مدیر ارتباط با صنعت دانشگاه صنعتی شریف گفت: دانشگاه برنامه دارد تا با استفاده از استراتژیهای مختلف درآمدزایی کند.
حسین مختاری، مدیر ارتباط با صنعت دانشگاه صنعتی شریف در گفتگو با خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، با بیان اینکه دانشگاه برنامه دارد تا با استفاده از استراتژیهای مختلف درآمدزایی کند، گفت: یکی از این استراتژیها ارتباط دانشگاه با صنعت است مورد دوم ایجاد فناوری است برای نمونه صنعت نیازمند تجهیزاتی است که دانش فنی آن در داخل کشور نیست. صنعت درخواست دانش فنی را به دانشگاه میدهد و دانشگاه این دانش را با مطالعه و تحقیق کسب میکند و در اختیار صنعت قرار میدهد؛ بنابراین دانشگاه با ایجاد دانش فنی و فروش آن به صنعت درآمدزایی خواهد کرد.
مدیر ارتباط با صنعت دانشگاه صنعتی شریف ادامه داد: روش سوم برای ایجاد درآمد تشکیل شرکتهای دانش بنیان است. وقتی فناوری را ایجاد کردیم به دلیل اینکه فناوری در بیرون دانشگاه بازار خوبی را دارد، یک شرکت دانش بنیان نیز تشکیل می دهیم. این شرکت دانش بنیان وظیفه دارد، این محصول فناورانه را به تولید انبوه برساند. با توجه به اینکه دانشگاه دراین شرکت سهام دارد، به صورت مستقیم از سود فروش محصول، درآمد زایی می کند. قطعا این دو مسیر برای درآمد زایی دانشگاه بسیار حائز اهمیت است.
وی با بیان اینکه مسیرهای جدایی برای درآمدزایی دانشگاه وجود دارد؛ تصریح کرد: دانشگاه با شرکتها و سازمانها قراردادهایی را به امضاء میرساند، برای نمونه شرکت از دانشگاه درخواست میکند جهت افزایش بازدهی خود، دانشگاه فرآیند بازدهی آن را مطالعه کند. دانشگاه نیز با انجام این کار هزینه آن را دریافت می کند.
مختاری یادآور شد: نوع دوم درآمدزایی ایجاد فناوری است، به طور مثال در داخل دانشگاه محصولی با نام پوست مصنوعی تولید کردیم. این محصول برای زخمهای عمیق ناشی از سوختگی مورد استفاده قرار میگیرد. این محصول در ایران وجود نداشت به طوری که باید آن را با قیمت گران از کشورهای دیگر خریداری میکردیم. دانشگاه شریف با استفاده از مواد پلیمری با قیمت بسیار ارزان این محصول را تولید کرد. این محصول بر روی حیوانات آزمایش شد و مراحل آزمایش را با موفقیت پشت سر گذاشت.
مدیر ارتباط با صنعت دانشگاه شریف ادامه داد: قراردادی را با شرکت همانند ساز بافت کیش، جهت تولید انبوه پوست مصنوعی امضاء کردیم، طی این تعامل، دانشگاه شریف در سود ناشی از فروش و تولید این محصول توسط این شرکت در داخل و خارج از کشور سهیم خواهد بود.
وی با بیان اینکه قراردادهای سنتی را نیز انجام خواهیم داد؛ افزود: دانشگاه شریف وظیفه حل مشکلات صنعتی کشور را نیز به عهده دارد. مشکل صنعت ایران، به خصوص در بخشهای تحریمی، بحثهای تکنولوژی و فناورانه است. محصولاتی که نیاز به تجهیزات مصرفی دارند را نمیتوانیم تولید کنیم، به همین منظور باید به دانش فنی آن دست یابیم تا بتوانیم آن را تولید کنیم و در اختیار مصرف کننده قرار دهیم.
مختاری با بیان اینکه نیاز فناورانه و صنعت کشور بسیار گسترده است و ما می توانیم تنها بخشی از آن نیاز را برآورده کنیم؛ تاکید کرد: تلاشهای دانشگاههای کشور در جهت بهبود صنعت شاید خیلی به چشم نیاید. دلیل آن می تواند تازگی ورود دانشگاههای نسل سوم به حوزه فناورانه دانست، به طوری که بسیاری از دانشگاهها هنوز به این حوزه ورود پیدا نکرده اند.
