اندر حکایت کرونا و زنجبیل ۱۴۰ هزار تومانی/ نوشدارو پس از واقعه شفابخش نخواهد بود!

گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو؛ چهارشنبه سی بهمن بود که وزارت بهداشت ابتلاء دو نفر از هموطنانمان به کرونا را تایید کرد. جامعه که در طول سه‌ماه گذشته شوک‌های پی در پی اجتماعی را متحمل شده، این‌بار خود را مواجه با پدیده‌ای می‌بیند که شاید کمتر برایش ملموس بوده و آن بحران شیوع یک ویروس مسری می‌باشد که گستره درگیری آن جهانی است.

 

موازی با ارائه آمار از سوی مراجع رسمی، شیوع روایت‌های کذب توسط خارج‌نشینان درباره میزان تلفات و مبتلایان به ویروس در گستره‌ای وسیع‌تر از آنچه در واقعیت رخ‌داده، رشته‌های عصبی جامعه را درگیر و نوعی وحشت عمومی را ایجاد کرد. اخبار ضد و نقیض از میزان شیوع، مردم را بر آن داشت که با رعایت اصول اولیه بهداشتی و تغذیه‌ای تا حدّ امکان ایمنی خود را در مقابل سرایت کرونا حفظ کنند.


اسدالله کارگر رئیس اتحادیه فروشندگان میوه و تره بار تهران در گفتگویی [۱] درباره نرخ‌های جدیدی که کف بازار معامله می‌شود، گفت: براساس کشف قیمت میدان مرکزی میوه و تره‌بار، زنجبیل تازه تا ۱۱۰ هزارتومان هم به فروش رسیده است و اگر قرار باشد با اعمال سود ۳۵ درصدی در خرده فروشی‌ها عرضه شود قیمت آن به ۱۴۰ هزار تومان می‌رسد. قیمت لیمو ترش ۵۰ هزارتومان، سیر ۳۵ هزار تومان و لیمو شیرین ۹۰۰۰ تومان است!

 

توقعی از محتکران و گران‌فروشان نیست؛ این جماعت از نسل همان‌هایی هستند که در بزنگاه جنگ و قحطی خنجر برپهلوی هموطن می‌زدند و همسو با بیگانه بر پیکر بی‌جان مردم می‌تاختند. نکته‌ای که در این میان موضوعیت پیدا می‌کند این است که پس از انقلاب نیز این زخم کهنه التیام نیافته و سودجویان با کوچکترین کنش بعضاً نامربوط بین‌المللی و اجتماعی، بهانه می‌یابند نرخ قیمت اجناس را افزایش دهند و ارث نداشته آباء و اجدادی‌شان را از عوام‌الناس وصول کنند.

 

تا کی قرار است جامعه شاهد جولان فرصت‌طلبان خودخواهی باشد که در هر شرایطی بدون در نظر گرفتن اتمسفر جامعه، منفعت شخصی خود را دنبال می‌کنند؟ نهادهای نظارتی و امنیتی کجای این ماجرا هستند؟  اکنون که در روزهای منتهی به سال نو هستیم، قاعدتاً انبارها باید مملو از اجناس جهت پاسخگو‍یی به حجم بالا تقاضای شب عید باشند؛ پس دیگر بهانه گرانی‌ها چیست؟ الا اینکه تداوم این قسم‌ از سودجویی‌ها حکایت از عدم بازدارندگی شدّت برخورد‌ها دارد؟

 

گزافه نیست اگر بگوییم بیش از آن‌که فشارهای دشمنان خارجی بدنه جامعه را در تنگنا قرار داده، تحریم‌های یاغیانِ داخلی مردم را با مشکل مواجه کرده است. اگر وضعیت جنگ اقتصادی را قبول داریم باید قوانین هم طبق شرایط جنگی تنظیم کنیم. باید با هرکس در هر سطحی از ثروت و مکنت که پازل دشمن را در داخل تکمیل می‌کند، در حکم یک خائن به ملک و ملّت برخورد کرد وگرنه جنابان مسئول آویز گوش کنند که نوشدارو پس از واقعه شفابخش نخواهد بود!

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------