خانوم ببخشید؛ جزوه تونو می دید؟!- 4
گروه اجتماعی «خبرگزاری دانشجو»- فریدون جلالی؛ افشین را قبل از دانشگاه می‌شناختم. پسر خوب و به شدت درس خوانی بود. هر دو در یک دانشگاه قبول شدیم. دانشگاهی بسیار معتبر. از نظر باطنی پسر ساده‌ای بود اما به ظاهرش خیلی اهمیت می‌داد.
اوایل دانشگاه تغییر در رفتارش برای من که کمی بهتر می‌شناختمش بیشتر عیان شد. اهمیت به ظاهرش از قبل بیشتر شده بود و از قضا بیشتر هم در خودش فرو می‌رفت. از نگاه‌ها و رفتارهایش به وضوح می‌توانستیم بفهمیم که خبرهایی است اما هرچه که می‌گفتیم تکذیب می‌کرد. بالاخره اواسط ترم اول در جمع دوستانه‌‌ی خودمان همه چیز را گفت. او عاشق یکی از خانم‌های همکلاسی شده بود. حشر و نشری نداشتند. برخوردهای اجتماعی زیادی هم نداشتند اما عاشقش شده بود.
از لحاظ ظاهری خیلی به هم می‌آمدند از قضا هر دو هم توجّه زیادی به ظاهر داشتند. بزرگترین دغدغه‌ی افشین شده بود حل این معما که چطور به آن خانم بگوید یک دل نه صد دل عاشقش شده است. من و بسیاری از دوستان که از شب بیداری‌ها و افسردگی‌هایش می‌فهمیدیم روزگار چقدر بر او سخت می‌گذرد بارها پیش‌قدم شدیم که اگر افشین رضایت بدهد نقش واسطه‌ای ایفا کنیم و حرف دل او را ما بزنیم اما خودش مانع شد. بعد از چند ماه کلنجار رفتن بالاخره اواخر ترم دوم بود که افشین تمام حرفش را به دختری که دوست داشت گفت و خود را راحت کرد. برخلاف ترس افشین، آن خانم هم واکنش تندی نشان نداد و بعد از آن هر روز ساعت‌ها به گفت و گو می‌نشستند و از حال و گذشته و آینده می‌گفتند.
امتحانات پایان ترم فرا رسید. در این مدت تنها تفاوتی که افشین با گذشته نکرده بود درس خواندنش بود. مثل همیشه زیاد و پر استرس درگیر درس می‌شد. امتحانات که تمام شد طبیعتا نوبت تعطیلی دانشگاه‌ها بود اما از افشین بی خبر نبودم.
رابطه افشین با معشوقش قطع نشد بلکه هر روز بهتر و صمیمی‌تر از قبل می‌شدند. اوضاع برای افشینی که تا دیروز حتی نمی‌توانست یک سلام و احوالپرسی ساده با معشوقش داشته باشد چنان بر وفق مراد شد که به راحتی او را با نام کوچک صدا می‌زد: "رها".
ترم سوم که شروع شد همه همکلاسی‌ها از اتفاقات خبردار شده بودند چون افشین و رها همیشه و همه جا با هم بودند. در ظاهر هم به نظر می‌رسید که خیلی با هم تفاهم داشته باشند. از هر نظر شبیه به هم بودند؛ چه نوع رفتار و برخوردشان، چه در نوع پوشش و ظاهرشان و چه حتی در نوع درس خواندنشان شباهت‌های زیادی به یکدیگر داشتند. افشین کم کم از دوستان قدیمی دور می‌شد البته نه به خاطر بی معرفتی یا بی محلی به ما، دیگر وقتش به شدت پر بود. یا پیامکی یا تلفنی سرگرم صحبت کردن با رها بود ومابقی وقت را هم مثل گذشته به درس خواندن مشغول بود.
اواسط ترم چهارم بودیم که وضعیتشان را از او جویا شدم گفت با خانواده‌اش صحبت کرده است و قرار شده بعد از دوران کارشناسی مسئله را جدی کنند و رسمی با هم ازدواج کنند. از این پاسخ افشین کمی شوکه شدم چون از وضعیت خوب اقتصادی پدرش با خبر بودم و حالا که خانواده‌اش هم مخالفتی نداشتند برایم عجیب بود که چرا نمی‌خواهند همین نزدیکی‌ها مقدمات ازدواج را فراهم کنند. دلیل را که جویا شدم گفت فعلا همینطوری راحتتریم و تا پایان دوره کارشناسی دوست می‌مانیم. این را که گفت متوجّه شدم برخلاف ظاهرشان با هم اختلافاتی هم دارند اما ثبات و تداوم دوستی آن‌ها قدری این شبهه را دفع می‌کرد. این همه‌ی داستان نبود. اختلافات درونی آن‌ها را بعدها از دوست مشترکمان فرهاد شنیدم.
