یادداشت دانشجویی |
گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، علیرضا فقیهی راد؛ بیش از ۲۰ درصد بازرسی های انجام شده آژانس بین المللی انرژی اتمی در سراسر دنیا، در ایران انجام می شود، ایران نه تنها در حال اجرای داوطلبانه پروتکل الحاقی است بلکه نظارت های ویژه و منحصربفردی را در ذیل برجام پذیرفته، روزانه بطور متوسط ۶ بازرس آژانس در ایران حضور دارند، سالانه دولت ایران ۳۳ دسترسی تکمیلی به بازرسان آژانس می دهد، دولت جمهوری اسلامی ایران با برجام پذیرفته به عنوان یک کشور استثنایی با آن برخورد شود، در قلب رآکتور اراک بتن ریختیم، سانتریفیوژها را جمع کردیم، سطح غنی سازی را پایین آوردیم، آمریکا از برجام خارج شد و تحریم های تعلیق شده را با شدت بیشتری بازگرداند، اروپا همسو با راهبرد فشارحداکثری آمریکا عمل کرد و امروز بعد از ۷ سال عقب نشینی، وادادگی، تنش زدایی و اعتماد به غرب و با واگذار کردن بی سابقه ترین امتیازها، آژانس بین المللی انرژی اتمی با محوریت سه کشور اروپایی پرونده ایران را به شورای حکام برده و علیه ایران قطعنامه صادر کردند!
در حالی که حسن روحانی و تیم سیاست خارجی او ادعا می کردند عنصر مزاحم برجام(آمریکا)خارج شده و اروپا قصد دارد تعهدات خود را اجرایی کند و ما هم در برجام منهای آمریکا خواهیم ماند، حالا با ورود پرونده ایران به شورای حکام آژانس، همان سه کشور اروپایی آلمان، انگلیس و فرانسه که ۷ سال است ایران را بدون هیچ امتیازی معطل نگه داشته اند پیش نویس قطعنامه ای که از قبل آماده کرده بودند را در اختیار اعضای شورای حکام قرار دادند وتنها با مخالفت چین و روسیه،علیه ایران قطعنامه صادر کردند. قطعنامه ای که با بازیگری کشورهای اروپایی آن هم به استناد به جاسوسی‌های رژیم جعلی اسرائیل صادر شد.
قطعنامه اخیرا شورای حکام که نتیجه تلخ ۷ سال عقب نشینی و اعتماد به اروپا توسط روحانی و تیم سیاست خارجی اش بود، ایران را به ۱۷سال عقبتر یعنی نقطه آغاز پرونده هسته ای در سال ۸۲ با مدیریت حسن روحانی در دولت اصلاحات بازگرداند و تجربه های شکست خورده قبلی را تکرار کرد. عقب گردی که با امتیازدادن ها و هزینه های زیادی برای کشور همراه بوده و امروز هم تحریم هستیم و هم صنعت هسته ای به تعطیلی کشیده و هم علیه ما قطعنامه صادر میشود.
آنجا که از سال ۸۲ تا ۸۴ که مذاکرات سعدآباد، بروکسل و پاریس پیرامون حل مسائل هسته ای ایران با تروئیکای اروپایی انجام شد، و با وجود واگذاری امتیازهای بی سابق اعم از اجرای داوطلبانه پروتکل الحاقی، تعلیق تمامی فعالیت های هسته ای و پلمپ سایت UCFاصفهان و...طی دو سال ۶ قطعنامه شورای حکام علیه ایران صادر شد.
تا جائیکه حسن روحانی در روزهای پایانی مسئولیت خود در دبیری شورای عالی امنیت طی نامه ای تاریخی خطاب به البرادعی ضمن اعتراف به شکست روند عقب نشینی در برابر اروپا می نویسد:«متأسفانه، در مقابل اگر نگوییم هیچ، ایران مابه‌ازای بسیار اندکی دریافت کرد و بارها اقدامات اعتمادساز خود را افزایش داد و تنها در عوض آن، با قول‌های انجام نشده و درخواست‌های بیشتر روبه رو شد. قول‌های اکتبر ۲۰۰۳سه کشور اروپایی درباره‌ی همکاری هسته‌ای، امنیت منطقه‌ای و منع گسترش، هنوز حتی بررسی هم نشده‌اند»
لذا با اینکه تجربه شکست خورده مذاکرات ۸۲ تا ۸۴ پیش روی حسن روحانی و ظریف بود، و رفتار همسو کشورهای اروپایی با آمریکا در اعمال راهبرد فشار حداکثری علیه ایران نیز کاملا نمایان بود، اما دولت روحانی و غرب گرایان داخلی ترجیح دادند با فرشته نمایی از اروپا، از شکاف بین آمریکا و اروپا بگویند و با اینکه هیچگونه عایدی از برجام نداشتیم ۷ سال کشور را معطل گوشه چشمی از سوی کشورهای اروپایی کنند.
امروز با عاملیت مستقیم سه کشور اروپایی در صدور قطعنامه شورای حکام آژانس علیه ایران این دست چدنی بیش از گذشته آشکار شد تا پوچ بودن خیال بافی های غرب گرایان در اعتماد به اروپا مجددا اثبات شود.
از طرفی اروپا و آژانس با صدور این قطعنامه علیه ایران، زمینه ارسال پرونده ایران به شورای امنیت را آماده کردند تا نهایتا بستر هدف آمریکا یعنی جلوگیری از انقضا تحریم تسلیحاتی ایران در ۱۸ اکتبر۲۰۲۰ محقق گردد. سه کشور اروپایی با این اقدام نه تنها در جهت تکمیل پروژه فشارحداکثری آمریکا عمل کردند، بلکه به جعلیات رژیم صهیونیستی که مبنای این قطعنامه قرارگرفت نیز مشروعیت دادند که در ادامه می تواند ایران را در یک پروسه بی انتهای ادعاهای آژانس قرار دهد. پروسه ای که به بازرسی(بخوانید جاسوسی) از تمام اماکن نظامی ایران منتهی خواهد شد.
بنابراین امروز که عملا چیزی از برجام نمانده و ایران تنها کشور حاضر در برجام است، باید هرچه سریعتر به این معادله بی نفع و پرضرر پایان دهد و نه تنها از برجام خارج شود، بلکه بدلیل رفتارسیاسی و غیرقانونی آژانس نیز خروج از NPT و توقف اجرای داوطلبانه پروتکل الحاقی را نیز در دستور کار قرار دهد.
علیرضا فقیهی راد - فعال سابق جنبش عدالتخواه دانشجویی
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.
ارسال نظرات