با توجه به اظهارات مسئولان اسرائیلی مبنی برآمادگی برای جنگ در غزه و نیز افزایش توانمندی جنبش "حماس" و برگزاری رزمایش آن باید پرسید آیا جنگ در راه است؟
به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری دانشجو، به نقل از روزنامه رای الیوم، اظهارات مسئولان اسرائیلی و بیش از همه "آویگدور لیبرمن" وزیر جنگ این رژیم مبنی بر اینکه جبهه شمالی در مرزهای سوریه و لبنان برای جنگ آمادگی ندارد، اما برعکس جبهه جنوبی برای رویارویی با غزه آماده است از یک سو و آماده باش جنبش مقاومت اسلامی حماس و برگزاری رزمایش، این سوال را مطرح میکند که در پرتو آماده باش دو طرف و سرخوردگی تشکیلات خودگردان فلسطین از گفت و گو و راه حل مسالمت آمیز چه کسی آتش جنگ را شعله ور خواهد کرد؟
خطر حماس برای نقشههای آمریکا در منطقه جنبش حماس و افزایش روزافزون توان نظامی آن به مثابه خطری برای طرحهای آمریکا یا همان معامله قرن است که احتمال دارد دونالد ترامپ رئیس جمهور این کشور آن را به عنوان راه حل درگیری عربی- اسرائیلی عرضه کند.
تفاوت جنگ احتمالی غزه با جنگهای قبلی با این توضیحات چه بسا این بار جنگ در غزه با سابق متفاوت باشد، زیرا اسرائیل تلاش دارد بر خلاف سه جنگ قبلی این بار پیروزی را از آن خود کند، به این معنی که حماس را تضعیف کرده و آن را خلع سلاح کند و چه بسا در صدد از بین بردن آن برآید.
آیا نتانیاهو جنگ را کلید خواهد زد؟ این در حالی است که "بنیامین نتانیاهو" نخست وزیر اسرائیل به اتهام فساد تحت پیگرد قرار دارد و چه بسا به منظور منحرف کردن نگاهها به جنگ در غزه دست بزند و با این کار در صدد وقت کشی برآید؛ کاری که ایهود اولمرت در سال ۲۰۰۶ با به راه انداختن جنگ در جنوب لبنان انجام داد.
با این حال باید گفت، آغاز جنگ یک چیز و پیروزی در آن چیز دیگری است، زیرا جنبش حماس به محور مقاومت بازگشته و اکنون متحدان قدرتمندی دارد و توان نظامی خود را نیز تقویت کرده است و چه بسا عملکرد آن در صورت جنگ احتمالی، برای بسیاری غیرمنتظره و غافلگیر کننده باشد.
ترس اسرائیل از زرادخانه موشکی حزب الله نکته دیگر اینکه اظهارات لیبرمن مبنی برعدم آمادگی جبهه شمالی برای جنگ بیانگر دروغگویی و ایجاد گمراهی است، زیرا اسرائیل از توانمندیهای هجومی حزب الله و زاردخانه موشکی آن میترسد و علاوه بر این از عواقب هرگونه حمله به سوریه بیم دارد، زیرا پیش از این شاهد سرنگونی جنگنده "اف- ۱۶" به دست نیروهای سوری و پیروزیهای گسترده ارتش سوریه در میدانهای نبرد بوده است.
از سوی دیگر ایران و روسیه در سوریه حضور دارند و در این میان چنانچه ترامپ در ماه میآینده از توافق هستهای خارج شود ایران نیز به یک قدرت هستهای تبدیل خواهد شد و علاوه بر این باید در نظر داشتکه تهدیدهای لیبرمن نیز تو خالی بی مفهوم باقی خواهد ماند.
همچنین باید در نظر داشت که ماه میآینده شاهد انتقال سفارت آمریکا به قدس اشغالی خواهیم بود و جنبشهای مقاومت در اعتراض به تهدیدهای اسرائیل، راهپیماییهای بزرگی را برگزار خواهند کرد و با خروج احتمالی آمریکا از توافق هستهای باید گفت که ماه می، آبستن روزهای داغی است و چه بسا در درگیری عربی- اسرائیلی تاریخ تعیین کنندهای باشد.
در این خصوص باید به سه نکته توجه داشت که عبارتند از:
اول: اظهارات لیبرمن مبنی بر اینکه جبهه داخلی اسرائیل در مناطق شمالی هم مرز سوریه و لبنان آماده جنگ نیست و برعکس در جبهه جنوبی برای مقابله با غزه در آمادگی کامل به سر میبرد.
دوم: رزمایش گردانهای القسام شاخه نظامی جنبش حماس با استفاده از موشک و پهباد و استفاده از سلاحهای واقعی با مشارکت بیش از ۳۰ هزار رزمنده به منظور آمادگی در برابر تجاوز احتمالی اسرائیل که برای نخستین بار است به این شکل علنی برگزار شده و حماس در آن آمادگی رزمی خود را به تصویر میکشد.
سوم: استقرار گسترده نیروهای نظامی اسرائیلی در کرانه باختری و غزه شامل نیروهای تک تیرانداز برای متفرق کردن تظاهرات کنندگان و مقابله با آنان، زیرا پیش بینی میشود در اعتراض به انتقال سفارت آمریکا به قدس اشغالی در سالگرد نکبت راهپیماییهای مردمی گستردهای برگزار شود و البته حماس در تکاپوی این کار است.