فروش دانش فنی، ارزش افزوده قابل‌توجهی را برای دانشگاه شریف به ارمغان می‌آورد

حسین مختاری مدیرارتباط با صنعت دانشگاه صنعتی شریف درگفت وگو با خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، درباره میزان قرارداد‌های این دانشگاه با صنعت گفت: در سال ۹۷ به دلیل اتفاقاتی که در بحث بودجه و ارز افتاد، نسبت به سال مشابه آن افت قابل ملاحظه‌ای را تجربه کردیم. به تدریج با بازگشت ثبات اقتصادی به کشور و سازمان‌ها و شرکت‌ها با رشد خوبی در این حوزه مواجه شدیم.

مختاری با بیان اینکه ۱۵ درصد از درآمد ارتباط دانشگاه با صنعت به طور مستقیم دراختیار دانشگاه قرارمی گیرد؛ تصریح کرد: بخشی از درآمد حاصل از ارتباط صنعت با دانشگاه  که تقریبا ۱۵ درصد است، مستقیما به عنوان بالاسری به دانشگاه تعلق می‌گیرد. ۸۵ درصد دیگر آن نیز دراختیار مجریان طرح که همان اساتید هستند، قرارخواهد گرفت.

مدیرارتباط با صنعت دانشگاه صنعتی شریف عنوان کرد: مجریان طرح، درآمد حاصل از ارتباط با صنعت را در بخش‌های پرسنلی، حقوق دانشجویان، خرید تجهیزات آزمایشگاهی صرف می‌کنند. ۱۵ درصد سهمیه‌ای که به صورت مستقیم در اختیار دانشگاه قرار می‌گیرد، در بخش‌هایی همچون امور مالی، دانشکده، معاونت پژوهشی صرف می‌شود.

وی یادآور شد: قرارداد‌های ارتباط با صنعت  کاربرد‌های بسیارمتنوعی دارند. طی چند سال گذشته روند درآمدزایی خود را تغییر داده ایم. در سال‌های گذشته بیشترین میزان درآمد خود را از طریق ارتباط دانشگاه با صنعت کسب می‌کردیم، اما اکنون روش‌های دیگری را نیز به آن افزوده ایم.

مختاری با بیان اینکه در هشت سال گذشته اهمیت بیشتری به بحث فناوری و دانش بنیان داده شده است؛ تصریح کرد: در چهار سال گذشته با رشد چشمگیری دراین حوزه مواجه شدیم. دانشگاه علاوه بر قرارداد‌های خود با صنعت به سوی فروش فناوری و دانش فنی نیز رفته است. این بخش ارزش افزوده بیشتری را برای دانشگاه به ارمغان می‌آورد.

مدیرارتباط با صنعت دانشگاه صنعتی شریف بیان کرد: اگر یک قرارداد ارتباط با صنعت به مبلغ صد میلیون تومان را در نظر بگیریم ۱۵ درصد آن یعنی به عبارتی ۱۵ میلیون تومان آن مستقیم به دانشگاه تعلق می‌گیرد. ۸۵ درصد دیگر آن متعلق به مجری طرح است که هزینه پژوهش را تامین می‌کند، اما آنچه عایدی مستقیم دانشگاه محسوب می‌شود همان ۱۵ میلیون تومان است. علاوه برآن نوع دیگری از درآمدزایی وجود دارد  که مطابق آن اگر ۲۰ میلیون تومان برای ایجاد یک طرح تحقیقاتی سرمایه گذاری شود می‌توانیم با فروش آن دانش فنی، به قیمت ۱۰۰ میلیون تومان درآمد بیشتری را کسب کنیم؛ بنابراین ارزش افزوده فروش دانش فناوری برای دانشگاه مقرون به صرفه تراز ارتباط با صنعت است.

وی در پایان تصریح کرد: درآمدی که از طریق فروش دانش فنی به دست می‌آوریم به اندازه درآمدی که ازطریق قرارداد‌های دانشگاه کسب می‌شود، نیست. اما درصد رشد فروش دانش فنی نسبت به قرارداد این دانشگاه بسیار زیاد‌تر است. به طوری که اگر قرارداد‌های این دانشگاه  در سال ۱۰ درصد رشد کنند، فروش فناوری در سال ۸۰ تا ۹۰ درصد افزایش رشد را تجربه می‌کند.