یادداشت دانشجویی|
گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، عارف افتخاری؛ در هفته ابتدایی تصدی سکان کشتی بحران زده‌ی ریاست جمهوری، اولین سفر سرزده‌ی رئیس جمهور جدید مخابره شد. برای جامعه ایرانی که در سالهای اخیر عادت به نشیمن گاه و تریبونی در مقابل رئیس جمهور داشتند، طبیعتا موردی جالب توجه و غیر معمولی بود. بله حرکت کاملا جدیدی در ارکان حاکمیتی شکل گرفت و به جدیت به سفر دوم و سوم هم در جمعه های بعدی در استانهای سیستان و بلوچستان و خراسان جنوبی و حضور ادامه پیدا کرد و مردم به جای شنیدن خبر نابهنگام تصمیم نابه‌جا در جمعه، شاهد حضور و سفر ناگهانی آقای رئیسی به مناطق عمدتا محروم و نیازمند توجه و اقدامات ویژه شدند.
در راستای این اقدام بدیع، اقدامات قابل توجه دیگری مانند حضور در دل زمین و معدن توسط یک مقام عالی و بلند مرتبه و به خط کردن وزیران مربوط در راستای تحول فوری وضعیت کارگران معدن و تعیین ضرب الاجلِ توصیه شده ی رهبری توسط رئیس جمهور برای حل مشکل انجام گرفت. این رویه که آقای رئیسی از زمان قوه قضائیه مدنظر و عمل خود قرارداده اند سبب میشد که وقتی زمزمه حضور ایشان در دادگاه یا کارخانه ای می افتاد، به طور قطعی مردم به حل مشکل آن حوزه قضایی یا کارخانه امید داشتند و نتیجه آنرا هم به طور ملموسی شاهد بودند. همه آنچه اتفاق افتاد بسیار مبارک و غنیمت است نسبت به آنچه در سخت ترین روزهای این کشور از ریاست قبلی جمهور دیدیم و تجربه کردیم.
علی ای حال آنچه که شیرینی این اتفاق را به مخاطره نزدیک می‌کند و این سفرها را ممکن است خطرناک جلوه بدهد، مثمر نبودن این سفرها و دلخوش شدن به یک سری اقدامات ظاهری و نمایشی است.یعنی سفرهایی که انجام میشوند، صرفا به دید و بازدید مشکلات پرداخته بشود و مشکلی از پایه و در سطح حداقل یک استان حل نشود. نهال امیدی که بعد از مدتها غرس شده، تنها با عمل واقعی آبیاری، تقویت و مثمر خواهد شد. تعیین ضرب الاجل و تهیه گزارشات دقیق پیش یا حین سفر و مقایسه آن با اعمال انجام شده پس از ضرب الاجل و ارائه کارنامه ای مستند و ملموس و محسوس، دقیقا حلقه گمشده‌ی امید مردم و اعتماد آنهاست که چند وقتیست همگان را به چشم واحدی مینگرند و از خیر مسئولین گذشته اند و تفاوتی برایشان نمی‌کند که چه کسی مدیر است.
آیینه تمام نمای طرز تفکر بخش قابل توجهی از جامعه طبیعتا مشارکت سیاسی مردم در تعیین نمایندگان خود است که در دو دوره اخیر انتخابات اعم از مجلس و ریاست جمهوری میزان مشارکت توده مردم به پایین 50 درصد افول داشت که نشانگر دیدگاهِ عدم تفاوت اشخاص است.
امام على عليه السلام میفرمایند:
وَ إيّاكَ ... اَن تَعِدَهُم فَتُتبِعَ مَوعِدَكَ
بِخُلفِكَ... الخُلفَ يوجبُ المَقتَ عِندَ اللّه وَ النّاسِ؛
بپرهيز از خلف وعده كه آن موجب نفرت خدا و مردم از تو مى شود.
آنچه که رویگردانی امروز مردم را حاصل شده، حقّاً همین خلف وعده های مختلف است که علاوه بر ایجاد تنش های اجتماعی در سالهای گذشته، امید را هم در دل مردم میراند.
اما و اما که امروز دوباره کورسوی امیدی قابل لمس و مشاهده است. رویه آقای رئیسی که در قامت ریاست جمهوری هم ادامه پیدا کرده بسیار سخت تر از گذشته است و صرف حل مشکلات قضایی و گره های یک یا چند کارخانه و شهرک صنعتی خرد نیست. در سمت فعلی هزار مشکلِ مسکن، عدم توزیع صحیح منابع، عدالت آموزشی، کار و کارگر، رانت دولتی، تعارض شدید منافع، مناطق محروم و حاشیه نشین در هر استان وجود دارد که اگر بمانند قوه قضائیه،کار واقعی در کنار سفر و روایت صحیح و بی غل و غش رسانه ای قرار بگیرد و موارد اشتباه و تعلل نیز صادقانه برای مردم بیان و نه کتمان شود، همان امید قطعی مردم به حل مشکل که در قوه قضائیه و در مقایس کوچکتر وجود داشت، در مقیاس عظیم شکل گرفته و این شکل گیری دوباره امید به پیشبرد سریعتر اهداف، مشارکت و بسیج مردمی در حل مشکلات داخلی استان ها و ایجاد وفاق ملی بعد از شکافت های عظیم اجتماعی در نتیجه افزایش مشارکت سیاسی کمک خواهد کرد.
عارف افتخاری - دبیر سیاسی تشکل جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه بین المللی امام خمینی
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.
ارسال نظرات