یکی از مهندسین پروژه ماهواره بر سیمرغ گفت: سال ۲۰۰۹ به ما گفته میشد تا ۵۰ سال آینده نیز قادر به پرتاب ماهواره نخواهید بود، اما ما این کار را به عینیت رساندیم.
یکی از مهندسین پروژه ماهواره بر سیمرغ در گفتوگو با خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو در خصوص جزییات پروژه ماهواره بر سیمرغ که در روزهای گذشته آزمایش شد گفت: در بحث پرتاپ گر این موضوع مطرح است که ایران در جایگاه خوبی قرار دارد. از سال ۱۹۵۷ میلادی که اولین ماهوارهها توسط شوروی به هوا پرتاب شد تاکنون بیش از ۵۰ سال میگذرد، شاید گفته شود ما خیلی دیرتر از این کشورها شروع به پرتاب ماهواره کردهایم، اما ذکر این نکته مهم است که بدانیم اگر ما ۵۰ سال دیرتر شروع کردیم، اما در سال ۲۰۰۹ که ماهواره سفیر امید توسط ایران به فضا پرتاب شد نهمین کشوری بودیم که در دنیا این کار را میکرد.
میگفتند تا ۵۰ سال دیگر قادر به پرتاب ماهواره نیستیم
وی ادامه داد: سال ۲۰۰۹ به ما گفته میشد تا ۵۰ سال آینده نیز قادر به پرتاب ماهواره نخواهید بود، اما ما این کار را به عینیت رساندیم.
این مهندسین پروژه ماهواره بر سیمرغ با اشاره به اینکه مسئله پرتاب ماهواره نشان دهنده پیشرفت ایران در حوزه فضایی است خاطر نشان کرد: پرتابها شامل انواع و اقسام مختلفی میشود. گاهی میخواهید یک موشک بالستیک به هوا پرتاب کنید که مسیری را طی و دوباره به مقصد باز گردد که این کار برای پرتاب آن میمون شامپانزه که در سالهای گذشته اتفاق افتاد مورد استفاده قرار گرفت. به این پرتاب، پرتاب زیرمداری نیز گفته میشود یعنی این پرتاب قرار نیست در مدار فضا قرار گیرد و فقط با یک موجود زنده تا فاصلهای از زمین بالا و دوباره به زمین بازمی گردد که زمان این پرتاب شاید حدود ده دقیقه باشد.
وی بیان داشت: اگر بخواهیم چیزی در مدار زمین قرار دهیم که آنجا باقی بماند و به زمین بازنگردد ابعاد قضیه خیلی فرق میکند. در پرتاب ماهواره به مدار زمین جرم ارسال شونده و ارتفاعی که بالا میرود خیلی مهم است. به طور مثال نهایت وزن جرم پرتاب شونده ماهواره سفیر ۵۰ کیلوگرم است که نهایتا تا ارتفاع ۲۵۰ تا ۲۸۰ کیلومتری از زمین با سرعت ۸ کیلومتر در ثانیه قادر به پرتاب است. ما با سفیر سه ماهواره امید، نوید و رصد را به فضا پرتاب کردیم. ماهواره امید ۲۷ کیلو بود که توسط سفیر به فضا پرتاب شد، ماهواره رصد برای دانشگاه مالک اشتر بود و ماهواره نوید با وزن ۵۰ کیلوگرم برای دانشگاه علم و صنعت بود که با سفیر به فضا پرتاب شد.
یکی از مهندسین پروژه ماهواره بر سیمرغ ادامه داد: پرتاب کردن ماهواره به فضا این طور نیست که همیشه با موفقیت همراه باشد همیشه دفعات اول ممکن است با شکست نیز همراه شود ما نیز همانند تمامی کشورهایی که ماهواره به فضا پرتاب میکنند این شکستها و موفقیتها را در مسیر پیشرفت تجربه کردهایم.
مسائل سیاسی سد راه پرتاب ماهوارهها وی یادآور شد: سال گذشته قرار بود ماهواره شریف ست دانشگاه صنعتی شریف را به فضا پرتاب کند که تا دم پرتاب رفت اما پرتاب نشد آن هم به خاطر شرایط و مسائل سیاسی بود که پیش آمد.
