از گوشه کنار نشریات دانشجویی؛
گروه دانشگاه «خبرگزاری دانشجو»، به نقل از نشریه من دانشجو هستم، دانشگاه علوم پزشکی مشهد: نمای اول: با روی کارآمدن دولت یازدهم و کابینه‌ی دکتر روحانی، انتظارات اقشار مختلف جامعه برای بهبود اوضاع معیشتی مردم از ایشان بالا رفت. چرا که ایشان در وعده‌های انتخاباتی خودشان قول برنامه‌های صد روزه و غیره را جهت بهبود معیشت داده بودند. از طرفی با توجه به روند مذاکرات هسته‌ای در دولت قبل و تحریم‌های اعمال شده بر کشور عزیزمان ایران بسیاری از کاندیداها با تاکید بر ایجاد تحول در روند مذاکرات و برداشتن تحریم‌ها، از این موضوع به خوبی در جهت جلب رای مردم استفاده نمودند. به تبع آن، جناب روحانی هم که سابقه‌ی عقد قرارداد سعدآباد را در کارنامه‌ی خود دارد پیشتاز این جریان بود.
پس از پیروزی در انتخابات نیز تقریبا غالب توان و تلاش خود و کابینه‌شان را معطوف به موفقیت در مذاکرات هسته‌ای نمودند و و در سخنرانی‌های مختلف مدعی شدند که با لغو تحریم‌ها و هجوم شرکت‌های خارجی برای سرمایه‌گذاری در ایران رونق اقتصادی به بازار ایران باز خواهد گشت و شاید چاره‌ی کار را در رسیدن به توافق هسته‌ای و برداشته شدن تحریم‌ها دانستند و می‌شود برداشت کرد که اکثر مشکلات اقتصاد ما را به تحریم‌ها نسبت داده و نشان دادند که نگاه دولت و شخص رییس جمهور برای حل مشکلات اقتصادی معطوف به خارج و سرمایه گذاری خارجی می باشد. اطرافیان دولت نیز با اظهار نظرهای مختلفی از قبیل اینکه، تولید ملی ما در حد قرمه سبزی است، و ادعای آلوده بودن بنزین‌های داخلی و اصرار بر واردات بنزین (که البته کذب این ادعا در گزارش مجلس به اثبات رسید) و.... عملا نشان دادند که ظاهرا ارزش کافی برای بحث تولید ملی و تکیه به توان داخلی جهت رفع مشکلات اقتصادی قائل نیستند، و از طرفی با روی کار آمدن دولت تدبیر، متاسفانه شاهد افزایش واردات انواع کالاها از گندم و شکر گرفته تا انواع کالاهای لوکس و غیرضروری و شاید عدم توجه کافی و لازم به تولیدات داخلی هستیم که عملا موجب خروج میلیارد ها دلار ارز از کشور شده و بر مشکلات اقتصادی این مملکت افزوده است.
نمای دوم: رهبر معظم انقلاب در بهمن ماه سال 92 یعنی در ماه‌های اول روی کار آمدن دولت تدبیر، سیاست‌های کلان اقتصاد مقاومتی رو به مسولین سه قوه ابلاغ کردند که سر تیتر این سیاست‌ها، توجه به تولید داخلی و تکیه به توان داخل در امر اقتصاد بود و از دولت محترم انتظار می‌رفت که در برنامه‌ریزی‌ها و بحث مهم واردات و تولید داخل این سیاست‌ها را سرلوحه‌ی امر قرار دهند و در جهت تحقق این سیاست‌ها به عنوان چاره‌ی کار اقتصاد بهم ریخته‌ی کشورمان تمام تلاش خودشان را به کار بندند. در همین راستا رییس جمهور محترم در همایش‌ها و سخنرانی‌های مختلف، حرف از اقتصاد مقاومتی می‌زد و اذعان می‌کرد که دولت در حال اجرای این سیاست‌هاست و اعضای کابینه نیز معتقد بر اجرای این سیاست‌ها می‌باشند.
نمای سوم: اخیرا سایت رهبر معظم انقلاب (KHAMENEI.IR) مطلبی را روی خروجی سایت قرار داده است که جمع‌بندی تذکرات رهبری به دولت از آغاز به کار آن است، در این مطلب آمده است، تاکنون بیشترین موضوعی که رهبر انقلاب روی آن تاکید داشته اند (21 بار) "توجه به تولید داخل و تلاش در جهت استحکام درونی نظام اسلامی" مان می باشد.همچنین رهبر انقلاب در آخرین صحبت هایشان در دیدار اعضای ستاد روز ملی مهندس گفته اند که: "ما می توانیم را در عمل به مردم نشان دهید. فشار واردات دارد کشور را از پا در می آورد. با تکرار زبانی اقتصاد مقاومتی هیچ اتفاقی نمی افتد."
نمای آخر: به نظر شما چرا باید رهبر انقلاب از آغاز به کار این دولت 21 بار روی مسئله ی تولید داخل تاکید کنند؟ آیا نقصی در کار هست؟ نقص کار در کجاست؟ با توجه به این همه تاکید جناب روحانی بر اقتصاد مقاومتی، دلیل آخرین صحبت رهبر انقلاب مبنی بر کافی نبودن "تکرار زبانی اقتصاد مقاومتی" چیست؟
شما می‌توانید جهت بازدید و دریافت نشریات دانشجویی به سایت پاتوق آزاداندیشی نشریات دانشجویی مراجعه کنید.
ارسال نظرات