امروز نیز مانند دو سال گذشته روحانی به یزد آمد؛ اما این بار هیچ شباهتی به اردیبهشت سال ۹۶ نداشت.
گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، زینب سادات میرسلطانی؛ امروز نیز مانند دو سال گذشته روحانی به یزد آمد، اما اینبار هیچ شباهتی به اردیبهشت سال ۹۶ نداشت.
نه از پلاکاردهایی با عکس روحانی خبری بود و نه از دست نوشتهای خوش آمدگویی، اما یک چیز کاملا مشابه گذشته بود و ان هم صحبتهای روحانی بود و وعدههای او که بدون شک فرقی با آن سال و سالهای پیشتر از آن نداشت.
اینبار دانشجویان و دانش آموزانی آمده بودند که در دستان خود دست نوشتهای را حمل میکردند که بوی مطالبه و عدالت جویی میداد، سن و سال آنها دیگر باعث نمیشد که حرف هایشان و خواسته هایشان با یکدیگر فرقی داشته باشد. همه آمدند تا یکصدا از رییس جمهور کشور مطالبه جدی داشته باشند.
در همان بدو ورود روحانی مردم با شعار صل علی محمد مرد گرانی آمد مطالبات به حق خود را آغاز کردند و به استقبال او رفتند.
یکی آمده بود و در دست خود پلاکاردی را حمل میکرد که روی آن نوشته شده بود: (شعار نده کار کن تنظیم بازار کن)، (برجام بد فرجام)، (این لشکری که امده به عشق رهبر آمده) دیگری پشت برگه تصویر رهبر انقلاب نوشته بود (مذاکره حرام است!)
دانشجوی دیگری در میان جمعیت پلاکاردی در دست داشت که روی آن نوشته شده بود: (از خدا بترس نه از کد خدا) و در کنار آن نوشته دیگری در دست بود که به حل نشدن مشکلات کشور با ایراد سخنرانی اشاره کرده بود.
دانشجویی دیگر در میان جمع روی دست خود پلاکاردی را حمل می کرد که نوشته شده بود: (راه حل مشکلات اتکا به توان داخل است).
اما در آن میان دانش آموزی روی پلاکارد خود نوشته بود: (چهارسال آمریکا چند سال هم اروپا؛ پس کی از غیر خدا ناامید میشوی؟)
سر که چرخاندیم با دست نوشته دیگری روبرو شدیم که روی آن بیانی از حضرت علی (ع) بود، روی آن نوشته شده بود: (پس براستی که هیچ کس به غیر خدا امید نبست مگر اینکه محروم و زیانکار شد).
اما دست نوشتههای جالب در این مراسم کم نبود؛ نمونه دیگر آن هم این نوشته بود: (مرگ بر امریکای ما، بلیت فرزندان شما نیست).
اما در این میان دانشجویان و دانش آموزانی بودند که با شعارهای خود از راه نجات کشور اینگونه سخن میگفتند که: «راه نجات کشور اطاعت از رهبری». در جایی دیگر دانشجویان و دانش آموزان به مخالفت با مذاکره با امریکا برآمدند و با صدای بلند شعار می دادند که «این اخرین کلام است، مذاکره حرام است». «شعار نده کار کن تنظیم بازار کن» شعاری بود که در میان جمع دانشجو به وفور شنیده میشد.
شعار دیگری که در جمعیت بسیار شنیده میشد «این همه لشگر آمده به عشق رهبر آمده» بود که پیر و جوان و مرد و زن و دانشجو و دانش آموز همه یکصدا آن را تکرار میکردند. در میان صحبتهای روحانی یعنی درست زمانی که حرفها با واقعیت مطابقت نداشت، دانشجویان یکصدا فریاد زدند: «دروغ گو دروغ گو».
اما در زمانی که روحانی نام فتنه گری را با ستایش از او اعلام کرد، دانشجویان با صدای بلند فریاد زدند: «مرگ بر فتنه گر مرگ بر فتنه گر».دانشجویان در حین سخنرانی روحانی مکررا اعلام کردند که: «دانشجو می میرد ذلت نمی پذیرد»
«کلید حل مشکل، اطاعت از رهبریست»، زمانی از دانشجویان شنیده شد که روحانی از رفع مشکلات به وسیله اعتبارات لازم سخن میگفت. اما کارگران نیز از مطالبات خود نگذشته و با در دست داشتن پلاکارهایی به مطالبه گری در ورودی محل سخنرانی رییس جمهور پرداختند.
در پایان به سراغ دانشجویان و دانش اموزان یزدی رفتیم و با انها به گفتگو پرداختیم. از آنها در خصوص هدفشان از حضور در مراسم استقبال از رئیس جمهور پرسیدیم که یکی در جواب گفت: به این خاطر است که ما نباید صحنه را خالی کنیم و باید گوش به فرمان رهبر باشیم، ما حرفمان را زدیم شعار دادیم حالا گوش دادند یا ندادند نمیدانیم وظیفه مان این بود که امروز بگوییم با اینکار نباید صحنه را خالی میکردیم.