یکی از مهندسین پروژه ماهواره بر سیمرغ با اشاره به اینکه سال گذشته هیچ ماهوارهای از ایران به فضا پرتاب نشد؛ افزود: پس از پرتاب هایی که با ماهواره بر سفیر داشتیم دریافتیم که این ماهواره قابلیت پرتاب ماهواره هایی با وزن بیشتر و با فاصله مداری بیشتر با زمین را ندارد به همین خاطر است که امروز ماهواره بر سیمرغ از ایران به فضا پرتاب شد. آخرین پرتابهای ما مربوط به ماهواره فجر و سفیر B. میشد که نهایت عمرشان تا دو ماه بود به همین خاطر ماهواره بر سیمرغ برای ما اهمیت دارد که تا ارتفاع ۵۰۰ کیلومتری پیش میرود و در مدار لئو (LOW:Low Earth Orbit) قرار میگیرد و قابلیت این را دارد که تا چند سال در جای خود باقی بماند.
وی در خصوص ویژگیهای ماهواره بر سیمرغ اظهار داشت: ارتفاع ماهواره برای باقی ماندن در مدار حرف اول را میزند. اولین ماهواره ایران به اسم سینا که پروژه مشترک ما با روسیه بود حدود ۱۲ سال است که در مدار باقی مانده است و در ارتفاع ۸۰۰ کیلومتری قرار دارد. پرتاب این ماهواره شروعی برای ساخت ماهواره برهایی مثل سیمرغ شد.
یکی از مهندسین پروژه ماهواره بر سیمرغ ادامه داد: ماهواره بر سیمرغ قابلیت این را دارد که ماهواره هایی بر وزن ۲۵۰ کیلوگرم تا ارتفاع ۵۰۰ کیلومتری از زمین پرتاب کند. ارتفاع و وزن در پروژه ساخت این ماهواره بر نسبت به ماهوارههای سابق ایران افزایش چشم گیری پیدا کرده و همین وجه تمایز سیمرغ با سایر ماهوارهبرها گشته است.
ماهواره بر سیمرغ در مدار Low
وی ضمن تاکید براینکه داشتن ماهواره در مدار لئو اهمیت بی شماری برای کشورها دارد اظهار داشت: ماهواره بر سیمرغ با ارتفاع ۲۷ متر، قطر ۲. ۵ متر و ۴ موتور پرقدرت ماهوارهای خواهد بود که در مدار لئو قرار میگیرد. سیمرغ قابلیت این را دارد که همزمان دو ماهواره را به فضا پرتاب کند که در دنیا کمترین ماهواره بری این قابلیت را دارد. این کار هزینه پرتاب را نیز پایین میآورد.
یکی از مهندسین پروژه ماهواره بر سیمرغ گفت: این ماهوارهبر به ما تضمین میدهد ماهواره هایی که از ایران به فضا پرتاب میشود عمر طولانی در فضا خواهند داشت و این برای ما خیلی مهم است. ساخت ماهواره بر سیمرغ از قدیم در برنامه موشکی ایران بوده است منتهی مشکلی که بر سر راه ساخت ماهواره برهایی مثل سیمرغ پیش میآید بحث بودجهای آن است که اگر این مشکل نبود ماهواره سیمرغ باید سال ۹۴ به فضا پرتاب میشد.
پرتاب ماهواره در ایران باید هر ساله باشد
وی در پاسخ به این سوال که آیا پرتاب ماهواره بر سیمرغ به معنی آغاز مجدد برنامه فضایی ایران است گفت: دانشگاه هایی مختلفی در ایران همانند مالک اشتر، صنعتی شریف، امیرکبیر، علم و صنعت در حال ساخت ماهواره هستند این در حالی است که ساخت ماهواره در کشور ما خیلی کمتر از ساخت ماهواره بر اتفاق میافتد منتهی مشکل اصلی ما در حال حاضر مسئله پرتاب است. اگر هر سال پرتاب ماهواره داشته باشیم و به نوعی پرتابها روی یک ریل روتین بیفتد این مشکل نیز حل خواهد شد. به فرض مثال ماهواره بر سیمرغ میتواند اعلام کند توانایی پرتاب چندین ماهواره را در بازه زمانی کوتاه طی یک سال دارد، اما وقتی پرتاب ماهواره در کشور ما درگیر تصویب بودجه و چه و چه میشود این مسئله شدنی نیست.