مدیر ارتباط با صنعت دانشگاه شریف با بیان اینکه این دانشگاه به تنهایی نمی تواند بار فناوری کشور را تحمل کند یاد آور شد: ما با کمک معاونت علمی ریاست جمهوری و وزارت علوم تجربیات خودمان را در اختیار دانشگاههای دیگر قرار می دهیم تا بخشی از بار عظیم فناورانه کشور را به دوش کشند. برخی از فعالیتهای فناورانه ما در حوزههایی همچون نفت، حمل و نقل و مترو بسیار حائز اهمیت شناخته شده است. برای نمونه، بخش قابل توجهی از تجهیزات مصرفی مترو تهران را به تولید داخل رسانده ایم. با توجه به نیاز کشور انتظار بیشتری از این حوزه داریم شاید تحریمها کمکی کند تا بتوانیم نقش خود را بهتر ایفا کنیم.
وی با بیان اینکه میزان تقاضا از سوی صنعت برای دانشگاه زیاد نیست؛ تصریح کرد: تا کنون موردی نبوده است که صنعت از دانشگاه درخواست کرده باشد و دانشگاه پاسخ گوی آن نباشد. معمولا سیستم مدیریتی کشور که سیستم ناکارآمد ی است، بعد از لغو تحریمها و حل مشکل تامین تجهیزات، تمایل خود برای خرید محصولات فناورانه را از دست می دهد.
مختاری عمر کوتاه مدیریت در داخل کشور را مشکل دیگر این حوزه دانست وعنوان کرد: با روی کار آمدن یک مدیر، سیاستهایی اعمال می شود. با گذشت مدت زمان کوتاهی مدیر دیگری جایگزین مدیر قبلی می شود به طوری که سیاستها به طور کل تغییر میکنند. وجود این مسائل به مجموعه ضربه خواهد زد.
مدیرارتباط با صنعت دانشگاه صنعتی شریف ادامه داد: نیاز است که توجه بیشتری ازسوی صنعت به دانشگاه شود. این کم توجهی دلایل زیادی دارد، از جمله بحث فرهنگی، به این نحو که دانشگاهها برای رسیدن به دانش فناوری باید روال خود را که زمان براست طی کنند اما صنعت به جهت عجله ای که برای تجهیزاتش دارد. اصولا به سراغ دانشگاه نمی آید.
وی با بیان اینکه عدم اعتماد صنعت به دانشگاه از دیگر دلایل کاهش تقاضا از سوی صنعت است؛ یادآور شد: دانشگاه شریف راهحلهای مختلفی را برای ایجاد اعتماد در نظر گرفته است. یکی سرمایه گذاری داخلی دانشگاه است به طوری که اگر مجموعه ای نیاز به فناوری خاصی داشته باشد، اما نتواند سرمایه گذاری لازم را انجام دهد، می تواند با ضمانت خرید این محصول و سرمایه گذاری های لازم دانشگاه میتواند به فناوری مورد نظر خود دست یابد.
مختاری عنوان کرد: خودروسازها به چسبی برای شیشه خودرو نیاز داشتند برای تهیه این چسبها مجبور به واردات آن ها بودند. دانشگاه با ضمانت خرید این محصول توسط صنعت، سرمایه گذاری های لازم را انجام داد و توانست نمونه اولیه آن را تولید کند. درحقیقت دانشگاه با سرمایه گذاری داخلی خود اعتماد لازم را به صنعت میدهد تا صنعت بتواند محصول خود را از دانشگاه دریافت کند.
مدیر ارتباط با صنعت دانشگاه شریف خاطرنشان کرد: سرمایه گذاری دانشگاه بر روی ایدههای فناورانه نشانگر این است که دانشگاه نیز ریسک سرمایه گذاری را می پذیرد. برای تحقق این همکاری، صندوق مشترکی را تشکیل داده ایم، طی آن مبلغی از سوی دانشگاه ومبلغی از سوی شرکت خریدار، در آن صندوق قرار میگیرد. با شراکت در سرمایه گذاری و پذیرفتن مسئولیت سرمایه گذاری به مخاطب خود القا میکنیم که این سرمایه گذاری مثمر ثمرخواهد بود.