به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، یادداشت دانشجویی؛* دانشجویان دانشگاه تهران در ۱۶ آذر ۳۲ در اعتراض به ورود نیکسون معاون وقت رییس جمهور ایالات متحده «بانی اصلی کودتا علیه دولت ملی مصدق» دست به اعتراض و تظاهرات مسالمت آمیز زدند اما نظامیان تا دندان مسلح شاهنشاهی جهت مقابله با این اعتراض وارد سرای مقدس دانشکده فنی شدند و علاوه بر ضرب و شتم تعداد زیادی از دانشجویان، ۳ تن از آنان را به ضب گلوله از پای در آوردند. « قند چی، بزرگ نیا و شریعت رضوی» حزب توده بعدها بزرگ نیا و شریعت رضوی را از اعضای سازمان جوانان این حزب اعلام کرد و چه زیبا تعبیری از زبان دکتر علی شریعتی که گفت این سه شهید را در پیش پای نیکسون قربانی کردند.
درست روز بعد از واقعه ۱۶ آذر، نيكسون به ايران آمد و در همان دانشگاه، در همان دانشگاهي كه هنوز به خون دانشجويان بي گناه رنگين بود دكتراي افتخاري حقوق دريافت كرد. صبح ورود نيكسون يكي از روزنامهها در سر مقاله خود تحت عنوان «سه قطره خون» نامه سرگشادهای به نيكسون نوشت؛ در اين نامه سرگشاده ابتدا به سنت قديم ما ايرانيها اشاره شده بود كه «هرگاه دوستي از سفر ميآيد يا كسي از زيارت بازمي گردد و يا شخصيتي بزرگ وارد ميشود ما ايرانيان به فراخور حال در قدم او گاوي و گوسفندي قرباني ميكنيم؛ آنگاه خطاب به نيكسون گفته شده بود كه «آقاي نيكسون! وجود شما آن قدر گرامي و عزيز بود كه در قدوم شما سه نفر از بهترين جوانان اين كشور يعني دانشجويان دانشگاه را قرباني كردند.»
هرچند قبل از این واقعه جنش دانشجویی فعالیت داشت ولی پس از ۱۶آذر منسجم تر شد و دانشجویان پس از آن نسبت به هر اقدام غیر مردمی و ضدملی واکنش نشان میدادند.
با آغاز مبارزات امام خمینی (ره) در سال ۱۳۴۱بخشی از دانشجویان با گرایش به این نهضتها، جنبش دانشجویی را تقویت کردند. بعد از تبعید امام ارتباط مستقیم بین امام و دانشجویان قطع شد، تا زمان پیروزی انقلاب اسلامی ۱۲۸پیام برای دانشجویان داخل و خارج از کشور صادر گردید. همین ارتباط گرایش جنبش دانشجویی را به امام خمینی (ره) بیش از پیش افزایش داد ارتباط و همکاری با نهضت امام سبب نزدیکی دانشجویان به مردم شد.
متاسفانه در دههی هشتاد چرخش زیادی در مواضع بخشی از جنبش دانشجویی شاهد بودیم به گونه ای که شعار جنبش دانشجویی از عدالت خواهی به آزادی خواهی تغییر نمود و اسلام گرایی ناب جای خود را به رگه هایی از سکولاریسم و پلورالیسم دینی ستیزی به تساهل و حتی مذاکره با امریکا داد.
نکته ی قابل توجه در مورد جنبش دانشجویی این است که ویژگی هایی همچون عدالت خواهی و آرمان طلبی و جوانی و نشاط همواره از ظرفیت های این جنبش بوده است. از این رو این جنبش برای اینکه در این مسیر حرکت کند و به عنوان عنصری پویا در نظام اسلامی نقش آفرین باشد باید ضمن توجه به این اهداف و آرمان ها از هرگونه افراط خودداری نموده و از دخالت جناح های سیاسی کشور در این جنبش و بهرهبرداری در جهت منافع حزبی و گروهی خود جلوگیری به عمل آورد تا استقلال این جنبش و خصلت دانشجویی آن زیر سوال نرود و مراقبت از نفوذ دشمنان نظام اسلامی در آن نیز باید سرلوحه ی برنامه های آن باشد.
به هرحال این جنبش باید به عنوان جنبشی جوان و پویا در خدمت اهداف و مبانی اصیل نظام اسلامی بوده و صرف نظر از حاکمیت گروه های مختلف در برهه های تاریخی، ازمسیر آرمان های اصیل انقلاب جدا نشود.