شعر جزئی از هویت ملی ماست/ «علی‌ای همای رحمت» شاخص مردمی‌بودن شعر شهریار است

به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو؛ او درباره چرایی نامگذاری ۲۷ شهریورماه به نام روز شعر و ادب فارسی اظهارداشت: امروز سالروز تولد شهریار است و با تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی سال‌ها پیش امروز را به نام روز شعر و ادب فارسی نامگذاری کردند.

عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی تصریح‌کرد: البته شورای عالی انقلاب فرهنگی بعداً روز ۲۵ اردیبهشت را نیز به نام روز بزرگداشت فردوسی و روز زبان فارسی نامگذاری کرد؛ اینکه دو روز در تقویم ملی ما مشخص شده که یک روز به نام روز شعر فارسی یعنی ۲۷ شهریور و روز دیگر یعنی ۲۵ اردیبهشت روز زبان فارسی این خود نشان می‌دهد که چه اهمیتی را زبان و ادبیات فارسی و شعر فارسی در هویت ملی ما دارد.

حدادعادل تاکید کرد: روز ۲۵ اردیبهشت به نام شاعری است که جزو پایه‌گذاران زبان و ادبیات فارسی به شمار می‌رود و از بنیانگذاران زبان فارسی است و روز ۲۷ شهریور نیز به نام یک شاعر مشهور معاصر است که شهریار نام دارد و نشان می‌دهد در گسترده هزار ساله تاریخ یک پرچم به دست فردوسی و یک پرچم به دست شهریار است.

رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی ادامه داد: اگر بخواهیم یک شاخص برای مردمی بودن شهریار بگوییم همین شعر «علی‌ای همای رحمت است» که کمتر کسی است که این شعر را نشنیده باشد، این شعر نشان دهنده جایگاه شهریار در دل‌های مردم ایران است. البته شهریار شعرهای زیاد دیگری نیز دارد که بر سر زبان‌ها افتاده است.
وی با اشاره به جلد چهارم کتاب «دانشنامه زبان و ادب فارسی» به مقاله‌ای که در آن در خصوص شهریار نوشته شده اشاره کرد و اظهار داشت: در این مقاله آورده شده که شهریار شاعری مبتکر و متجدد است، بکارگیری عناصر بکر و عامیانه را نیز می‌توان از نوآوری‌های او در شعر دانست.

حدادعادل یادآور شد: شهریار شعرهای عاشقانه خود را در سه لایه تقسیم‌بندی کرده است یکی شعرهایی که به جمال فرد توجه دارد، دیگر شعرهایی که به جمال طبیعت نظر دارد و لایه‌ای که به جمال الهی می‌پردازد.

عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی در ادامه این برنامه تلویزیونی افزود: مقام معظم رهبری نیز بسیار به شهریار علاقه دارند و وفتی هم که شهریار از دنیا رفت ایشان رئیس‌جمهور بودند و در مجلس ختمی که برگزار شد به بنده گفتند که از طرف ابشان حضور پیدا کنم و پیام تسلیت ایشان را به اطلاع مردم برسانم؛ شهریار جایگاه بلندی دارد و به روح او درود می‌فرستیم.

وی اظهارداشت: شعر در جایگاه ایرانیان از همان گهواره شروع می‌شود و تا زمان مرگ همراه آنان است؛ در واقع شعر جزئی از هویت ملی ما است. در تاریخ ادبیات ما شعر هنری است که همه مردم به آن توجه دارند و متعلق به طبقه خاصی نیست. برای مثال نقاشی را همه مردم نمی‌کشند بلکه طبقات خاصی نقاشی می‌کشند، اما شعر را هم با سواد و هم بی‌سواد شعر می‌دانند و می‌سرایند و طبقه و روستایی و شهری هم نمی‌شناسد.

حدادعادل در پایان خاطرنشان کرد: کمتر هنری است که اینقدر وسیع باشد و در واقع به وسعت زبان است و همه آنهایی که به زبان فارسی تکلم کنند می‌توانند شاعر بگویند.