دوستان تجار ما باید بدانند که سرمایه شان از کجا آمده است

به گزارش خبرنگار «خبرگزاری دانشجو» از یزد، سید نورالدین عافی شب گذشته در مراسم پیشواز از زائران نور در نمازخانه حضرت زهرا (س) دانشگاه یزد تصریح کرد: از سال 73 شروع به نوشتن کتاب «نورالدین پسر ایران» کردم و در سال 1390 به چاپ رسید و مسئول اداره ارشاد در آن موقع در خصوص این کتاب به بنده گفت که من 33 ماه در جبهه بودم؛ اما آنچه در این کتاب بیان شده واقعیتی است که حتی من هم آن را درک نکرده بودم.
 

وی بیان کرد: مقام معظم رهبری نیز پس از مطالعه این کتاب به من گفتند که شما با نوشتن این کتاب قلب مرا خوشحال کردی و خاکریز را شکستی و کسی نتوانسته جنگ را چنین توصیف کند.
 

نویسنده کتاب «نورالدین پسر ایران» بیان کرد: پس از نوشتن این کتاب به 18 استان و به برخی از آنها بالغ بر 20 بار سفر کردم و در 60 دانشگاه کشور نیز حاضر شدم، اما آنچه به من امیدواری داد این بود که توانستم به نحوی جنگ را به مردم نشان دهم و برخی به بنده می گفتند که ما نمی دانستیم که در جنگ، بچه ها اینقدر سختی کشیده اند.
 

عافی خاطرنشان کرد: ما نتوانسته ایم واقعیت های جنگ را بدرستی به ملتمان نشان دهیم و دلیل برخورد با بسیاری از مشکلات نیز همین می باشد که برخی فکر می کنند کشور به راحتی دوباره بدست ما رسیده است و در این راه باید دوستان شهیدمان را که جان خود را برای این انقلاب داده اند بخوبی برای جامعه معرفی کنیم و اگر دوستان تجار ما نیز می دانستند که سرمایه آنها از کجا بدست آمده، امروز جنس هایشان را انبار نمی کردند و در این راستا نیز مشکلات اقتصادی نداشتیم.
 

وی افزود: من زمانی که این کتاب را نوشتم حتی خانواده من نیز دیدگاهشان نسبت به من عوض شد و می گفتند که ما فکر می کردیم که جنگ آنطور که تلویزیون نشان می دهد، می باشد؛ اما تازه فهمیدیم که وضعیت ما در زمان جنگ چگونه بوده است.
 

این راوی زمان جنگ همچنین ضمن انتقاد از وضعیت نشان دادن جنگ در رسانه های ما بیان کرد: یکی از این تفاوت ها در زمان جنگ و آنچه که رسانه ها امروز به ما نشان می دهند، چگونگی برخورد فرماندهان با رزمندگان است و فرماندهان در زمان عملیات، رزمندگان را قسم می دادند که مواظب خود باشند؛ اما تلویزیون ما این را متفاوت نشان می دهد؛ به نحوی که ممکن است حتی فرمانده به رزمندگان فحش بدهد و صدایش را بلند کند.
 

عافی بیان کرد: متاسفانه فیلم‌هایی که امروز از واقعیت جنگ نشان داده می‌شود، بی‌انصافی محض در مورد رزمندگان و شهداست؛ زیرا در این فیلم‌ها اکثرا عراقی‌ها را ضعیف و رزمندگان ما را قوی نشان می‌دهند؛ در حالی که عراقی‌ها بهترین جنگجوها بودند و بهترین سلاح‌ها و تجهیزات جنگی را در اختیار داشتند و اگر در یک طرف این واقعیت جنگی و در طرف دیگر مقاومت و ایمان و شجاعت رزمندگان ما که در این شرایط سخت جنگیدند گفته می‌شد، به معنای واقعی به مقاومت رزمندگان ما پی برده می‌شد.
 
وی از سازندگان فیلم جنگ خواست تا ایمان و شجاعت رزمندگان ما را به معنای واقعی نشان دهند و طوری فیلم نسازند که تصور شود ما سلاح‌های قوی داشتیم و رزمندگان ما هیج نوع آموزشی ندیده بودند؛ زیرا بدترین شرایط هشت سال دفاع مقدس برای رزمندگان ما آن آموزش‌های سخت بود که روزانه شاید 17 ساعت به طول می انجامید. 
 

این راوی زمان جنگ با مقایسه مقاومت‌ها و عملیات‌ها در منطقه جنوب و منطقه کردستان گفت: عملیات کردستان نامردانه‌ترین عملیات‌ها بود؛ چراکه منافقان و دموکرات‌ها در اینجا حضور داشتند؛ با اینکه دشمن در این منطقه مشخص نبود، اما فوق العاده خشن بوده و قساوت قلبی داشت و منطقه را خوب می شناخت؛ گوش می‌برید، پوست می کند و چشم در می‌آورد..
 
عافی افزود: من هشت بار زخمی شدم و حدود 35 ترکش به بدنم اصابت کرده؛ ولی باز من هر بار به جنگ بازمی گشتم، یکی از خبرنگاران از من پرسید که آیا از جانت سیر شده بودی که من درجواب او گفتم: اگر تو نیز به جای من بودی همین کار را انجام می دادی.
 

وی در پایان خاطرنشان کرد: جبهه ها واقعا بهشت بود؛ زیرا که در آن زمان انسان هایی پیدا شده بودند که یک رنگ و یک سو برای جلوگیری از تجاوز دشمن تلاش می کردند و به جرات می توانم بگویم که پس از جنگ ما را از این بهشت بیرون انداختند و در این دنیای جهنم قرار گرفتیم.