به گزارش گروه دانشگاه های کشور «خبرگزاری دانشجو»، محمودرضا جعفری، محقق این طرح گفت: هم اکنون این طرح تحقیقاتی در مرحله مطالعات پایدارسازی و پیش بالینی است و با تحقق این هدف و کسب مجوزهای لازم، تا یک سال دیگر، کار آزمایش‌های بالینی در بیماران آغاز خواهد شد.
استاد دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی مشهد خاطرنشان کرد: برای تولید این واکسن، در ابتدا پادزهرهای محلول انگل لیشمانیا از انگل آن تولید شد. سپس نانولیپوزوم‌های حاوی پادتن تهیه و ویژگی‌هایی شامل تعیین غلظت پادزهر در لیپوزوم، تعیین درصد محصورسازی، شکل، اندازه ذره‌ای و پتانسیل زتا (بار سطحی) بررسی شد در نهایت جهت تعیین کارایی محصول نهایی، این واکسن به موشهای مبتلا تزریق شد و مطالعات لازم صورت گرفت.
وی خاطر نشان کرد: واکسن تولید شده در محافظت موش‌ها در مقابل این بیماری انگلی بسیار کارآمد است. باید دقت داشت که حساسیت موشهای BALB/c به انگل لیشمانیا بسیار زیاد است؛ بنابراین، اگر واکسنی در این موش‌ها موثر باشد، در انسان که نسبت به عفونت لیشمانیایی مقاوم تر است، موثرتر خواهد بود.
جعفری مرحله تست بالینی این واکسن را سه تا چهار سال اعلام و تصریح کرد: تست های بالینی در سه مرحله شامل بررسی عوارض واکسن، بررسی تاثیرات بر روی تعداد محدود بیمار و بررسی تاثیرات واکسن در دایره وسیعتری از بیماران انجام می‌شود.
استاد دانشگاه علوم پزشکی مشهد تهیه 20 مقاله آی اس ای را نتیجه 15 سال تحقیق بر روی بیماری سالک دانست.
ارسال نظرات