گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، علیرضا ربیعی؛ در این یکسال مانده به عمر دولت، با کسری بودجه مواجه شده، در سال گذشته اموال دولت را در ذیل عنوان خصوصی سازی چوب حراج گذاشت تا اندکی از کسری بودجه را جبران کند. امسال با تداوم همان مسیر گذشته، مسیر دیگری نیز برای جبران کسری بودجه تعیین کرده است و آن هم بورس است!
در ماه های اخیر با واگذاری های متعدد در بورس و حمایت‌ها و دخالت‌های دولتی در بورس شاخص کل بورس افزایش پیدا کرده و مردم را نیز به طرق مختلف به سرمایه گذاری در بورس تشویق می کنند. در آخرین مورد با صداوسیما گزارشی از روستای مال ملا در استان کهکیلویه و بویراحمد از تلویزیون پخش می شود که ۸۵ درصد مردم این روستا که شغل اصلی آنها کشاورزی و دامداری است در بورس هستند و به همین خاطر اسم روستا را گذاشته اند مال استریت! پیرمرد روستا گاوش رو فروخته و وارد بورس شده، کودکی که در وسط بازی های خود بورس بازی! هم می کند...
آنچه از این گزارش صداوسیما برداشت می شود و به جامعه مخاطبین منتقل می شود، این است که نهایتا بجای کار تولیدی طاقت فرسا همه توان و اموال خود را به بورس بیاورید تا بدون کار پول دربیاورید! تولید و کشاورزی را نهایتا حاشیه داشته باشد و اول صبح حتی شما که در روستا اینترنت ندارید به شهر بروید و با اینترنت بورس بازی کنید و یک شبه پولدار شوید! کار که در فرهنگ دینی و اسلامی از ارزش و قدر بالایی برخوردار است دیگر در برابر ثروت و پول رنگ می بازد و آنچه اهمیت پیدا می کند کسب سود با کمترین زحمت است.
فرهنگی که دولت با این رویه و صداوسیما با این اقدامات خود ترویج می کنند، چیزی جز حاشیه ای خواندن فرهنگ کار و تلاش و تولید و اصل دانستن کسب پول بدون زحمت و تلاش نخواهد بود. امری که درصورت تداوم آن در آینده نزدیک باید شاهد باشیم همین اندک توان باقی مانده تولیدی در صنایع و کشاورزی و دامداری نیز از بین برود و در شرایط تحریمی دچار مشکلات اساسی و عملا وارد بحران تامین نیازهای اولیه کشور بشویم.
امری که در طبقه متوسط شهری و کارمندان بیش از روستاییان فزونی گرفته تا جائیکه اخباری مبنی بر استعفا کارمندان جهت ورود به بورس منتشر شده است. همچنین بسیاری از مردم از مشغولیت کارمندان در ساعت اداری به بورس و عدم توجه به مسائل ارباب رجوع گلایه می کنند.
فارغ از بررسی جایگاه بورس در اقتصاد ایران و نسبتش با تولید، و حتی اقتصاد سیاسی بورس در معادلات کلان سیاسی کشور، آنچه اهمیت وافر دارد فرهنگ حاکم بر آن است. فرهنگی که مردم را تشویق می کند دست به کارهای تولیدی و پرزحمت نزنند و وارد بازی های پرسود و کم دردسر شوند. قطعا در کنار دولت، صداوسیما نیز با ترویج بی منطق این امر در آینده باید پاسخگوی خسارت های احتمالی آن باشد.
علیرضا ربیعی - فعال دانشجویی
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.