تحریمها بهانه است یکی از مهندسین پروژه ماهواره بر سیمرغ در پاسخ به این سوال که چرا پس از پرتاب این ماهواره ایران تحریمهای زیادی شد افزود: طرف مقابل به دنبال آتویی از ایران بود تا ایران را متهم به نقض برجام کند. در برجام آمده ایران حق ندارد موشکی طراحی کند که بتواند محموله بمب اتم را حمل کند، اما چیزی که حقیقت دارد این است که چه ماهواره بر سیمرغ و چه ماهوارههایی که قبل از این به فضا پرتاب کردهایم شامل این بند از برجام نمیشوند.
وی در خصوص سه ماهواره بر سپهر، قائم و ققنوس نیز گفت: ماهواره بر قائم از جمله پروژه هایی است که طرح و ایده آن از زمان شهید طهرانی مقدم آغاز شد شخص ایشان روی این مساله کار می کردند و در برنامه ریزی آن اینگونه تعریف شده که ارتفاع بیشتری نسبت به ماهواره بر سیمرغ طی کند و در مدار جئو Geosynchronous orbit قرار گیرد که به آن مدار زمین آهنگ نیز گفته می شود و از سطح زمین حدود 36 هزار کیلو متر فاصله دارد و مربوط به ماهواره های مخابراتی می شود که اهمیت بسیار زیادی دارد. قائم از جمله ماهوارهبرهایی است که خواهد توانست جرمی تا حدود 500 کیلو گرم را نیز بالا ببرد. منتهی طرح های این سه ماهواره بر هنوز در دستور کار قرار نگرفته و عملیاتی نشده است.
سیمرغ، طلوع را به آسمان میبرد!
یکی از مهندسین پروژه ماهواره بر سیمرغ در پاسخ به این سوال اولین ماهواره ای که قرار است با ماهواره بر سیمرغ به فضا پرتاب شود چیست گفت: چندین ماهواره در لیست پرتاب با ماهواره بر سیمرغ وجود دارند اما گزینه اصلی و اول ما ماهواره طلوع است چرا که در مسائل استراتژیک مطرح است که ماهواره ای در اولویت پرتاب قرار بگیرد که کارایی بیشتری دارد. از ابتدای طراحی ماهواره بر سیمرغ قرار بود ماهواره طلوع با آن پرتاب شود و در مدار ژئو قرار بگیرد.
وی در خصوص انتشار تصویری که چندی پیش توسط ماهواره های امریکایی گرفته شده بود و در آن یک سازه بتنی در کنار سکوی پرتاب نشان داده شد و ادعا شده بود مربوط به یکی از پایگاه های فضایی ایران است نیز گفت: این تصویر شباهت های زیادی به سایت جدید ساخته شده برای پرتاب ماهواره بر سیمرغ دارد اما به قطعیت نمی توانم بگویم که این همان است چیزی که در تصویر دیده می شود یک تونل بتنی کنار سکوی پرتاب است که به هنگام پرتاب ماهواره بر آب برای خاموش کردن آتش و حرارت از طریق این تونل به سکو رسانده می شود.
با عرض سلام...ما برای قدرت ایران باید چیزهایی که کشور های بزرگ استفاده میکنند رو با کمک دانشجویان ایرانی و نخبگان کشور ایران،کپی برداری و مدل جدید و بروزرسانی ،،بسازیم و ازش استفاده کنیم...ما باید چیزهایی باید بسازیم که جهان نیاز داره و همان طور ایران،ما نباید برای چیزهایی که باعث میشه دنیا رو و خود ایران رو به دنیای قدرت .دنیای علم.دنیای سازندگی .دنیای پیشرفت..رو دست کم بگیریم..ما باید چیزهایی رو بسازیم که جهان ازش استفاده میکنه..و چیزهایی رو بسازیم که میتونی دنیای جدیدی رو برای ایران و جهان تغییر بده....من به پرتاپ موشک های فضا ایران..افتخار میکنم..و میدانم از این هم میتوانیم برای امروز و فردا ،،چیزهایی بسازیم..که نام ایران روش ثبت بشه...زنده باد ایران ..من امید میدانم ،ساختن ایران برای آینده بهتر و پیشرفت..
ارسال نظرات
خبرگزاری دانشجو نظراتی را که حاوی توهین است منتشر نمی کند.
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگیلیش) خودداری نمايید.
توصیه می شود به جای ارسال نظرات مشابه با نظرات منتشر شده، از مثبت یا منفی استفاده فرمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابهی دارند، انتشار نمی یابد.