نداهایی برمی‌خیزد که عاملان فتنه باید آزاد شده و آن را در چارچوب عدالت توجیه می‌کنند/ اساسا با چه پارادایم ذهنی حکم به رفع حصر می‎دهند؟!

به گزارش خبرنگار «خبرگزاری دانشجو» از شیراز، تشکل های دانشجویی دانشگاه شیراز در بیانیه ای به مناسبت 24 خرداد ماه خطاب به روسای قوا، خواستار مجازات کسانی که خیانتشان به نظام جمهوری اسلامی ثابت شده است، شدند.

متن این بیانیه بدین شرح است:

بسم الله الرحمن الرحیم

تَبَّتْ یَدَا أَبِی لَهَبٍ وَتَبَّ (۱) مَا أَغْنَى عَنْهُ مَالُهُ وَ مَاکَسَبَ (۲) سَیَصْلَى نَارًا ذَاتَ لَهَبٍ (۳) وَامْرَأَتُهُ حَمَّالَةَ الْحَطَبِ (۴) فِی جِیدِهَا حَبْلٌ مِّن مَّسَدٍ (۵)

به نام خداوند بخشایشگر و مهربان (۱)
بریده باد دو دست ابی لهب (مرگ بر او باد) (۲)
مال وی و آنچه را به دست آورده دردی را از او دوا نکرد (۳)
به زودی وارد آتشی شعله‏ور شودبا زنش که بارکش هیزم است( ۴)
و طنابی تابیده (از لیف خرما) به گردن دارد (۵)

عدل را ملاک دفاع و ظلم را ملاک حمله گرفته ایم از هر عادلی دفاع می کنیم و بر هر ظالمی می تازیم حال شما اسمش را هر چه می خواهید بگذارید. "امام خمینی (ره)"

انقلاب اسلامی در فضایی به وقوع پیوست که اهداف و آرمان های جوانان در فضای قبل از انقلاب جوابگوی ظرفیت های بزرگی انسانی نبوده؛ بنابراین این فضا، خلاهایی در جوانان به وجود می آورده و تنها راه پر شدن این خلاءها تمسک جستن به اهداف سطحی بود.

انقلاب اسلامی افق فراتر و بالاتری را عرضه کرد که همان اعتلای پرجم لا اله الا اللّه اسلام ناب محمدی بر فراز قلل جهان و مبارزه برای رسیدن به این هدف مقدس در زیر این بیرق که تا ظلم هست، مبارزه هست و تا مبارزه هست، ما هستیم؛ بود. اما بعد از گذشت دهه اول انقلاب اسلامی و پایان جنگ، بوی انحراف و سطحی کردن آرمان ها به مشام می رسد، تا بدان جا که کسب دموکراسی، رسیدن به جامعه مدنی و غیره از آرمان های نسل بعدی انقلاب می شود که البته این ها شاخ و برگ درختی هستند که جز در خاک لیبرالیسم ریشه نمی دواند؛بنابراین  رسیدن به جامعه لیبرال هدف عده ای را تشکیل می دهد و این عده در پی رسیدن به این محبوب، دست به کار می شوند و خود را در زمره مسلمین وارده کرده؛ در حالی که در زیر لباس احرام، شمشیرهای بی نیام مخفی کرده اند.

در فضای آکنده از تزویر و ریا که صدای حی الحی علی الخیر العمل از مسجد ضرارها برمی خیزد، عده ای در تیوریزه کردن وابستگی و عده ای در ترویج سکولاریسم در پس نقاب خیرخواهی عمر می گذرانند و عده ای نیز با نام آزادی و دفاع از حقوق بشر و عدالت در پی لک دار کردن دامان انقلابند.

تئوریزه کردن سازش، در واقع کشیدن دندان انقلاب است، سکولاریسم، در واقع تشکیک در اهداف انقلاب است، تشکیک در اهداف مقدمه ای برای تغییر جهت است و تغییر جهت، مترادف با استحاله انقلاب است و حلقه مفقوده این فرآیند می ماند، که آن هم لک دار کردن عدالت انقلاب است.

