به گزارش گروه اقتصادی "خبرگزاری دانشجو" به نقل از بلومبرگ، کاهش قیمت نفت و سقوط آن به کمتر از 80 دلار شاید در کوتاه مدت کشورهای مصرفکننده بویژه غربی را خوشحال کند، اما مخاطرات آن در ابعاد اقتصادی و سیاسی را نباید نادیده گرفت.
برخی کاهش قیمت نفت به میزان 28 درصد در سال جاری را اتفاقی مثبت برای اقتصاد جهانی قلمداد میکنند، اما برخی دیگر کاهش قیمت نفت را همراه با وارد آمدن ضربههای سنگین اقتصادی به برخی کشورها میدانند که در حالت کلی اقتصاد جهانی را با تأثیر مواجه کرده و نتیجه عکس و منفی برای اقتصاد جهانی در پی دارد.
کاهش قیمت نفت، سود است؟
از سویی کاهش قیمت نفت، برای آن دسته از اقتصادهایی نتیجه مثبت دارد که تولید داخلی خود را بر پایه انرژی نفت بنا کردهاند. کاهش قیمت نفت میتواند برای کشورهای مصرفکننده خبر خوشایندی باشد، تولید را افزایش داده و کشورهایی را که از بیکاری و نابسامانی اقتصادی رنج میبرد، کمک کند.
همچنین کاهش قیمت نفت توزیع ثروت در کشورهای مصرف کننده نفت را نیز با تعادل مواجه میکند، چرا که بخش قابل توجهی از درآمد خانوارها صرف مصرف انرژی میشود.
با تمام این وجود کاهش قیمت نفت زیانهایی نیز در بر دارد که باید به آنها توجه کرد؛ کاهش نفت، بودجه شرکتهای سرمایهگذاری را با بی نظمی مواجه میکند.
علاوه بر این با اینکه کاهش قیمت نفت در کشورهای مصرفکننده باعث کاهش نرخ تورم میشود اما در طولانی مدت باعث افزایش تورم در اروپا میشود و یک عامل بازدارنده برای رشد اقتصادی در طولانی مدت در این قاره است.
کاهش تورم میتواند برخی از بدنه بازار را با تهدید مواجه سازد، بخش تولید کالاها به طور کلی دچار زیان میشود و همچنین اوراق مالی شرکتهای انرژی دیگر خریدار آن چنانی نخواهد داشت، با توجه به حجم سرمایه گذاری در این بازارها، فشار اقتصادی پس از آن خود را نشان خواهد داد.
در این راستا باید عکس العمل کشورهای تولید کننده نفت که ضرر قابل توجهی از کاهش قیمت را متحمل میشوند، در نظر داشت و هیچ چیز تهدیدکنندهتر از این نمیتواند باشد و بهترین گواه این مدعا وضعیت روسیه و موضع آن در قبال مسئله نفت است.
روسیه در زمان حاضر یک موج طوفانی است، کاهش قیمت نفت به همراه تحریم این کشور از سوی اتحادیه اروپا به همراه کاهش قدرت دولت در حمایت از شرکتهای نفتی باعث رکود و تورم و عدم ثبات مالی در این کشور خواهد شد.
کاهش قیمت نفت چگونه بر اقتصاد جهانی تأثیر میگذارد؟
برای جواب این سؤال باید به ولادیمر پوتین رئیسجمهور روسیه نگاه کرد. مسکو همچنان قادر به در اختیار گرفتن معادلات ژئوسیاسی و اقلیمی است، مخصوصا آنچه در اوکراین مشاهده میشود.
پوتین در حالتی که از ورای تحریمها و کاهش قیمت نفت تحت فشار داخلی در زمینه اقتصادی قرار دارد، برای کنترل خشم مردم گسترش منطقهای فکر میکند.
البته برخی دیگر اعتقاد دارند، فشار تحریمها میتواند پوتین را به شروع یک روند به اصطلاح سازنده در اوکراین ترغیب کند برخی دیگر نیز معتقد هستند این مسأله روسیه را جریتر کرده و بحرانهای منطقهای را دامن خواهد بزند و این همان تنبیه روسیه به کشورهای غربی در ازای کاهش قیمت نفت است.