نقد و بررسی گناهکاران؛
به گزارش خبرنگار فرهنگی «خبرگزاری دانشجو»، نشست اکران و نقد بررسی فیلم «گناهکاران»، ساخته‌ی فرامرز قریبیان شب گذشته در فرهنگسرای فردوس برگزار شد.
از سال 77 تا کنون و بعد از فیلم «چشم هایش» این دومین تجربه‌ی قریبیان در مقام کارگردان یک فیلم سینمایی است. قریبیان علاوه بر کارگردانی، تهیه کنندگی اثر را نیز عهده دار بوده و به گفته‌ی خودش از هیچ حمایتی ارگانی و دولتی در فیلمش بهره نبرده است. قطعا این اولین تجربه‌ی همکاری حرفه ای غریبیان در کنار پسرش محمد سام است. غریبیان که تاکنون سه بار در سال‌های 1366، 1371 و 1378 موفق به کسب سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد از جشنواره فیلم فجر شده‌است، شب گذشته به همراه پسرش محمد سام غریبیان در مقام نویسنده و مجری طرح، حسن مصطفوی مدیر تولید، محمد متوسلانی، رضا رویگری و بهاره کیان‌افشار از بازیگران فیلم در سالن آفی تئاتر فرهنگسرای فردوس حضور یافت تا در کنار مخاطبان به تماشای فیلم بنشیند و به سؤالات پاسخ دهد.
محمد رضا لطفی، مجری و منتقد نشست شب گذشته در ابتدا صحبت هایش در خصوص علاقه و توجه غریبیان به سینمای ژانر پلیسی صحبت کرد و خود غریبیان در تأیید صحبت‌های وی افزود: « از جوانی به سینمای پلیسی علاقه‌مند بوده ام، سینمای جهان سال‌های گذشته فیلم های بسیار خوبی در ژانر پلیسی ساخته و من هم می‌خواستم فیلمی در ژانر مورد علاقه‌ام بسازم.»
بهاره کیان افشار بازیگر فیلم گفت : «دلیل اصلی حضورم در این فیلم آقای غریبیان بود. نقشی که در این فیلم ایفا کردم، نقش خاصی بود و می‌بایست به گونه‌ای جدید اجرا می‌شد و نباید کلیشه‌ای می‌شد. با توجه به نقشم و فیلم‌نامه، این شخصیت خیلی نمی‌توانست درونی باشد، زیرا جزئیات و ریزه‌کاری‌های زندگیش را نداشتم.»
محمد متوسلانی، بازیگر، کارگردان و تهیه کننده‌ی سینما و تئاتر، در رابطه با نقش‌اش در گناهکاران گفت: « من آقای غریبیان را از سال‌ها پیش می‌شناسم. و می‌دانستم او کسی است که استانداردهای خوبی را رعایت می‌کند. به همین دلیل همکاری در این فیلم را پذیرفتم. فیلم از آن‌چه که در ذهنم بود بهتر از آب در آمد. در ایران ساخت فیلم پلیسی دشوار است، زیرا معمولا دچار ممیزی های زیادی می‌شود ما مجبوریم در فیلم‌های ایران پلیس خیلی خوبی بسازیم که بسیار باهوش است و باید بیاید و به تنهایی همه‌ی مشکلات را حل کند.»
شخصیتی خاص بازی کردم!
رضا رویگری دیگر بازیگر این فیلم تا جایی که توانست از خودش تمجید کرد! وی گفت: « من همیشه دنبال نقشی می‌گردم که اصلا آن را بازی نکرده باشم یا کمتر بازی کرده باشم. این تیپ از بازی را تا به حال در نقش‌هایم نداشتم. این شخصیت خیلی خاص بود و در عین حال که شخصیتی منفی است و آدم خوبی نیست اما با نمک است. بازی در سرمای شدید ترکیه بسیار دشوار بود. با آن گروه بزرگ که همگی تلاش کردند تا فیلم به بهترین شکل از کار در بیاید.»
