از سناریوی انتخاباتی دولت رونمایی شد/ «استعفا» جایگزین «اقتصاد»

گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو - محمد آزادی؛ شهید کنسرت؛ این احتمالاً بهترین توصیف از چیزی است که اصلاح‌طلبان می‌خواهند از علی جنتی بسازند. وزیر ناکام فرهنگ و ارشاد دولت روحانی، که این روزها زمزمه‌های رفتنش از ساختمان بهارستان جدی‌تر از همیشه شده. جنتی 67 ساله در همه‌ی سه سال گذشته نه تنها نتوانست انتلکت‌های پُرمدعا را راضی کند، که نام و اعتبار درس و مدرسه را هم بر باد داد. نام و نشانی که از سال‌ها طلبگی و طلبه‌زادگی فراهم آمده بود و آقای وزیر همه را خرج پوپولیست‌بازی‌های سیاسی کرد. جنتی به آخر خط رسیده؛ این‌را نه فقط خودش، که روحانی هم می‌داند. برای همین هم او را در نوشتن استعفا مخیر کرده. درست باژگونه‌ی تصویری که اصلاح‌طلبان نشان می‌دهند؛ جنتی مجبور است که استعفا دهد!

ماجرا چیست؟ جنتی می‌ماند یا می‌رود؟ برنامه تیم عملیات روانی دولت برای طرح استعفای آقای وزیر چگونه پیش خواهد رفت؟  

داستان رفتنِ جنتی چقدر جدی است؟

«نه تأیید می‌کنم نه تکذیب» حسام‌الدین آشنا گفته بود، در جواب خبرنگاری که از او درباره‌ی استعفای جنتی پرسیده بود. مشاور فرهنگی روحانی البته درباره‌ی شایعه‌ی جانشینی خودش به جای وزیر فرهنگ هم گفته بود اخبار منتشره را نه تأیید می‌کند نه تکذیب. «آشنا» یک‌بار دیگر هم البته این‌طوری واکنش نشان داده بود؛ زمانی که به عنوان نماینده‌ی رئیس جمهور در شورای نظارت بر صداوسیما، خبر استعفای «سرافراز» را نه تأیید کرده بود نه تکذیب. سرافراز البته چند روز بعد از جام جم رفت. جنتی هم آیا رفتنی شده؟ آشنا که می‌گوید: «قطعاً اگر متن استعفای جنتی روی میز روحانی باشد، با شروع هفته به این موضوع رسیدگی می‌شود. رئیس‌جمهور هم به‌تازگی از سفر بازگشته است.»

نوش آبادی اما روز گذشته گفت: «آنچه درباره استعفاء و یا تعیین جانشین آقای جنتی مطرح می‌شود، بیشتر یک گمانه‌زنی رسانه‌ای است و بنده به عنوان سخنگوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نمی‌توانم درباره تائید آن سخنی بگویم.»

وی با بیان اینکه طرح برخی گمانه‌زنی‌ها در حالی است که آقای وزیر در سفر رسمی خارجی بوده است، تاکید کرد: «تصمیم‌گیری نهایی درباره این موضوعات با آقای رئیس‌جمهور است.»

پشت‌پرده استعفای جنتی چیست؟

ماجرای رفتن جنتی اما تازه نیست. عملیات جایگزینی وی با احتمالاً «آشنا» مدت‌ها است در تیم عملیات روانی دولت در حال طراحی است. او می‌رود، چون دستور از بالا است. خبر استعفا یک فرصت دوگانه را فراهم می‌کند. دولت از یک سو می‌تواند نگرانی‌های فراوان علما از اوضاع فرهنگی مملکت را به این وسیله مرتفع کند؛ و از سوی دیگر آن بخش از هوادارانش را که یومیه در انتظار تحرکات رادیکال بیشتری هستند، _دستکم تا زمان انتخابات_ امیدوار نگه دارد. جنتی برود یا نرود؛ حالا دیگر فرقی نمی‌کند. بازی شروع شده؛ تبلیغات‌چی‌های دولتی مشغول کارند!

جنتی نه رومی بود نه اهل زنگ؛ نه توانست دل روشنفکرنماهای پُر هیاهو را به دست آورد، نه مردم را با خود همراه کند. جنتی باخت؛ رفتنش اما حالا در آستانه‌ی انتخابات شروع یک بازی است. بازی نه چندان شرافتمندانه‌ای که می‌خواهد کنسرت و آواز را به‌عنوان مسأله‌ی اصلی مملکت جا بزند و با یک نمایش، رفتن وزیر را در جهت ترویج و یا عدم ترویج آن معرفی کند. دولت استعفای وزیر فرهنگ را یک «کارت» می‌بیند؛ کارتی که می‌تواند میانه‌ی بازی‌های انتخاباتی‌اش از آن استفاده کند. و بی‌چاره فرهنگی که باز قربانی سیاسی‌کاری‌ها است.

اصلاح‌طلبان چه می‌گویند؟/ روحانی نباید زیر بار استعفای جنتی برود!

بازی شروع شده. بوقچی‌های اصلاح‌طلب باید هم ژست هواداری بگیرند؛ هواداری از مردی که قرار است استعفا بدهد بس که خسته شده و روی شانه‌هایش مثلاً فشار است؛ و روحانی نباید بپذیرد بس که مقتدر است. به این ترتیب روزنامه‌های اصلاح‌طلب در مقالات و گزارش‌های روز گذشته‌شان حسابی کوشیدند همین پازل عملیات روانی را تکمیل کنند. از آفتاب گرفته تا شرق و اعتماد و دیگر روزنامه‌های هوادار روحانی همین حرف‌ها را زدند؛ اینکه جنتی مجبور شده استعفا بدهد، اینکه فشار روحانیون و علمای قم کار را به اینجا رساند، اینکه آقای رئیس جمهور نباید قبول کند چون اقتدارش زیر سؤال می‌رود، اینکه اصلاً این‌جوری تکلیف هواداران روحانی چه می شود و چه‌ها.

آن‌ها قرار بود از ماجرای استعفای آقای وزیر برای دمیدن در آتش موافقان و مخالفان کنسرت استفاده کنند؛ و کردند. کنسرت‌بازی آنان ادامه دارد. اینکه در آستانه‌ی انتخابات ساز و آواز را به دغدغه‌ی اول خلق الله تبدیل کنی، رندی می‌خواهد. رندی می‌خواهد اینکه حواس خلق الله را از مطالبات اصلی آنان که همان نام و معیشتشان است، پرت کنی؛ رندی و البته یک استعفای جنتی!