به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو به نقل از ستاد خبری سیزدهمین جشنواره بین‌المللی «سینماحقیقت»، محسن اسلام‌زاده درباره مستند «زندگی میان پرچم‌های جنگی» که با موضوع حضور داعش در کشور افغانستان ساخته شده است، گفت: به دنبال کنجکاوی‌هایی که درباره حضور داعش در افغانستان داشتم، چند سفری برای تحقیق به افغانستان رفتم و با محلی‌ها صحبت کردم. تناقض میان حرف‌هایی که شنیدم باعث شد تا خودم به یکسری از مناطق سر بزنم تا در جریان امور قرار گیرم.
وی ادامه داد: شمال غرب افغانستان را انتخاب کردم، چون اخبار زیادی از این منطقه به گوش می‌رسید که داعش در آنجا حضور پررنگی دارد. مدتی در آنجا با نیرو‌های دولتی بودم، بعد متوجه شدم که نیرو‌های دولتی نمی‌توانند کمکی به من بکنند؛ بنابراین با طالبان ارتباط گرفتم.
اسلام‌زاده با اشاره به دریافت موافقت طالبان برای حضور در مناطق آنان گفت: بعد از مدتی توانستم برای بازدید از مناطق تحت تسلط طالبان، به دیدن مناطق خلافت داعش بروم. در این فیلم که جنگ را از ۲ زاویه روایت می‌کنیم، خطرات بسیاری را پشت سر گذاشتیم، چون شمال غرب افغانستان منطقه حساسی است و جابه‌جایی ما به‌سختی صورت می‌گرفت.
وی افزود: در فیلم قبلی‌ام «تن‌ها میان طالبان» نتوانستم به زندگی مردم بپردازم، ولی این بار تلاش کردم به محیط اطراف توجه کرده و تا حد ممکن زندگی مردم را میان این جنگ‌ها روایت کنم. در افغانستان مناطقی وجود دارد که هر روز دست یک قدرت است و سرنوشت زندگی مردم را تعیین می‌کند.
اسلام‌زاده ادامه داد: نام فیلم را «میان پرچم‌های جنگی» گذاشتم، چون متأسفانه در افغانستان پرچم‌های زیادی وجود دارد که افراد در زیر آن‌ها باهم می‌جنگند!
وی درباره تفاوت این مستند با آثار قبلی‌اش توضیح داد: من در کشور‌هایی حضور داشتم که یا جنگ در آنجا وجود داشته، یا شبه جنگ یا انقلاب شده است. همه این تجربیات منجر به این شد که برای ساخت مستند «زندگی میان پرچم‌های جنگی» آماده‌تر سفر کنیم؛ ولی هر سفر جدید پیچیدگی‌های خاص خودش را دارد. پا گذاشتن در سرزمین ناشناخته با خطرات جانی و مالی همراه است. حتی بدتر از آن ممکن است نتوانیم فیلم را تمام کنیم.
این مستندساز بیان کرد: در اواسط تولید این فیلم بود که طالبان با ساخت آن مخالفت کرد و برای مدتی در روستایی به ما اجازه حرکت نداد؛ ولی ما همه تلاشمان را کردیم از موقعیت‌های پیش‌آمده استفاده کنیم تا بتوانیم فیلم بهتری بسازیم. این سفر بسیار سخت بود و حس می‌کردم که شاید بازگشتی در کار نباشد.
اسلام زاده در پایان گفت: اگر این فیلم از سوی هیات انتخاب جشنواره «سینماحقیقت» پذیرفته شود، برای نخستین بار روی پرده حقیقت خواهد رفت.
وی ادامه داد: شمال غرب افغانستان را انتخاب کردم، چون اخبار زیادی از این منطقه به گوش می‌رسید که داعش در آنجا حضور پررنگی دارد. مدتی در آنجا با نیرو‌های دولتی بودم، بعد متوجه شدم که نیرو‌های دولتی نمی‌توانند کمکی به من بکنند؛ بنابراین با طالبان ارتباط گرفتم.
اسلام‌زاده با اشاره به دریافت موافقت طالبان برای حضور در مناطق آنان گفت: بعد از مدتی توانستم برای بازدید از مناطق تحت تسلط طالبان، به دیدن مناطق خلافت داعش بروم. در این فیلم که جنگ را از ۲ زاویه روایت می‌کنیم، خطرات بسیاری را پشت سر گذاشتیم، چون شمال غرب افغانستان منطقه حساسی است و جابه‌جایی ما به‌سختی صورت می‌گرفت.
وی افزود: در فیلم قبلی‌ام «تن‌ها میان طالبان» نتوانستم به زندگی مردم بپردازم، ولی این بار تلاش کردم به محیط اطراف توجه کرده و تا حد ممکن زندگی مردم را میان این جنگ‌ها روایت کنم. در افغانستان مناطقی وجود دارد که هر روز دست یک قدرت است و سرنوشت زندگی مردم را تعیین می‌کند.
اسلام‌زاده ادامه داد: نام فیلم را «میان پرچم‌های جنگی» گذاشتم، چون متأسفانه در افغانستان پرچم‌های زیادی وجود دارد که افراد در زیر آن‌ها باهم می‌جنگند!
وی درباره تفاوت این مستند با آثار قبلی‌اش توضیح داد: من در کشور‌هایی حضور داشتم که یا جنگ در آنجا وجود داشته، یا شبه جنگ یا انقلاب شده است. همه این تجربیات منجر به این شد که برای ساخت مستند «زندگی میان پرچم‌های جنگی» آماده‌تر سفر کنیم؛ ولی هر سفر جدید پیچیدگی‌های خاص خودش را دارد. پا گذاشتن در سرزمین ناشناخته با خطرات جانی و مالی همراه است. حتی بدتر از آن ممکن است نتوانیم فیلم را تمام کنیم.
این مستندساز بیان کرد: در اواسط تولید این فیلم بود که طالبان با ساخت آن مخالفت کرد و برای مدتی در روستایی به ما اجازه حرکت نداد؛ ولی ما همه تلاشمان را کردیم از موقعیت‌های پیش‌آمده استفاده کنیم تا بتوانیم فیلم بهتری بسازیم. این سفر بسیار سخت بود و حس می‌کردم که شاید بازگشتی در کار نباشد.
اسلام زاده در پایان گفت: اگر این فیلم از سوی هیات انتخاب جشنواره «سینماحقیقت» پذیرفته شود، برای نخستین بار روی پرده حقیقت خواهد رفت.
ارسال نظرات