فرهاد دوستی بود که در میان جمع دوستان هم با افشین صمیمی‌تر بود و هم از همه‌ی ما برایش مهربان‌تر و با معرفتتر بود. رفاقتش تا آن حد بود که از تمام زیر و بم زندگی افشین خبر داشت و آنقدر با معرفت که به قول خود افشین یکی از غصه‌های بزرگ فرهاد در آن دوران عادت جدید افشین یعنی کاهلی او در نماز بود. فرهاد از این اتفاقات خبر داشت اما ترجیحش بر این بود که کسی از راز دوستش با خبر نشود. از اینجا به بعد داستان را بعد از آن اتفاق شوم، فرهاد برایم تعریف کرد و به عمق ماجرا پی بردم.
زمان گرچه به روال عادی می‌گذشت و افشین و رها ترم پنج و حتی تا اواخر ترم شش را هم باهم گذراندند اما دیگر دیگ تحمل هردوی آن‌ها سر رفته بود. افشین و رها مدت‌ها بود با هم به مشکل برخورده بودند. برخلاف تصور همه ما افشین با پوشش رها مشکل داشته و حتی سختگیری‌ها و حسادت‌هایی داشته است که ما حتی تصورش را هم نمی‌کردیم. به قول خودِ رها مشکل رها با افشین فقط این بددلی‌های افشین نبوده است و هزاران مشکل دیگر هم باهم داشتند. به طور کلی می‌توان تمام مشکلات و رها وافشین را در این خلاصه کرد که آن‌ها تصور صحیحی نسبت به هم نداشتند و به خاطر عدم آشنایی با خلق و خوی هم انتظاراتی از هم داشتند که توان انجام آن را نداشتند. این اختلافات کار را به مشاجره‌های پیاپی رساند. سرانجام رها دیگر تاب نیاورد و رای بر جدایی داد. افشین اما تحمل دوری رها را نداشت و حتی حاضر شد برای نگاه داشتن او دست به تهدید بزند.
اما هرچه رها را تهدید کرد رها نترسید و عاقبت یک روز تهدیدش را مقابل چشمان رها عملی کرد با همان تیغی که صبح ریشش را زده بود در مقابل رها در محوطه دانشگاه حاضر شد و بعد از جواب رد مجدد رها افشین تیغ را بر رگ دست خود زد رها هم چاره‌ای نداشت جز اینکه بی اعتنا از کنار افشین بگذرد.
افشین زنده ماند چون فرهاد که خبر داشت ممکن است او دیوانگی کند و به همین خاطر آن روزها خیلی نا محسوس نزدیک او بود، همین باعث شد اورا سریعا به بیمارستان برسانند با این حال اگر تیغ ذره ای بیشتر بریده بود معلوم نبود او اکنون در کدام قطعه از بهشت زهرا آرمیده بود. افشین زنده ماند اما با دلی شکسته و قلبی اندوهناک. کسی که همیشه از سه نفر برتر دانشکده بود دچار افت تحصیلی شدیدی شد اما این افت تحصیلی در مقابل رنج‌های امروز او هیچ چیز نیست.
هنوز هم در فکر رهاست و عاشقانه دوستش دارد گرچه می‌داند وصل آن‌ها دیگر فقط افسانه است و امکان ندارد به یکدیگر برسند. رها هم وضع خوبی ندارد روح او هم داغدار است. راستی ای کاش این دو نفر قبل از عاشق شدن قدری هم را می‌شناختند ای کاش وقتی با هم دوست شدند زودتر رسمی می‌شدند که روابطشان در گیر و دار رفتارهای کودکانه قرار نمی‌گرفت و اکنون هر دو قلبی شکسته و طعم تلخ فراق چشیده نداشتند...
داستان فوق کاملا واقعی بوده و در یکی از دانشگاه های معتبر کشور رخ داده است که برای درک بهتر موضوع دوستی های دختر و پسر در فضای دانشگاهی تهیه و تنظیم گردیده است؛ هر چند به جهت رعایت امانت اسامی تغییر یافته اند...
تعداد نظرات: ۴۹
ارسال نظرات
اينا تازه خوبشه...!
باسلام
عاشق شدن قبل از شناخت دو حالت داره:
1- يا وقتي که همديگه رو شناختند با هم تفاهم دارند که زندگي تشکيل ميشه و ...
2- بعد از شناخت مي فهمند که تفاهمي براي زندگي کردن ندارند که وامصيبتا.
که مورد دوم غالب تره.
پس اول همديگه رو بشناسيم بعد عاشق بشيم.
[ياعلي]
در دو دانشگاه دولتي بزرگ در خوانده ام و دانشجو هستم
داستان خوبي و جم و جوري گفته ايد و واقعا اين جور داستانها و با شباهت زياد به داستان شما زياد هستند.... ممنون از سايت خويتان
موفق باشيد
ارشدند، دو تا دانشگاه دولتي درس خوندن! از همه مهم تر دانشجو ان!!!!!!!!! خوبه خانم نيستيد :)))))
از اين جور کيس ها دوروبر هاي ما زياد بود
همه رقمه،هرروز عاشق و فارق ميشدن
حراست دانشگاه هم عين خيالش نبود
اصولا دانشجو بسته هاي پول متحرک بودن اون جا کسي درس نميخوند
به نظر من کساني که با جنس مخالف دوست ميشن ارزش زندگي صالح داشتنو ندارن و همون بهتره که در عذاب و غم و انده زندگي پستشونو بگذرونن
عين واقعيته
با توجه به اينکه خود نيز خبرنگارم حاضرم تا درد اين مورد شما را ياري و همراهي کنم
با تشکر
اين مسئله اي است که دينمان به ما ياد داده.
