گروه آزاداندیشی «خبرگزاری دانشجو»- محمد صادق خادم؛ در مطلب گذشته به آسیب شناسی کرسی های آزاداندیشی پرداختیم و در ضمن پانزده نکته ای که در ارتباط با کرسی ها مطرح کردیم؛ اشاره کردیم که بررسی موضوعات مناسب یکی از مسائل تاثیرگذار بر کرسی هاست.
اولین ثمره انتخاب موضوع مناسب در استقبال دانشجویان از جلسات است. طبیعتا موضوعات تکراری و کلیشه ای که بارها به آنها پرداخته شده و در هرمرحله تمامی صحبت های طرفداران هر تفکر قابل پیش بینی است نمی تواند موضوع مناسبی برای کرسی ها باشد و زمینه ساز جذب دانشجویان و استقبال آنان نمی گردد.
دومین ثمره انتخاب موضوع مناسب، استخراج نتیجه مطلوب از ذیل بحث ها و آشکار شدن حق و باطل است. اگر بحث ها نتیجه محور نباشند برگزاری با عدم برگزاری آن جز مانوری تبلیغاتی و گزارش کار رد کردن هیچ گونه فایده ای ندارد.
سومین ثمره انتخاب موضوع مناسب را نیز می توان کم حاشیه بودن کرسی ها و یا کنترل حواشی در حدی که از نتیجه محور بودن خارج نشود دانست و البته این ها تنها فواید انتخاب موضوع خوب نیستند.
یکی از موضوعاتی که مدت هاست مقام معظم رهبری پرداختن به آن را مطالبه کردند بحث «دهه پیشرفت و عدالت» است. هفتم خرداد ماه سال 87 بود که رهبری معظم فرمودند: «در این دهه گفتمان اصلی انقلاب پیشرفت و عدالت است».
دهه چهارم انقلاب شش ساله شده است در حالی که باید پذیرفت فعالیت های دانشجویان در تبیین این مفهوم و هدایت دانشگاه و جامعه به این سمت کافی نبوده.
طبیعتا پیشرفت حلقه مفقوده و غایت محبوب تمامی کشورهای در حال توسعه است. اما اینکه تعریف ما از پیشرفت چه چیزی باشد و چه پیشرفتی را مطالبه کنیم، یا اینکه ارتباط این پیشرفت با عدالت چیست که مقام معظم رهبری پیشرفت را نتیجه عدالت نامیدند و نایل شدن به پیشرفت بدون عدالت را پیشرفتی همچون غرب خواندند نیازمند برگزاری جلساتی با حضور متخصصین، اندیشه‌وران، دانشجویان، دلسوزان و تمامی کسانی است که فارغ از هرگونه جهت گیری ایدئولوژیک و مبنای فکری و سلیقه‌ای صرفا به پیشرفت کشوری می اندیشند که تصمیم دارد «انقلابش را به دنیا صادر کند» که این خود مستلزم عدالت است.
در صورتی که این موضوع مبنا و محور جلسات باشد و سایر مسائل در ذیل این عنوان مطرح شود می‌توان تمامی مسائل سیاسی و اقتصادی و اجتماعی و مذهبی را با همین رویکرد بررسی کرد، ضمن اینکه به فرمایش رهبری معظم نیز عمل شده و بعد از یک دهه حقیقتا شاهد جریانی موفق خواهیم بود که تاثیراتش را به صورت عملیاتی بر جامعه و مردمانش گذاشته و با ارائه سبکی «ایرانی-اسلامی» مدلی موفق که البته ریشه در صدر اسلام دارد را احیا کرده است.
بنابراین در چند مطلب آینده به لطف خدا به بیان جزئیاتی با محوریت «پیشرفت و عدالت» می پردازیم تا با تبیین مبانی آن و جویا شدن نظر صاحب نظران در این زمینه، موضوعی مناسب برای کرسی های آزاد اندیشی ای که تصمیم بر ادامه دار بودن و گفتمانی بودن آنهاست ارائه کنیم.
ارسال نظرات