به گزارش گروه بين الملل خبرگزاري دانشجو، " افرایم هالیفی " درویدئویی که اخیرا در شبکه های اجتماعی منتشر شده گفت ما عادت کرده ایم آل سعود را این طور بشناسیم که کاملا مخالف قدم گذاشتن یهودیان در فلسطین و در خاک عربستان هستند؛ اما کتابی که اخیرا به قلم "میخائیل کهانوف " به عنوان رساله دکترا به رشته تحریر در آمده حقایق شگفت آوری را درباره سیاست واقعی سعودیها در قبال فلسطین از دهه سوم و چهارم قرن گذشته آورده است.
هالیفی افزود: کهانوف همکار عزیز من مرد شجاعی بود که دهه آخر زندگی خود را به مطالعه و پژوهش اختصاص داد و کتابی را نوشت که فرضیه اش را ثابت می کند. نام فصل آخر کتاب او این است:"رفتار سعودی ها در قبال یهود و صهیونیسم، از بیزاری تا قبول واقعیت".
وی در این کتاب خاطرنشان می کند عجیب نیست که بن گوریون و موشه شرتوک در دهه سی ام قرن گذشته با چند مستشار ارشد سعودی در لندن به امید واهی مذاکره دیدارکردند. در این دیدار بن گوریون به "حافظ وهبه" از مستشاران ارشد که اتفاقا مصری تبار هم بود (همه مستشاران ملک ابن سعود برای جلوگیری از توطئه از اتباع غیرسعودی بودند) گفت: من مطمئنم شما می دانید که فقط ملک بن سعود قادر به تاثیرگذاری روی مصالحه تاریخی بین اعراب و اسرائیل است.
همزبانی شاه فعلی عربستان با نتانیاهو
نویسنده در ادامه تاکید می کند که سعودی ها با داشتن منابع ثروت فراوان هرگز به اعراب فلسطینی کمک مالی و تسلیحاتی نکردند و فقط طرح های سازش را ارائه دادند که مهمترین آنها طرح عبدالله ولی عهد بود که اینک( درزمان سخنرانی رئیس سابق موساد) شاه عربستان شده حل و فصل نهایی جنگ فلسطین و اسرائیل را مطرح می کند، اما در این طرح با کمال تعجب هیچ اشاره ای به قضیه آوارگان فلسطینی نشده است!
هالیفی خاطرنشان می کند که این سیاست واقعی سعودی ها در خوش بینانه ترین حالت است. سلمان ولی عهد عربستان( پادشاه فعلی) نیز کمتر از یک ماه پیش گفت که سیاست عربستان درخاورمیانه در دو کلمه خلاصه می شود: امنیت و ثبات در داخل و ثبات در خارج که این همان چیزی است که نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل به دنبال آن است.
حضور ملک فهد برای درمان در اسرائیل
وی در ادامه می گوید کهانوف در کتاب خود فاش می کند که در زمان جنگ جهانی دوم با دو تن از امیران سعودی که هر دو از فرزندان ملک بن سعود موسس خاندان آل سعود بودند هنگام درمان در بیمارستان هداسافی در جبل سکوبس در بیت المقدس( سرزمین های اشغالی)دیدار کرده است.
"براساس افشاگری صهیونیست ها ملک فهد برای درمان به اسرائیل رفته بود"
یکی از آنها امیر منصور بود که بعدا اولین وزیر دفاع عربستان شد و دومی در یک کاغذ با سربرگ پادشاهی عربستان نامه ای سرشار از تشکر و احترام برای پرستاران و پزشکان بیمارستان فرستاد و آن را با نام فهد امضا کرده بود. فهد نیز در سال 1985 پادشاه عربستان شد و تا سال 2002 که این منصب را به عبدالله واگذار کند در این مقام بود.قطعا هیچ یک از این دو نفر بدون موافقت صریح ملک بن سعود نمی توانستند به بیمارستان هداسه بروند.
در این کتاب نکات فراوانی هست که ثابت می کند سعودی ها هرگز فلسطین را حمایت مالی و تسلیحاتی نکردند زیرا ملک بن سعود تحرکات قومی فلسطینی ها را خطری برای ثبات منطقه می دانست و ملک عبدالله نیز به دنبال پایان قطعی قضیه فلسطین با به رسمیت شناختن اسرائیل است.