نشست پژوهشی موسیقی انقلاب اسلامی-2:
به گزارش گروه فرهنگی «خبرگزاری دانشجو»، میرمحمد میرزمانی، رئیس پیشین مرکز موسیقی وزارت ارشاد، امروز 27 فروردین‌ماه در نشست پژوهشی موسیقی انقلاب اسلامی در تالار مهر حوزه هنری گفت: هم انقلاب اسلامی به موسیقی ایران خدمت کرده و هم موسیقی ما به انقلاب اسلامی کمک کرده است و باید از خدمات متقابل این دو به هم سخن گفت و این خدمات را از یاد نبرد؛ انقلاب اسلامی در موسیقی ما که پیش انقلاب هر چه بیشتر به سوی ابتذال پیش می‌رفت، تحولی اساسی ایجاد کرد و موسیقی را متوجه ارزش‌ها و حماسه ساخت؛ از سوی دیگر برخی از آثار موسیقی ما در جریان انقلاب و سال‌ها اولیه آن موجبات تثبیت پایه‌های فرهنگی و ارزشی انقلاب اسلامی را فراهم آورد.
میرزمانی در ادامه اظهار کرد: پس از استحکام جمهوری اسلامی توقع می‌رفت که تعریف ثابت و قابل قبولی از موسیقی و در کل هنر انقلاب اسلامی صورت بگیرد و مبانی هنر انقلاب اسلامی به درستی تبیین شود که به هر حال این اتفاق به نحو قابل قبولی رخ نداد.
این فعال در عرصه موسیقی افزود: برای برداشتن قدم‌های اولیه در زمینه تولید و جریان سازی موسیقی انقلاب اسلامی باید ابتدا 4 رکن اساسی مورد توجه و پرداخت قرار بگیرد؛ نخست هنرمندان این عرصه هستند که برای پرواز بر اوج آسمان موسیقی فاخر و انقلابی کشور نیازمند دو بال «آگاهی و فن» و «ایمان و باور انقلابی» هستند.
وی ادامه داد: فن اکتسابی است و در دانشگاه‌ها آموزش فن موسیقی صورت می‌گیرد و اساسا موسیقیدانی که قصد دارد در عرصه هنر انقلاب اسلامی کار کند باید از سواد و فن کافی برخوردار باشد.
این هنرمند گفت: آنچه که کمبودش در این عرصه احساس می‌شود باور و ایمان به ارزش‌های اسلامی و انقلابی است و آموزش درستی هم برای آن صورت نمی‌گیرد؛ مثلا هنرمند انقلابی ایثارگر است و در کار برای انقلاب و آرمان‌های آن، سودگرایی و غم نان را در نظر نمی‌گیرد و از آنجا که هدفش متعالی است خود و زندگی جان را نادیده می‌گیرد و به جانان فکر می‌کند؛ با این نگاه به هنر انقلاب اسلامی می‌توان آثار فاخر تولید کرد.
میرزمانی گفت: در زمینه موازین و اعتقاداتمان و نهادینه کردن آن‌ها در هنر انقلاب اسلامی کم‌کاری کرده‌ایم و از این رو موسیقی فاخر انقلاب اسلامی تبدیل به یک جریان نشد و تنها معدودی از هنرمندان که دغدغه شخصی داشتند به آن پرداختند.
وی عرصه و بستر را دومین رکن قابل توجه در پرداختن به موسیقی انقلاب اسلامی برشمرد و خاطرنشان کرد: هنرمند با دو بال خود در کجا و به کجا باید پرواز کند؟ اگر عرصه‌ای برای پرواز هنرمند وجود نداشته باشد هنرمند انگیزه کار پیدا نخواهد کرد. موسیقی از گران‌ترین هنرهاست و اگر زمینه‌ها و بستر کار وجود نداشته باشد نه تولیدی صورت می‌گیرد و نه می‌توان جریان‌سازی کرد؛ بنابراین موسیقی انقلاب اسلامی نیازمند حمایت و سرمایه‌گذاری است تا زمینه‌های پیشرفت آن فراهم آید.
وی ادامه داد: همانگونه که در جنگ نظامی به ابزار و تجهیزات نظامی نیاز است و برای تهیه این تجهیزات بودجه‌های هنگفت در نظر گرفته می‌شود برای مقابله با جنگ نرم هم به ابزار و عدوات نیاز است که یکی از آن‌ها همین موسیقی است و متاسفانه بودجه لازم برای آن اختصاص پیدا نمی‌کند. به نظر می‌رسد خیلی از مسئولان و دست اندرکاران فرهنگ و هنر در جامعه ما هنوز تهاجم فرهنگی و جنگ نرم را باور نکرده‌اند.
این آهنگساز انقلابی توجه به بنای فرهنگی را رکن دیگری برای پیشرفت موسیقی انقلاب اسلامی دانست و گفت: در بنا نهادن بنای فرهنگی کشور باید اولویت‌ها در نظر گرفته شود؛ بنای فرهنگی جامعه ما باید بیانگر و تجلی‌گاه هویت فرهنگی ایرانی و اسلامی ما باشد و هنگامی که بر مبنای آن به هنر انقلاب اسلامی می‌پردازیم بتوانیم هویت ملی و دینی خود را متجلی کنیم.
به گفته میرزمانی مسئله مخاطب چهارمین رکنی است که برای ارتقاء موسیقی انقلاب باید به آن توجه کرد و با تمهیداتی منطقی محصولات هنری انقلاب اسلامی را در سبد فرهنگی و مصرفی مخاطبان جامعه‌مان جای داد؛ وی گفت: در این خصوص نیازمند فرهنگ‌سازی نیاز هستیم تا مخاطب به این محصولات توجه نشان دهد.
این صاحب‌نظر در عرصه موسیقی انقلاب اسلامی با هدف بیان دلایل رکود موسیقی انقلاب اسلامی در دو دهه اخیر انقلاب، اظهار عقیده کرد: ظهور تکنولوژی از عوامل رکود موسیقی انقلاب بود، زیرا بسیاری از جوانان و علاقه‌مندان به موسیقی توانستند در استودیوهای خانگی به تولید آثار موسیقی بپردازند و توسط اینترنت آن‌ها منتشر کرده و جریاناتی را در موسیقی رقم بزنند که در کل به نفع موسیقی فاخر ایرانی نبوده است.
وی در پایان گفت: ظرفیت موضوعی انقلاب اسلامی و دفاع مقدس هم پس از گذر زمان تغییر یافت و گفتمان هنری تغییر کرد و موضوعات متنوع دیگری از جمله سازندگی و نشاط و ... مطرح شد و کم‌کم موسیقی از فضای انقلاب اسلامی و دفاع مقدس فاصله گرفت.
ارسال نظرات