به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، اول مهر ماه و زمان شروع مدرسه بعد از یک تعطیلات طولانی می‌تواند برای کودکان و خانواده‌های آنان مشکل برانگیز باشد. در این میان کودکانی هستند که برای درس خواندن نیاز به شرایط ویژه‌ای دارند. دانش آموزان مبتلا به اتیسم برای یادگیری، مهارت‌های اجتماعی و ارتباط‌گیری نیازمند امکانات و شرایط خاص هستند. حال والدین و مسئولین مدارس مهم‌ترین نقش را در رابطه با تحصیل این کودکان برعهده دارند.
طبق آمار‌های موجود در حدود ۲۰۰۰ دانش آموز مبتلا به اوتیسم در کشور درحال تحصیل بوده که تنها ۱۳۲ نفر از این بیماران در مدارس عادی مشغول به تحصیل هستند.
همه دانش آموزان نیاز‌های یادگیری ویژه‌ای دارند، اما دانش آموزان دارای اختلال طیف اوتیسم راهنمایی و حمایت بیشتری نیاز دارند. خواه والد باشید یا معلم، ضروری است بفهمید یک کودک اتیسم چه نیازی دارد و چگونه می‌توانید به او کمک کنید تا بهتر یاد بگیرد.
سیدمحمدعلی میری، کارشناس آموزش و پژوهش انجمن اوتیسم ایران در خصوص راهکار‌هایی برای سهولت آموزش کودکان مبتلا به اتیسم گفت: در ابتدا والدین باید قبل از شروع کلاس‌ها با معلم فرزند خود صحبت کنند و او را نسبت به نیازها، نقاط قوت و ضعف فرزندتان آشنا نمایند. همچنین می‌توانند از مشاوره مدرسه در این راستا کمک بسیاری بگیرند.
وی در خصوص اقدامات موثر برای تحصیل کودکان بیماران به والدین توصیه کرد: اولین گام این است که به یاد داشته باشید ورود به موقعیت جدید و مواجه با شرایط جدید در هر سنی می‌تواند ایجاد استرس و اضطراب کند و مهم‌ترین کار شما این است که آرامش خود را حفظ کنید و اشتیاق خود را برای شروع مدرسه فرزندتان نشان دهید. مشتاق بودن شما این پیام را به او منتقل می‌کند که مدرسه می‌تواند محیط لذت بخشی باشد.
میری افزود: گام دوم این است که از طریق بازی و "نقش بازی کردن" مدرسه را شبیه سازی کنید و در قالب بازی‌ها فرایند کلاس رفتن، معلم و شاگرد بودن، زنگ‌های تفریح، صف ایستادن را با او بازی کنید که یک راه مناسب برای بیان هیجانات و احساسات، اتفاق‌های پیش رو و اینکه چه کسی به آن‌ها کمک خواهد کرد، است.
کارشناس آموزش و پژوهش انجمن اوتیسم ایران اظهار داشت: گام سوم استفاده از جداول زمان بندی تصویری و کتاب‌های داستان تصویری است که شروع مدرسه و مدرسه رفتن را نشان می‌دهند. با استفاده از جدول زمان بندی تصویری، شما به فرزند خود نشان می‌دهید که چه زمانی باید از خواب بیدار شود، صبحانه بخورد، لباس بپوشد و به مدرسه برود و چه کلاس‌هایی دارد، و چه زمانی می‌تواند به خانه برگردد. زمانی هم در این بین برای خوردن تغذیه و بازی کردن و بودن در کنار دوستان وجود دارد که می‌تواند برای خودش باشد.
وی در رابطه با گام چهارم و پنجم آموزش به کودکان اوتیسم گفت: زمانی که شما فرزندتان را صبح‌ها در مدرسه تنها می‌گذارید ممکن است به او استرس وارد شود، این را به یاد داشته باشید که واکنش والدین به این رفتار، راه حلی است که شما به عنوان پاسخ به فرزند خودتان آموزش می‌دهید. پس هنگامی که از او خداحافظی می‌کنید، در مدرسه و اطراف کلاس باقی نمانید، زیرا این پیغام را به او منتقل می‌کنید که یک چیزی برای نگرانی وجود دارد. گام پنجم بعد از پایان زمان مدرسه است.
