غرب و یا در خود آمریکا، از نظر ماهوی برای مافیای سرمایه داری بدون تفاوت است. در واقع فرقی ندارد خواه مارتین لوتر کینگ و مالکوم ایکس آمریکایی باشند، خواه اولاف پالمه سوئدی، سالوادور آلنده شیلیایی و ... همه را به ناجوانمردی ترور می‌کنند تا ندای مخالف آن‌ها را کسی نشنود و مایه دردسر‌های بعدی نشود.

 

اگر راه برای ترور فیزیکی هم بسته باشد، مخالفان به انحا دیگر مهار می‌کنند، از جمله اینکه با توسل به ترور شخصیت، آنقدر بر افکار و اذهان عمومی جهانیان علیه نخبگان سیاسی مخالف خود بمباران تبلیغاتی میکنند تا از مقبولیت و نفوذ کاریزماتیک آن‌ها بکاهند.

 

در کشور ما هم بیگانگان، از امیر کبیر گرفته تا سردار شهید حاج قاسم سلیمانی را بواسطه دسیسه و توطئه چینی و با همکاری برخی از خائنان داخلی از میان برده‌اند.

 

ترور ناجوانمردانه شهید فخری زاده نشان داد برنامه حذف شخصیت‌های کلیدی ضد سرمایه داری در جهان، همچنان از جانب شبکه‌ی مافیایی وابسته به آن به عنوان یکی برنامه‌های اصلی حذف مخالفان خود ادامه دارد و با زیر نظر داشتن افراد، تنها مترصد فرصتی مناسب برای وارد کردن ضربه نهایی هستند.

رهاورد‌های فاجعه بار مدرنیسم برای بشریت، گویی تنها به بحران‌های زیست محیطی، فقر، تبعیض، استعمار، جنگ‌های هولناک و سلاح‌های کشتار جمعی ختم نمی‌شود. مقوله «وقاحت» را هم می‌توان علاوه بر موارد فوق، به میراث مخرب مدرنیسم برای تمدن انسانی اضافه کرد.

سال هاست که ایران از جانب رسانه‌های غربی به عنوان کشوری حامی تروریسم، متجاوز و مخل امنیت منطقه‌ای و حتی جهانی معرفی می‌گردد. با اتکا به همین اتهامات، سخت‌ترین شرایط اقتصادی را از طریق تحمیل تحریم‌های ناعادلانه بر مردم ایران روا داشته اند و کشور را از حقوق بدیهی خود در عرصه بین الملل محروم کرده اند.

این در حالیست که دو قرن تمام است ایران به هیچ کشوری تعدی نکرده و در همین مدت زمانی، نیمی از قلمرو خود را در اثر تجاوز بیگانگان از دست داده است.
اما نسبت دادن افترای تروریست بودن به ملتی که سالهاست فرزندان برگزیده خود را قربانی تروریسم می‌بیند، امری وقیحانه و شرم آور است. اگر دانشمندانی در آمریکا، اروپا یا رژیم صهیونیستی ترور می‌شدند، زمین و آسمان به هم دوخته می‌شد و از حمله نظامی گرفته تا تحریم‌های سخت و انزوای بین المللی در انتظار کشور عامل آن بود. سازمان‌های بین المللی یک به یک قطعنامه و بیانیه محکومیت صادر می‌کردند و رسانه‌ها و خبرگزاری‌های بین المللی لحظه‌ای از پوشش اخبار مرتبط با آن فروگذار نبودند.

اینک، اما شهادت دانشمندان ما در غربت و مظلومیت تمام صورت می‌گیرد و کسی در جهان جسارت و مردانگی آن را ندارد که رژیم صهیونیستی را عتاب و خطاب کند. افراد و سازمان‌ها با تلویح و احتیاط مواضع خود را در. این باره اعلام می‌کنند و بعضاً حتی این اقدام را که طبق حقوق و عرف بین الملل خود آن‌ها صراحتا محکوم است، تایید می‌نمایند! براستی که وقاحت آن هم به شکل علنی آن در اعمال این استاندارد‌های دوگانه، مایه شرم و خجلت غرب است.

در مجموع باید گفت، این گونه اقدامات مافیایی، هر چقدر هم در پوشش سانسور و تحریف خبری رسانه‌های وابسته به سرمایه داری جهانی مکتوم بماند، اما در نهایت بیانگر مظلومیت و حقانیت مقاومت انثلاب اسلامی در برابر نظام سلطه جهانی خواهد بود و چنان که همواره هم به اثبات رسیده است، وجدان مشترک بشریت و قضاوت تاریخ بر آن صحه خواهد گذاشت.

بشیر اسماعیلی دبیر هم اندیشی اساتید و نخبگان نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌های آزاد استان اصفهان