نهال هایی که با چنین خط و منش فکری کاشته می شوند در سال های آینده میوه می دهد و یکی از این میوه ها که از این درخت زقوم چشیده شد، همانا فتنه آمریکایی، انگیلیسی و صهیونیستی 88 بود که حضور ساده لوحان و فریب خوردگان بر رونق آن افزود؛ هر چند که تیغشان نبرید.

بعد از حضور حماسی بیش از 80 درصدی مردم در انتخابات 88 و نشان دادن اوج مردم سالاری دینی در نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران عده ای که نان و نمک انقلاب را خورده و حیثیت و آبروی خود را از انقلاب به دست آورده بودند، پشت پایی به گذشته خود زده و کبر و قانون شکنی را برگزیدند.

حماسه ای که می توانست نظام اسلامی را به عنوان الگویی بی بدلیل در جهان معرفی کند؛ حال، منفذی برای نفوذ بیگانه شده بود و آنان که تا دیروز دندان ها را از روی بغض و غضب برهم می فشردند، حال از حامیان مردم شده بودند و این هم از لطایف الحیل روزگار است.

کار بداین جا ختم نمی شود، سردمداران این اغتشاش در ایران مردم را تشویق به اغتشاش و قانون شکنی می کنند و کار بدان جا می رسد که عکس امام(ره) پاره شده و در روز عزای سرور و سالار شهیدان دست به اقداماتی می زنند که قلم از نوشتن آن شرم دارد و شعارهایی بر زبان ها جاری می شود که همانا نقاب از چهره شان بر می دارد و مشخص می کند که کلید واژه تقلب، همان رمز کودتاست.

حال نداهایی برمی خیزد که عاملان این امور باید آزاد شده و این امر را در چارچوب عدالت توجیه می کنند! البته باید پرسید که کدامین عدالت این چنین غیر عادلانه حکم می کند؟

اینان با چه پارادایم ذهنی می اندیشند که حکم به رفع حصر می دهند؟ که البته همین حصر خانگی هم از قوه رحمانیت نظام است که حکم چنین کسانی چیزی غیر از این است.

آیا در حالت فوق خوشبینانه، غیر از این است که دشمن گفتار خود را از دهان عده ای ساده لوح می زند که اگر چنین باشد چرا حتی اقدام به عذرخواهی ساده نیز نمی کنند و این کدامین عدالت است که آفتابه دزدان باید محاکمه شوند و اغتشاش گران آزاد؟!

حال سخنی چند با خواص و سران قوای کشور که به زودی در سنجه انصاف تاریخ سنجیده خواهند شد؛ البته ردایی که ما بر تن کرده ایم، ردای است که امر به معرف و نهی از منکر ما را به پوشیدن آن هدایت و ملزم کرده است:

ریاست محترم جمهور، جناب آقای روحانی؛ 24 خرداد 92 پیامی داشت که هر کس از ظن خود شد یار آن؛ از حضور بیش از 70 درصدی مردم گرفته تا انتخاب شما به عنوان رئیس جمهور ایران اسلامی.

آقای روحانی، رای دهندگان به شما همه از یک طیف نبوده و با تلقی های متفاوت به شما رای داده اند؛ بنابراین انتظار از شما همانند طیف رای دهندگان به شما متفاوت است و چه بهتر که شما حق را، و از بین خداوندگاران متعدد، خداوند سبحان را برگزیده که قرآن کریم این گونه بر آن صحه می نهد که:

«آیا خدایان متعدد و پراکنده بهترند یا خدای یکتا و غالب و چیره؟»

آقای روحانی، طبیعت و جهان خلقت منبع عبرت است که داستانی را از همین باب نقل می کنیم:

نهنگ ها گاهی در اثر جزر و مد مسیری را که باید طی کنند را به اشتباه طی می کنند و در ساحل غفلت و جهل و اشتباه، خود کشی ناخواسته می کنند و راهی هم برای بازگشت ندارند و از آن جا که گروهی حرکت می کنند خود و هم نوعان خود را به تباهی می دهند.

