به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، در حالی که مخالفت های داخلی با طرح عربستان برای از میدان به در کردن رقبای نفتی در حال کاهش است، اوپک احتمالا در نشست آتی خود که اواخر این هفته برگزار می شود موضوع سیاستگذاری مهمی برای بحث کردن نخواهد داشت. با این وجود، سازمان همچنان یک موضوع برای بحث دارد و آن انتخاب فردی به عنوان دبیرکل جدید است.
عبدالله البدری لیبیایی، دبیر کل فعلی باید در سال 2012 پس از 6 سال تصدی این سمت کنار می رفت. اما به دلیل اختلاف نظر بین اعضای کلیدی بر سر دبیرکل بعدی، اوپک مجبور شده ماموریت دبیر 76 ساله خود را در 4 سال گذشته تمدید کند. با درگرفتن بحث های شدید درباره تعیین دبیرکل جدید در نشست ماه دسامبر، به نظر می رسد که این رویکرد دیگر نمی تواند بیش از این تداوم پیدا کند.
کشورهای ونزوئلا، اکوادور، ایران و الجزایر که نتوانسته اند اوپک را به سمت کاهش تولید سوق دهند، برای برکناری البدری فشار می آورند. در بیانیه پایانی نشست قبلی اوپک اعضا روی این موضوع اتفاق نظر داشتند که ماه جولای، آخرین ضرب الاجل برای کنار رفتن البدری از سمت دبیرکلی خواهد بود.
ایران، عراق و عربستان در سال 2012 هر کدام کاندیداهایی را برای انتصاب به این سمت مطرح ساختند، اما تنش های سیاسی بین این رقبای قدرتمند بدان معنا بود که هر کدام مانع از رسیدن کاندیدای دیگری به سمت دبیرکلی خواهد شد.
در طی ماه های اخیر، 3 گزینه جدید برای تصدی این سمت مطرح شده اند: محمد بارکیندو از نیجریه، ماهندرا سیره گار از اندونزی و علی رودریگز از ونزوئلا.
بارکیدو که مدت کوتاهی ریاست شرکت ملی نفت نیجریه را بر عهده داشت، در این پست دارای تجربه است و در سال 2006 به عنوان دبیر کل موقت اوپک ایفای نقش کرده است. هرچند رودریگز ونزوئلایی در فاصله سال های 2001 و 2002 دبیرکل اوپک بوده و سابقه ریاست شرکت بزرگ نفتی پترولوس دی ونزوئلا را در کارنامه دارد، اما وی 2 سال از البدری مسن تر است. سیره گار اندونزیایی، که معاون سابق وزیر دارایی این کشور است نیز فاقد تجربه مدیریتی در صنعت نفت است.
دبیر کل نقشی در تصمیم گیری های مربوط به سیاست نفتی اوپک ندارد، اما تصدی این پست این قدرت را به دبیرکل می دهد تا گاهی با اظهارنظرهای خود قیمت نفت را در بازار جابجا نماید.