دو محقق ایرانی در دانشگاه ماساچوست آمریکا پارچهای را برای استفاده در لباس خواب طراحی کردهاند که میتواند بر ضربان قلب و ریتم تنفس کاربر خود در هنگام خواب نظارت کند.
به گزارش خبرنگار فناوری خبرگزاری دانشجو، دو محقق ایرانی در دانشگاه ماساچوست آمریکا پارچهای را برای استفاده در لباس خواب طراحی کردهاند که میتواند بر ضربان قلب و ریتم تنفس کاربر خود در هنگام خواب نظارت کند.
محققان نام این فناوری جدید را «فیژامه» گذاشتهاند که تلفیقی از پیژامه و سنجش فیزیولوژیکی است. این دو محقق ایرانی، علی کیاقدی و سیده زهره همایونفر هستند که با کمک یک پروفسور شیمی مواد و یک دانشمند کامپیوتر دست به طراحی این پارچه زدهاند.
این محققان میگویند: چالشی که با آن روبرو بودیم، نحوه دستیابی به سیگنالهای مفید بدون تغییر بافت و زمخت شدن پارچه بود. به طور کلی، مردم تصور میکنند که پارچههای هوشمند به دلیل وجود حسگرهای مختلف در تاروپود آن (برای اندازهگیری سیگنالهای فیزیولوژیکی و جسمی)، باید بافت زمختی داشته باشند و ما سعی کردیم که با ساخت پارچهای بسیار ظریف و نرم این تصور را از بین ببریم؛ مخصوصا پارچهای که در ساخت لباسهای خانگی و راحتی به کار میروند.
آنها همچنین میگویند: ما حتی به لباسهای راحتی و خانگی فکر کردیم که در آن بخشهایی به طور مثال به بدن یا سطوح خارجی تماس بیشتری دارند. مثلا زمانی که فرد روی صندلی مینشیند یا زمانی که میخوابد فشار روی پا یا دستهای آن بیشتر میشود. این بخشها که تحت فشار بیشتری هستند، دقیقا نقاطی هستند که میتوانیم حرکات بالستیک ناشی از ضربان قلب یا تنفس را اندازهگیری کنیم و از آن به عنوان عناصر حیاتی و فیزیولوژیکی استفاده کنیم.
محققان برای اینکه ایدههایشان را برای ساخت فیژامه به واقعیت تبدیل کنند، دست به نوآوریهای بسیاری زدهاند. از آنجا که هیچ روشی برای ساخت پارچه برای اندازهگیری و تغییرات دینامیکی فشار وجود ندارد، حسگرهای فشاری مبتنی بر بافت پارچه جدیدی ابداع کردند.
آنها سپس حسگرهای جدید را با حسگر برق مالشی ادغام کردند تا یک مجموعه حسگر یکسان ایجاد کنند که میتوانند در لباسهای نرمی مثل لباس خواب به کار بروند. آنها برای جمعآوری سیگنالها از نقاط مختلف لباس، بخش تجزیه و تحلیل دادههای تخصصی را توسعه دادند.
این گروه تحقیقاتی برای آزمایش فیژامه، پژوهشهای چند کاربره را انجام داد و دریافت که این حسگرهای پوشیدنی میتوانند پیکهای ضربان قلب را با دقت بسیار بالا، ریتم تنفسی را با خطای کمتر از یک دقیقه شناسایی کنند و وضعیت خواب را کاملا پیشبینی کنند.
محققان امیدوارند که این دستاورد به ویژه برای نظارت بر بیماران و سالمندانی که بسیاری از آنها از اختلالات خواب رنج میبرند، مورد استفاده قرار گیرد.
آنها میگویند: ابزارهای پوشیدنی نسل کنونی مانند ساعتهای هوشمند برای افراد سالمند یا بیمار ایدهآل نیست، زیرا آنها اغلب فراموش میکنند که ساعت دست کنند یا وسایل اضافی به همراه خود داشته باشند. در حالی که لباس خواب جزو لاینفک زندگی روزمره آنهاست. علاوه بر این، مثلا ساعت هوشمند به شما نمیگوید که وضعیت خواب شما چگونه است یا کدام حالت بدن، موجب افزایش کیفیت خواب تان میشود.