به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، روزنامه حامی دولت آرمان از کاهش صادرات غیرنفتی خبر داده است: اطلاعات گمرک ایران نشان میدهد که در هفت ماه سال جاری صادرات برخی اقلام، از جمله کالاهای مصرفی با دوام کاهش چشمگیری داشتهاند.
به طور مثال بر اساس گزارشها در مدت مذکور نسبت به مدت مشابه سال قبل حجم صادرات یخچال فریزر ایرانی از لحاظ وزنی، ۲۸ درصد کاهش یافته که به طور عمده به دلیل استقبال سرد برخی مشتریان مهم مانند عراق بوده است. باید توجه داشت که کاهش استقبال کشورهای منطقه از محصولات ایرانی ضربه سهمگینی به اقتصاد وارد میکند، چرا که مهمترین بازار ایران در حوزه صادرات این کشورها هستند.
این کشورها دچار درگیریهای مختلفی هستند و تولید داخلی آنها در وضعیت مطلوبی به سر نمیبرد و ما میتوانیم از این وضعیت به نحو مطلوب استفاده کنیم. البته باید توجه داشت که جنگها و درگیریهای داخلی در این کشورها در کنار تولید، درآمدهای آنها را نیز کاهش داده و همین امر از میزان صادرات کالای ایرانی به این کشورها کاسته است.
همچنین برخی از صادرکنندگان ایرانی اعتقاد دارند که در کنار کاهش نرخ تورم، باید نرخ ارز نیز تک رقمی شود و در غیر این صورت این روند ادامه مییابد. در این مدت از ارزش صادرات میعانات نفت، گاز و پتروشیمی نیز کاسته شده است که میتوان آن را مرتبط با افت قیمت نفت در بازارهای جهانی دانست. موضوع دیگری که در این مدت به آن بیتوجه بودهایم مربوط به برندسازی است. در رابطه با این مساله باید گفت که ما هیچگاه برند شناخته شدهای را در دیگر کشورها نداشتهایم و اکنون نیز به نظر نمیرسد که بتوانیم در این زمینه موفق عمل کنیم.
چرا که ارادهای پشت آن وجود ندارد. به این دلیل که معمولا کالاهای مصرفی دارای برند میشوند و در این حوزه تقاضای خارجی وجود ندارد و ما هنوز نتوانستهایم به آن سطح از کیفیت دست پیدا کنیم که در بازارهای بینالمللی با دیگر کشورها به رقابت بپردازیم. کالاهای ایرانی بهویژه در حوزه لوازم خانگی فاصله بسیار زیادی با کشورهای دیگر دارند و در این زمینه کشورهایی همچون کره و ژاپن گوی سبقت را حتی از کشورهای اروپایی و آمریکایی ربودهاند.
ما باید ابتدا کیفیت تولیدات خود را افزایش دهیم، سپس در اندیشه برندسازی باشیم. زمانی که کالایی در کشور تولید نمیشود، چگونه میتوان سخن از برندسازی به میان آورد؟ ما اکنون فقط در حوزه صادرات مواد اولیه پتروشیمی وضعیت مطلوبی داریم که آن هم نیاز به برند ندارد.
تولید در کشور ما از برنامهریزی برخوردار نیست و ما باید تلاش کنیم با شناسایی زیرساختها در مسیر بهبود صادرات گام برداریم. کشور ایران از ظرفیتهای تولیدی مناسبی برخوردار است و باید هوشمندانه از آن استفاده کند. ما نباید تمام ظرفیتهای خود را به برجام و رفت و آمدهای خارجی محدود کنیم و بیش از هر چیز لازم است تا از مدیران لایق و شایسه استفاده شود. اقتصاد ایران مدت طولانی است که در رکود به سر میبرد و اگر بخواهد در این چرخه به تولید صادرات محور برسد، حداقل به ۱۰ سال زمان نیاز دارد.