آقای روحانی، مدیر باید مدیریت بکند و نه اینکه مدیریت بشود؛ نکند شما بر اثر جزر و مد اطرافیان، دوست و دشمن را اشتباه گرفته و در ساحل نیستی قدم نهاده و خود و اطرافیان را به تباهی بدهید که در تاریخ همین انقلاب هم نمونه هایی بوده که خود ان شاا... به آن واقف ترید و سخن امیرالمومنین(ع) را به خاطر بسپارید که «دوام دولت وابسته به عدالت گستری آن است»

سوال از شما این است که چه چیز از شما و دولت شما دیده شده که عده ای در جستجوی آزادی کسانی هستند که گناه کاری آنان و خیانتشان در حکومت اسلامی محرز و مشخص است؟

آقای روحانی بدانید آنان که به عدالت قانع نشوند، مطمئنا به بی عدالت نیز قانع نخواهند شد.

2. جناب آقای لاریجانی، رئیس قوه قضاییه ما شما را از صالحان و از یاران رهبر معظم انقلاب می دانیم و از شما جز عدالت و پیگیری منویات حضرت آقا انتظار نداریم.

آقای لاریجانی، شاید آنچه حکم بر تاخیر مجازات و دادگاه سران فتنه می کند، همانا مصلحت باشد؛ اما چه مصلحتی بالاتر از حق. آن جایی که حق به محاق می رود و در زیر شمشیر دودم مصلحت در حال ذبح شدن است آیا جایی برای تاخیر است؟

آقای لاریجانی، کشورها و تمدن ها به تباهی نمی روند مگر آن که خرده دزدان دستگیر و مجازات و کله گندگان و سران مافیای زر و زور و قدرت از این جریکه بر کنار باشند؛ که ملت ها با کفر باقی می مانند؛ اما با ظلم هرگز؛ که این امر از سنت ها و قوانین پروردگار سبحان است و سنت خداوندی را تغییری نیست.

آقای لاریجانی، تاریخ به قضاوت خواهد نشست و نکند خواص آن جایی که باید وارد شوند و آبرو خرج کنند، با توجیه تراشی ها و مصلحت اندیشی های شیطانی، خود را کنار بکشند.

آقای لاریجانی از سرزنش، سرزنش گران هم نهراسید که «وَلاَ یَخَافُونَ لَوْمَةَ لآئِمٍ» که پیش از شما هم این شیوه باطلیان بوده و بعد از این نیز خواهد بود. با قدرت در مسیر حق و عدالت گام بردارید که عزت و ذلت در دست پروردگار عالمیان است «تعزُّ من تشاء و تذلّ من تشاء»

3. آقای لاریجانی ریاست قوه مقننه

مجلس در راس امور است و باید در صحنه باشد که خواب مجلس همانا و بیدار شدن زیر دست و پای دشمن همان. مدت زیادی است از زمانی که در مجلس، ندای «کروبی و موسوی اعدام باید گردند» می گذرد و نکند که دوستان مجلسی ما داغ شده و پخته نشده بودند که این شعارها را سر می دادند که تفاوت بسیاری است؛ بین داغ و پخته که داغ سرد می شود ولی پخته خام نمی شود.

و آقای لاریجانی شما خود حدیث مفصل بخوان از مجمل

و در پایان

دوستان بدانند که کجروی خواص همانا کجروی امت را در پی دارد و همانا اعراض از حق به پیوستن به باطل می انجامد و راه میانه ای نیست و باطل نیز از بین رفتنی است «وَقُلْ جَاء الْحَقُّ وَزَهَقَ الْبَاطِلُ إِنَّ الْبَاطِلَ کَانَ زَهُوقًا».

بسیج دانشجویی دانشگاه شیراز
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه شیراز
جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه شیراز
ستاد یادواره شهدای دانشگاه شیراز/180ج/