ما هم ازدواج کرديم هر دومونم دانشجوييم ولي دوست نبوديم به قول دوستمون از طريق دوستاي صميمي و ...همديگه رو شناختيم.
اقدامات شما رو در باب پرداختن به مشکلات و معضلات اينگونه رابطه ها تحسين مي کنيم. انشاء الله که همه جوونا به خواسته هاي مشروعشون برسن و هر چه زودتر کليد مشکلات علي الخصوص ازدواجشون بازبشه.صلوات
ادامه بديد. اجرکم عندالله
1. آرامش و سکونت 2. مودت يعني عشق . دوستي . 3. رحمت به راحتي از عيوب و اشتباهات هم ميگذرند . حالا هي بدويد دنبال عشقهاي خياباني
نکته: ازدواج دانشجويي کمترين آمار ظلاق ها رو داشته زيرا دانشگاه سن عقل و احساسه.
مابراي اين که زندگي کنيم بايدتصميم بگيريم واين تنهاکاريست که مااززندگي يادگرفتيم.
اماواقعيت مراين هست که انتخاب هايمان فرداوآينده مارامي سازد.
ازدواج خوبه اماباعقل واحساس..تاکيدمي کنم گزينه عقل والاترازاحساس وعشق که اين مورددومي بعدازازدواج درجريان روابط زناشويي وجنسي حاصل مي شود.
اماعشق حقيقي هم وجودداردولي نه همه يعشق هاي امروزه...عشق هايي که به خاطره زيبايي وثروت طرف مقابل حاصل مي شود که نبودآن انکارعشق مي شود
بابادرخت وقتي که بالغ شد که ديگه نميشه خم درخت رو به پايه قرار دادن درست کرد.
از اول بايد هواي طرف رو داشته باشي.
حالا هي به اين آقايون تدبير و اميد بگو.
بين پسر و دختر عقد موقت خوانده بشه که با هم محرم بشن بعد با هم ارتباط داشته باشند که حرام هم نباشه
موفق باشيد ايشالله
پاسخ : در هنگام خاستگاري پسر مي تواند به اعضاي قابل رويت ( گردي صورت . مچ دست به بعد . مچ پا به بعد ) چه به قصد لذت و چه بدون قصد لذت نگاه بياندازد . و اگر کافي نبود پاسخ آقا رضا نيز درست است . (از رساله 12 مرجع )
جايي ک ديد رفتار خانوم با معيارهاي خودش نمي سنجه عقلا بايد ولش ميکرد ولي احساسا درگيرش شده بود
و مرور زمان هم به شدت اين احساس کمک کرد و اونو افزايش داد
منم توي دوران دانشگاه بيشتر از دو ترم هم گروه پسري بودم ک از زمين تا اسمون با هم فرق ميکرديم اينو هم من ميدونستم هم ايشون اذعان کرده بودن طي اين مدت
علي رغم تصورم بعد از اتمام کار گروهيمون ايشون پيشنهادشونو مطرح کردن !! براي ايشونم اين اختلاف هاي اخلاقي و فرهنگي مون مانع بود ولي چون احساسش بر عقلش به شدت غلبه کرده بود همه رو با عبارت""درست ميشه""حل ميکرد براي خودش و اصلا متوجه عمق فاجعه نبود و نشد!
الان با اينکه ميدونه عروسي کردم ولي راضي نميشه ازدواج کنه و پذيرش دکتراشو کنسل کرده :(
متاسفانه زماني که افشين عاشق رها شده بود نبايد تمام تمرکزش مي رفت سر درس و رها اگه نگاه بازتري داشت براي يک عشق تازه خودکشي نميکرد.
دوستان توصيه مي کنم قبل ازدواج به هيچ وجه رابطه نداشته باشيد.اما وقتي کسي به خاستگاريتون اومد يا حتي بخاستگاري رفتيد(آقايون) اگر بيست جلسه هم باهم صحبت ميکنيد خوب همو بشناسيد.چون تو جلسات خاستگاري آدم خيلي دوست داره چون جاي خيلي مهمه زندگيشه حرفاي بزرگ بزنه و بعدا دائم بگه من اينو گفتم و ... .مواظب باشيد شعار نديد چون طرفتون داره ب حرفاي شما جدي فکر ميکنه و روشون حساب باز کرده.بيست بار خاستگاري رفتن از طلاق خيلي بهتره.در ضمن به حرف بزرگترا که ميگن بعضي چيزا تو زندگي درست ميشه هم هميشه جواب نميده.در کل سعي کنين صد در صد خودتون طرف رو انتخاب کنيد چون اگه چيزي هم پيش بياد اعتماد بنفس داريد که خودتون انتخابش کرديد و محکمتر وايميسيد.