ردپای یک مشاور بدسابقه در انحرافات دانشگاه سیستان و بلوچستان + سند

اخبار دانشگاهی را از «کانال اخبار دانشگاهی SNN.ir» دنبال کنید

به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، مطالعه سیر وضعیت دانشگاه سیستان و بلوچستان در دو سال اخیر، هر ناظر منصفی را به این تحلیل می‌رساند که یک جریان معاند و منحرف در این دانشگاه زمام امور را به دست گرفته و با حمایت‌های بیرونی در حال پیش بردن اهدافش است.

ابتذالی که تصاویری از آن در رسانه‌های عمومی منتشر شد، بخش ناچیزی از وضعیت نگران‌کننده این دانشگاه است. این ابتذال در ابعاد خیلی وسیع‌تر نه تنها در حوزه فرهنگ، بلکه در حوزه‌های مذهبی، فکری و سیاسی به صورت عیان و آشکار در حال جولان است. دعوت از فتنه‌گران، توهین به ائمه و ولی فقیه، حمایت از سران فتنه و ...مشتی است نمونه خروار که ابتذال اخیر یک نمونه کوچک از آن وضعیت ناگوار می‌باشد.

در این میان، نمی‌توان نقش برخی از افراد پشت صحنه و صحنه‌گردانان در تاریکی را از نظر دور داشت. این افراد با تکیه بر نفوذ خود بر مسئولان ارشد این دانشگاه، خواسته‎‌های و سناریوهای متعدد خود را در حوزه‌های متنوع دنبال می‌کنند.

یکی از این افراد، مشاور یکی از مسئولان ارشد دانشگاه است که با وجود دانشجو بودن، عهده‌دار این مسئولیت شده و در کمال تعجب ماهانه حقوقی در حد یک عضو هیات علمی دریافت کرده و در مهمانسرای این دانشگاه نیز سکونت دارد؛ در حالی که اسکان در این مهمانسرا فقط برای مهمانان خاص دانشگاه مقدور است.

این فرد که سابقه سیاهی در فتنه علیه نظام در سال‌های گذشته دارد و به خاطر جرائم سیاسی محکوم شده، هم‌اکنون در شوراهای مختلف و تاثیرگذار دانشگاه به طور غیرقانونی حضور یافته و در برنامه‌های مختلف که مراسم جشنواره اقوام یکی از این نمونه‌ها بود، دخالت می‌کند. متاسفانه این شخص در حالی در این مسئولیت خطیر و با این میزان نفوذ به کار گرفته شده که در دوران محکومیتش، رسانه‌های معاند و ضدنظام به طور مستقیم و با ذکر نام از وی حمایت کرده و خواستار آزادی وی شدند. هم‌چنین کسانی همچون علی‌اکبر خوئینی خواستار آزادی وی شدند که هم‌اکنون به عنوان جاسوس در آغوش آمریکا به سر می‌برند.

مشاور مذکور به عنوان یکی از امضا کنندگان نامه چالش‌برانگیز سال 82 به کوفی عنان بوده است. در این نامه، تقریبا می‌توان گفت اصلی از اصول نظام نبوده که مورد هتک نویسندگان و امضاکنندگان قرار نگیرد. ولایت فقیه، قصاص، شورای نگهبان، حجاب، حکم ارتداد، استقلال نظام و موارد متعدد دیگر که در این نامه عریض و طویل خطاب به دبیر کل سازمان ملل به عنوان عوامل ضد حقوق بشر! مطرح شده است. هم‌چنین حمایت از افراد ضدانقلاب، گروهک نهضت آزادی، اعضای سرویس‌های جاسوسی غربی و... در بند بند این نامه دیده می‌شود.

میزان عناد و عداوت نویسندگان و امضاکنندگان با اصل نظام و انقلاب به حدی بوده که نظام اسلامی را یک «آپارتاید سیاسی» و «متصلب» دانسته و رئوس نظام را جزو«خودکامگانی برمی‌شمرد که برای حفظ اقتدار خویش دست به فجایع انسانی می‌زنند»، هم‌چنین در قسمتی از نامه راجع به حقوق زنان، این افراد با زیر پا گذاشتن اصول مسلم اسلامی، خواستار اعطای حق انتخاب نحوه پوشش به زنان شده‌اند. در قسمتی دیگر نامه نیز، نیروهای انتظامی «جنایتکاران یورش‌برنده» و «تروریست‌های اسلحه به دست» معرفی می‌شوند.

ادبیات تند و هتاکانه این نامه که حتی در بیانیه‌های سران فتنه 88 هم کمتر دیده می‌شد، کار را به جایی رساند که این فرد به عنوان یکی از امضاکنندگان نامه، در تیرماه 1382 محکوم و مجازات تحصیلی برای وی در نظر گرفته شد. ناگفته نماند که این نامه سراسر توهین و افترا توسط تعداد کثیری از افراد در حد چندصد یا هزار نفر امضاء نشده بود که بگوییم بار جزایی زیادی برای امضاءکنندگان نامه ایجاد نمی‌شود بلکه توسط 30 نفر افراد خاص امضاء شده بود.

این نامه پس از انتشار، به یک اهرم قوی برای رسانه‌های معاند و دشمنان نظام تبدیل شد و متأسفانه تا کنون نیز به بهانه‌های مختلف از سوی آنها مورد استناد و بهره‌برداری قرار گرفته است.

حال با این سوابق سیاه، هم‌اکنون دخالت‌های این فرد تا حدی پیش رفته که وی به همراه چند تن دیگر، دانشگاه سیستان و بلوچستان را به عنوان سنگر مهمی برای جبهه معارض نظام در استان مطرح کرده‌اند. تا جایی که در مواردی ابراز نگرانی‌های عمیق ائمه جمعه و نمایندگان ولی فقیه در استان را به همراه داشته است و رسانه‌های معاند نیز به عنوان یک بستر مناسب برای پیشبرد اهداف‌شان در منطقه استراتژیک جنوب شرق کشور به این دانشگاه می‌نگرند.