عضو هیئت موسس خیریه «دستهای مهربان من» معتقد است: فعالیتهای دانشجویی در زمینههای جهادی، خیریه و سیاسی از بهترین راههای رسیدن به بلوغ اجتماعی برای یک دانشجوی متخصص است.
گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو؛ چند سالی است که انجام دادن کارهای نیک از سوی دانشجویان در کنار درس خواندن و با برگزاری اردوهای جهادی در مناطق محروم و تشکیل کانون های خیریه، تبدیل به کارهای مرسوم در دوران دانشجویی شده است.
یکی از نهادهای خیریهای که چندین سال است که توسط دانشجویان دانشگاه ارومیه تشکیل و اداره می شود، انجمن خیریه «دستهای مهربان من» میباشد؛ که انجمن نام آشنایی برای شهروندان ارومیهای است.
محمد کوهانی، دبیر انجمن علمی مهندسی آب دانشگاه ارومیه و نایب دبیر اتحادیه انجمن علمی دانشجویی مهندسی آب کشور، عضو هیئت موسسه حامی مهربان من و بازرس و مسئول واحد داوطلبان حامی مهربان است. از او در خصوص برخی کارهایی که در خیریه انجام می دهند پرسیدیم.
دانشجو: ساختار تشکیلاتی موسسه چگونه است؟ حامی مهربان من علاوه بر رعایت اصولی که از طرف سازمان ورزش و جوانان ابلاغ شده،ساختار تشکیلاتی متناسبی با فعالیت خود تدوین کرده است؛ که در آن کمیتهها و گروههای تخصصی ای برای پیشبرد اهداف و کارهای وجود دارد. از جمله آنها میتوان به واحد روابط عمومی، واحد مددکاری، واحد جذب کمکهای مردمی، واحد مالی، واحد فرهنگی، واحد امور داوطلبان و دبیر مجموعه اشاره کرد.
این موسسه به عنوان یک موسسه خیریه رسمی در سازمان بهزیستی ثبت شده و فعالیت خود را که قبلا در قالب یک گروه مردمی در حوزه سلامت و کمک به بیماران انجام میداد، به صورت منسجم و سازمان یافته تری گسترش داده است. موسسه با هدف پیگیری درمان بیماران خاص، خصوصا بیماران سرطانی، کلیوی و کودکان بی سرپرست، کمک هزینه دارو و درمان بیماری، تامین وسایل توانبخشی شامل تخت خواب، ویلچر، عصا، واکرو... ایجاد شد که امروز اقدامات بیشترو گسترده تری را انجام می دهد.
دانشجو: چند خانواده تحت پوشش موسسه شما هستند و چطور انها را شناسایی کردید؟
۵۰ خانواده نیازمند مورد حمایت موسسه هستند و شناسایی این خانوادهها از طریق مددکارهای اجتماعی انجام می شود. خیرین مختلف از قشرهای مختلف جامعه نیز حامی موسسه هستند؛ از اساتید دانشگاهی گرفته تا مسئولین شهر ارومیه و کمک های مردمی که در اکثر موارد بصورت ناشناخته صورت می گیرد.
ما سعی کرده ایم کمک های موسسه برای خانواده های نیازمند به صورت نقدی انجام شود، اما در بعضی ایام مانند ماه مبارک رمضان و سال نو، سبد کالا بین نیازمندان تقسیم می شود.
دانشجو: از خاطرات تلخ و شیرین این کمک ها برایمان بگویید؟
آیهای «ان تنصروا الله ینصرکم و یثبت اقدامکم» از قرآن کریم، به معنای واقعی در این موسسه نمود دارد. ما در اکثر کارهایمان دست یاری خدا را احساس کرده ایم؛ بخصوص در لحظاتی که نا امید و خسته می شدیم. ضمن اینکه اگر تاریخچه فعالیت همکاران را نگاه کنید چه در زندگی شخصی و چه در زندگی اجتماعیشان، اکثرا افردا موفقی هستند .
حامی مهربان من در طول این مدت یک و نیم سال از شروع فعالیتش، تعداد ۱۹مهربانی برگزار کرده که شامل آزادی جوان زندانی، اهدای جیره غذایی به نیازمندان، بازدید از خانههای سالمندان و بهزیستی و برگزاری چند جشن مختلف برای معلولین بوده است.
تک تک اینها لحظات، تلخی و شرینی خود را داشتند؛ همین که بعد از هر مهربانی، لبخند رضایتی بر روی لب نیازمندی می نشیند یا دعای خیر می کنند، برای ما بسیار شیرین و امید بخش است.
دانشجو: آیا تشکل های دانشجویی در این زمینه به موسسه کمکی کرده اند؟
بله. در داخل دانشگاه با همکاری تشکلهای دانشجویی کارهای ارزندهای صورت گرفته؛ که می توان به اکران فیلم در دانشگاه و استفاده از عواید آن برای خرید ۸۱ عدد بخاری برقی برای زلزله زدگان کرمانشاه در آذر ماه سال گذشته اشاره کرد.
آخرین برنامه ما برگزاری بازارچه خیریه در دانشگاه ارومیه است که از ۱۴ تا ۱۷ مهر در ساختمان کلاسهای عمومی برگزار خواهد شد؛ که از همین جا از تمامی دانشجویان و علاقهمندان برای بازدید از این بازارچه دعوت می کنم.
دانشجو: فعالیتهای خیریه غیر از درس و دانشگاه است؛ انگیزه شما برای این فعالیتها در کنار درس چیست؟
با این نظر که فعالیتهای خیریه جزء موارد غیرمرتبط با دانشگاه است، موافق نیستم. دانشگاه موظف است فردی متخصص که از نظر اجتماعی هم به بلوغ رسیده، به جامعه تحویل دهد. متخصص بیتعهد و بیدغدغه دردی از کشور دوا نمیکند. معتقدم فعالیتهای دانشجویی در زمینههای جهادی، خیریه و سیاسی از بهترین راههای رسیدن به این بلوغ اجتماعی است. از طرف دیگر همیشه پای منفعت مالی در میان نیست؛ احساس رضایت بعد از کار خیر و رها شدن از عذاب وجدان، میتواند بزرگترین منفعت باشد.