از او در خصوص میزان رضایتش از صحبتهای روحانی پرسیدیم که در جواب گفت: نه به نظر من دقیقا مانند چهار سال پیش بود، شعار دادند وظیفه خودشان را روی دوش دیگران انداختند و گفتند وزیر نفت باید این کار را بکند و هیچ کدام را قبول نکردند و این که شعار دادیم اصلا گوش نمیدادند؛ حتی یکی از شعارهای ما را توجیه نکردند. ادامه حرفشان را میگفتند و اصلا به شعارها گوش نکردند.
از او خواستیم که درخواستش را از رئیس جمهور به ما بگوید، او در جواب گفت: ما خواستار عدالت هستیم. انقدر حرف از بیت المال نزنند وقتی همه الان خبر دارند بیت المال را کی میخورد! میگویند بیت المال را دیگران خوردند و ما گرفتیم. واقعیت را بگویند. مردم ما متوجه حق از باطل هستند. ولی ایشان فکر میکنند هیچ کس نمیداند. مردم امروز همه صدایشان بلند بود. همه برای اعتراض آمده بودند. هیچ کس برای خوش آمدگویی نیامده بود. وقتی جوانها شعار می دهند و چیزی میگویند وی در جواب میگویند: قوه قضاییه و وزیر نیرو باید این کار را بکند. به نظر من باید پاسخگو باشند.
از فرد دیگری هدف از حضورش در این مراسم را جویا شدیم که در جواب گفت: هدف من از دیدار با روحانی فقط عشق به رهبرم بوده است. او اصلا برای این مشکلات دلیلی نمیآوردند. کارهایشان را معمولی و سطحی توجیه میکردند اصلا دلیلی نیاوردند و قانع نشدیم.
درخواستمان از روحانی این است با مفسدین برخورد کنند یکی مثل برادر خودشان که هر چی فساد اقتصادی داشت کاری نکرد و حتی پشتش ایستاد. ما درخواست برخورد با مفسدین را داریم. ما از اینکه روحانی اسم خائنهایی مثل خاتمی را آورد ناراحت شدیم، ولی تکبیرمان را هم گفتیم.
دانشجویی دیگری را یافتیم و از او در خصوص هدف از شرکت در این مراسم پرسیدیم که در جواب گفت: هدفمان فقط و فقط عشق به رهبرمان بود، آمدیم تا بگوییم پشتیبان ولایت فقیه هستیم.
رئیس جمهور بیشتر درباره حواشی صحبت کردند و به متن توجه نداشتند و به خواستهها و مطالبات مردم توجه نکردند. از روحانی میخواهیم تا بیشتر دلسوز مردم باشند و به دردشان برسند.
از اینکه در خصوص فتنه گران بحث شد و به فتنه گران درود فرستاده شد به نظرم اصلا کار درستی نبود.
صحبتهای روحانی مطلوب و مورد قبول نبود و بیشتر به حاشیهها پرداخته شد و به خواستههای مردم زیاد توجهی نشد. درخواستم این است که روحانی بیشتر به اقتصاد توجه کنند تا اینکه بخواهند به حاشیهها روی بیاورند یا در خصوص برجام صحبت کنند برجام به گفته رهبر خسارت محض بود و فایدهای نداشت، دفاع از فتنه گران ناراحت کننده بود.
با فرد دیگری پیرامون حضور و سخنرانی رئیس جمهور سوال کردیم که در جواب گفت: خیلی دوست داشتم تا روحانی را از نزدیک ببینم، تقریبا ۴۰ درصد از صحبتهای او راضی کننده بود.
از روحانی تقاضا داریم تا بازار را تنظیم کند تا مردم بتوانند مایحتاج ضروری زندگی شان را تهیه کنند. یکی دیگر از خواسته هایمان این است که مسئله کار جوانان را سامان دهند.
رئیس جمهور بیشتر به حاشیه پرداخت. بیشتر مسائل مربوط به آمریکا را گفت و کمتر مسئله مردم را بیان کرد و این مسئله ناراحت کننده بود.
اما چیزی که اینجا واضح و مبرهن است، مشکلات عدیده از بی کفایتی و نالایقی مدیران در دولت بوده که در این چند سال باعث بوجود امدن مشکلات بسیاری برای خانوادههای مختلف در کشور شده است، یقینا این حجم از مطالبه گری و ابراز نارضایتی مردم از دولت، نه سیاسی کاری است و نه سازماندهی شده، آنها همه یکصدا آمدند تا مطالبه به حق خود را از دولت و رئیس دولت داشته باشند.