مدیریت انقلابی؛ رمز عبور از تنگنا‌های اقتصادی

گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، مرتضی سالاری؛* چطور ممکن است موشک هایمان تا اروپا برسد یا مثلا در صنعت هسته‌ای یا فضایی جز معدود کشور‌های خودکفا و پیشرو در جهان باشیم، ولی در برخی مسائل پیش پا افتاده متل خودرو سازی از حداقل استاندارد‌های جهانی هم برخوردار نیستیم؟!

سوالی که ممکن است بار‌ها ذهن مردم ایران را به خود مشغول کرده باشد این است که چطور ممکن است موشک هایمان تا اروپا برسد یا مثلا در صنعت هسته‌ای یا فضایی جز معدود کشور‌های خودکفا و پیشرو در جهان باشیم؛ اما در برخی مسائل پیش پا افتاده متل خودرو سازی از حداقل استاندارد‌های جهانی هم برخوردار نیستیم؟!

اگر اندکی پیگیر مسائل علمی کشور باشیم، متوجه می‌شویم تمامی صنایع و به طور کلی اموری که با فاکتور پیشرفت علم در دنیا شناخته می‌شوند در دست افراد متعهد و انقلابی و جهادگر بوده است و به همین دلیل کشور رو به پیشرفت و توسعه گام برداشته؛ از جمله توان روزافزون نظامی کشور و فعالیت‌های پیچیده هسته‌ای و یا اموری متل هوافضا و فناوری نانو همه جهانیان را شگفت زده کرده است.

جالب اینجاست در کلیه این امور استراتژیکی که مورد توجه قدرت‌های جهانی بوده است، ایران را تحت سنگین‌ترین تحریم‌های همه جانبه قرار داده بودند و این امور فقط و فقط با توجه و تکیه به توان داخلی پیش رفته اند؛ در طرف مقابل هر جا افراد منفعل و ناامید، چشم به دست ابر قدرت‌ها و کشور‌های پیشرفته غربی داشته اند نه تنها راه به جایی نبرده اند بلکه روز به روز منفعل‌تر شده اند و پویایی خود را از دست داده اند؛ چرا که با بدعهدی‌های کشور‌های غربی، دستشان در پوست گردو مانده است و از پیشرفت باز مانده اند.

 

شاید بتوان بهترین پاسخ به سوال ابتدای مطلب را در این کلام مقام معظم رهبری یافت که می‌فرمایند: «هر جا که یک مدیریت فعال انقلابی داشتیم کار پیش رفته است، هرجا مدیریت غیر انقلابی و بی تحرک داشته ایم کار‌ها یا انحراف پیدا کرده یا عقب مانده است»؛ لذا از آنچه که گفته شد اینگونه برداشت می‌شود: اگر جامعه قصد دارد تا در تمامی عرصه‌ها به پویایی و پیشرفت نائل آید باید به تفکر انقلابی و روحیه جهادی مسلح شود؛ چیزی که در سال‌های اخیر بار‌ها به تجربه اثبات شده است.

از همین رو در دهه‌های اخیر دشمنان قسم خورده مردم ایران که همواره از پیشرفت و ترقی این ملت بزرگ هراسان بوده اند، تمامی تلاش خود را در رسانه‌ها و ابزار‌های در دسترس خود به کار برده اند تا مردم را نسبت به چهره‌های موجه انقلابی که با تکیه به توان داخلی کار می‌کنند بدبین کنند؛ از طرف دیگر با حمایت و تبلیغ درباره افراد تکنوکرات و لیبرال که همواره عامل پیشرفت را وابستگی به خارج می‌دانند سعی در بزک کردن چهره آنان دارند تا بتوانند از سرعت پیشرفت علمی ایران بکاهند.

 

لذا متوجه می‌شویم که هرجا توانسته اند در داخل کشور رخنه کنند دچار فساد وعقب ماندگی شده ایم مانند نظام بانکی-صنعت خودرو-و از همه مهمتر اقتصاد و ازطرف دیگر تمام ارگان‌های انقلابی و پویای کشور که دشمن علی رغم تخریب چهره آن‌ها سعی در فلج کردنشان داشته است، در اوج قله‌های پیشرفت هستند و دشمن نتوانسته در آن‌ها رخنه کند. در نتیجه عرصه جنگ امروز عرصه کار و علم و سپردن کار‌ها به جوانان کشور است.