حسن مصطفوی مدیر تولید فیلم در رابطه با چگونگی و دشواری‌های تولید فیلم گفت: « پنجاه و شش لوکیشن مختلف برای فیلمبرداری داشتیم و سعی بر این بود که حداقل هشتاد درصد از لوکیشن‌های این فیلم را در فیلم‌های دیگر ندیده باشیم. با شرف‌ترین کارگردان و تهیه کننده‌ای که می‌شناسم قریبیان است و تمامی مراحل تولید ساخت فیلم به نحو خوبی پیش رفت. عقد قراردادها با عوامل و پرداخت‌ها به موقع و سر وقت انجام شد. حدود دو ماه پیش تولید فیلم طول کشید و پنجاه و هشت جلسه فیلمبرداری داشتیم. هزینه‌ای که برای تولید فیلم صرف شد مجموعاً ششصد و پنجاه میلیون تومان بود.»
قریبیان، مدیر تولید و دیگر عوامل فیلم می‌گویند این فیلم با سرمایه‌ی بخش خصوصی و به طور مستقل تولید شده است و بر لزوم احیا و فعالیت بخش خصوصی اعتقاد دارند.
سام قریبیان، نویسنده‌ی فیلم‌نامه‌ی گناهکاران و مجری طرح گفت: « خوشحالم اولین تجربه‌ی همکاری سینمایی‌ام را در ایران و با پدرم تجربه کردم. درست است این فیلم خانوادگی تهیه و ساخته شده، اما در استانداردهای سینمایی یک فیلم قوی و حرفه ای از کار درآمده است. متأسفانه دانش کم در صنعت فیلم سازی و در حوزه‌هایی مثل تدوین،فیلم‌نامه، فیلمبرداری و ... باعث می‌شود بار اصلی یک فیلم روی فیلم‌نامه و کارگردانی آن بیفتد. ایده‌ای که برای فیلم نامه‌ی آن داشتم قرار نبود در ایران تولید شود. از آن جایی که همیشه نظرات پدرم را در مورد کارهایم می‌خواهم، فیلم‌نامه‌ی گناهکاران را به او دادم تا نظراتش را بگوید. آقای غریبیان از کار خوشش آمد و گفت این دقیقا همان شکلی از فیلم‌نامه است که باید ساخته شود. به ایران آمدم تا مراحل تولید و ساخت فیلم را طی کنیم.»
گناهکاران فیلم نجیبی است
محمدرضا لطفی در مقام منتقد فیلم گفت: « گناهکاران فیلم ارزشمند و از جهتی فیلم نجیبی است. ضعف نبود سینمای ژانر پلیسی سال‌هاست در سینمای ایران احساس می‌شود و این فیلم به اثری خوب و ارزشمند در این گونه ی سینمایی مبدل شده است. این فیلم بدون هیچ ادعایی حرف خودش را می‌زند و البته نباید انتظارات یک فیلم پلیسی ایده آل از آن داشت. این فیلم قواعد و قراردادهایی دارد که در دقایق ابتدایی فیلم، آن‌ها را با مخاطب در میان می‌گذارد و از مخاطب می‌خاهد آن‌ها را بپذیرد. مثلاً پلیس‌های این فیلم به هیچ عنوان در ایران دیده نمی‌شوند. پلیس‌های این فیلم نوعی آرتیستی و تقریبا غیر واقعی از پلیس‌های فیلم‌های این گونه را به مخاطب نشان می‌دهند که باورشان سخت است اما مخاطب آن‌ها را باور می‌کند.»
قریبیان در رابطه با سختی‌های پیش رویش برای ساخت گناهکاران گفت: « گناهکاران فیلم پرخرجی بود و تصور می‌کردیم برای ساخت آن به مشکلاتی بر بخوریم. فیلمی که می‌خواستم بسازم فیلم‌نامه‌ی دیگری بود از سام، با عناوان «قتل سهامی خاص» که رد شد و نتوانست پروانه ی ساخت بگیرد. فیلم دو مرتبه دچار ممیزی شده است. یک بار توس وزارت ارشاد و با دیگر توسط نیروی انتظامی. فیلم در ابتدا و قبل از نارضایتی نیروی انتظامی پایان کمی متفاوت داشت. نیروی انتظامی اصرار داشت تا فینال فیلم عوض نشود به تولید فیلم رضایت نمی‌داد. من اما پای فیل ایستادم، و آن را عوض نکردم، فقط یک سکانسی که از قل فیلمبرداری شده بود به انتهای فیلم اضافه شد. نیروی انتظامی مجددا پایان فیلم را دید و نهایتا رضایت داد.»
نشست اکران و نقد فیلم گناهکاران ساعت 21 و 30 دقیقه دوشنبه شب با حضور عوامل فیلم و مخاطبان پایان یافت.
ارسال نظرات