توانایی فرزندتان در مقابله با مشکلات می‌تواند به طور محسوسی زمانی که خسته می‌شود کاهش یابد، مدرسه یک محیط شاد و انرژی زیادی را از فرزند شما می‌گیرد، پس بعد از زمان مدرسه به او اجازه بدهید که زمانی را در آرامش سپری کرده و استراحت کند.
طبق آمار‌های موجود در حدود ۲۰۰۰ دانش آموز مبتلا به اوتیسم در کشور درحال تحصیل بوده که تنها ۱۳۲ نفر از این بیماران در مدارس عادی مشغول به تحصیل هستند.
همه دانش آموزان نیاز‌های یادگیری ویژه‌ای دارند، اما دانش آموزان دارای اختلال طیف اوتیسم راهنمایی و حمایت بیشتری نیاز دارند. خواه والد باشید یا معلم، ضروری است بفهمید یک کودک اتیسم چه نیازی دارد و چگونه می‌توانید به او کمک کنید تا بهتر یاد بگیرد.
سیدمحمدعلی میری، کارشناس آموزش و پژوهش انجمن اوتیسم ایران در خصوص راهکار‌هایی برای سهولت آموزش کودکان مبتلا به اتیسم گفت: در ابتدا والدین باید قبل از شروع کلاس‌ها با معلم فرزند خود صحبت کنند و او را نسبت به نیازها، نقاط قوت و ضعف فرزندتان آشنا نمایند. همچنین می‌توانند از مشاوره مدرسه در این راستا کمک بسیاری بگیرند.
وی در خصوص اقدامات موثر برای تحصیل کودکان بیماران به والدین توصیه کرد: اولین گام این است که به یاد داشته باشید ورود به موقعیت جدید و مواجه با شرایط جدید در هر سنی می‌تواند ایجاد استرس و اضطراب کند و مهم‌ترین کار شما این است که آرامش خود را حفظ کنید و اشتیاق خود را برای شروع مدرسه فرزندتان نشان دهید. مشتاق بودن شما این پیام را به او منتقل می‌کند که مدرسه می‌تواند محیط لذت بخشی باشد.
میری افزود: گام دوم این است که از طریق بازی و "نقش بازی کردن" مدرسه را شبیه سازی کنید و در قالب بازی‌ها فرایند کلاس رفتن، معلم و شاگرد بودن، زنگ‌های تفریح، صف ایستادن را با او بازی کنید که یک راه مناسب برای بیان هیجانات و احساسات، اتفاق‌های پیش رو و اینکه چه کسی به آن‌ها کمک خواهد کرد، است.
کارشناس آموزش و پژوهش انجمن اوتیسم ایران اظهار داشت: گام سوم استفاده از جداول زمان بندی تصویری و کتاب‌های داستان تصویری است که شروع مدرسه و مدرسه رفتن را نشان می‌دهند. با استفاده از جدول زمان بندی تصویری، شما به فرزند خود نشان می‌دهید که چه زمانی باید از خواب بیدار شود، صبحانه بخورد، لباس بپوشد و به مدرسه برود و چه کلاس‌هایی دارد، و چه زمانی می‌تواند به خانه برگردد. زمانی هم در این بین برای خوردن تغذیه و بازی کردن و بودن در کنار دوستان وجود دارد که می‌تواند برای خودش باشد.
وی در رابطه با گام چهارم و پنجم آموزش به کودکان اوتیسم گفت: زمانی که شما فرزندتان را صبح‌ها در مدرسه تنها می‌گذارید ممکن است به او استرس وارد شود، این را به یاد داشته باشید که واکنش والدین به این رفتار، راه حلی است که شما به عنوان پاسخ به فرزند خودتان آموزش می‌دهید. پس هنگامی که از او خداحافظی می‌کنید، در مدرسه و اطراف کلاس باقی نمانید، زیرا این پیغام را به او منتقل می‌کنید که یک چیزی برای نگرانی وجود دارد. گام پنجم بعد از پایان زمان مدرسه است.
توانایی فرزندتان در مقابله با مشکلات می‌تواند به طور محسوسی زمانی که خسته می‌شود کاهش یابد، مدرسه یک محیط شاد و انرژی زیادی را از فرزند شما می‌گیرد، پس بعد از زمان مدرسه به او اجازه بدهید که زمانی را در آرامش سپری کرده و استراحت کند.
ارسال نظرات