به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو به نقل از بلومبرگ، برای شروع یک کسب و کار جدید در ایران، از این بدتر زمانی نبوده است. حتی پیش از هشدار مقامات جمهوری اسلامی به عموم مردم در مورد شیوع کرونا، این کشور سال را با یک بن بست شدید با آمریکا آغاز کرده و اقتصادش به شدت از تحریم ها آسیب دیده بود.
برای سه نفر از فارغ التحصیلان رشته طراحی، یک بازار چند ده میلیونی از مشتری های تشنه به واردات، ارزش خطر کردن را داشت. برند «کوی»، از ماه جولای تاکنون، هزار تاپ و شلوار جین راه راه فروخته است.
«ساخت ایران» روزنه‌ای از امید است که در میانه مشکلات مالی ناشی از طرد شدن از بازار نفت و تجارت جهانی همزمان با شیوع کرونا بروز پیدا کرده است.
در کشوری که زندگی بسیاری از مردم با چرخه محدودیت های غربی تعریف شده، برندهایی از برند لباس «کوی» گرفته تا محصولات مو «زی» و قهوه «بن مانو» در میان نام های وطنی هستند که خلاء کالاهای مصرفی را پر کرده اند.
آرمیتا قصابی، 30 ساله که یکی از موسسان برند «کوی» است، می گوید: «ما فقط می دانستیم که می شود زیرا ما و بسیاری از افراد دور بر ما برای کارهای ساده و اساسی بسیار ناامید بودند.»
«کوی» از پارچه های ریسیده شده در کارخانه نساجی در شهر خوی در شمال غرب ایران استفاده می کند که با این کار، نیاز به مواد وارداتی از بین می رود.
به گفته قصابی، نبود رقابت با برندهای جهانی و هزینه های پایین نیروی کار، قیمت ها را مقرون به صرفه نگه داشته و حاشیه سودی خوبی دارد.
ایران سال هاست که به مقاومت خود افتخار می کند، چیزی که رهبر معظم انقلاب آیت الله علی خامنه ای سعی کرده آن را گسترش دهد و با دکترین «اقتصاد مقاومتی»، آن را در سیاست حفظ کند.
توافق هسته ای 2015، در قبال کاهش فعالیت های هسته ای ایران متعهد شده بود که ایران بتواند به روابط بین المللی بازگرداند اما پس از پیروزی دونالد ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، وی از این توافق خارج شد و حملات خود به اقتصاد ایران را آغاز کرد.
نخستین چیزی که پس از بازگشت تحریم ها در سال 2018 از خیابان های تهران ناپدید شد، فروشگاه های لباس برند خارجی بود. مراکز خرید مشهور که سال ها به صورت غیررسمی مدل های برندهای منگو و زارا یا آدیداس و بنتون را عرضه می کردند، اکنون با واحدهای خرده فروشی خالی مواجه شده بودند.
ترکیب سقوط ناگهانی ارزش ریال که به قدرت خرید مصرف کنندگان آسیب شدیدی زد و ممنوعیت دولتی بر واردات صدها کالای غیرضروری نظیر پوشاک، سبب از هم پاشیدن صنعت خرده فروشی شد. واردات کمتر، منجر به کمبود چیزهای پیش پا افتاده نظیر برندهای شامپوهای خارجی شد که قیمت آنها سر به فلک می کشد.
نازنین، 51 ساله که خود مالک یک شرکت بازاریابی کوچک در تهران است گفت شروع به خرید شامپو برند «زی» کرده زیرا دیگر توانایی خرید برند اورآل را به هیچ وجه ندارد.
وی می گوید که قیمت یک بطری از این شامپوی خارجی نسبت به دو سال گذشته 6 برابر گران تر شده است.
وی گفت: «کیفیت (برند ایرانی) کاملا همانند (برند خارجی) است... من واقعاً چاره ای نداشتم و نمی خواهم مارک های قدیمی و سنتی ایرانی را بخرم.»
مقامات ایرانی گفته اند بخش خصوصی و صادرات به کشورهای همسایه را توسعه می دهند اما بزرگترین صنایع تولید بومی ایران نظیر خودروسازان هنوز نسبت به تحریم ها آسیب پذیر و گرفتار فساد هستند. در عین حال، شیوع کرونا نیز به تجارت برون مرزی این کشور صدمه زده است. اما عملکرد بسیاری از شرکت های کوچک تر بهتر است.
امیر علی صبور، مدیر ارتباطات بازاریابی در خرده فروش آنلاین باسلام گفت: «در دو سال گذشته روند مشخصی وجود داشته است که در آن تعداد بیشتری از مردم در حال به راه انداختن کسب و کارهای کوچک و فروش چیزهایی هستند که خودشان می توانند تولید کنند.»
وی افزود این وب سایت که خریداران را با تولیدکنندگان و عرضه کنندگان مرتبط می کند، در سال جاری تاکنون 48 هزار مورد ثبت نام داشته که رقم در سال گذشته برابر با 4 هزار مورد بوده است.
در تولیدی «کوی»، جایی که گروهایی از کارشناسان فنی و چرخ کارها با ماسک صورت با پشتکار کنترل کیفیت را انجام می دهند، فروش زیاد است.
اقتصاد ایران همچنان با مشکلات عدیده ای روبروست. مرگ و میر ناشی از ویروس کرونا به بالاترین میزان در این هفته رسید. محدودیت های مسافرتی در 5 شهر از جمله تهران اعمال شد.
بسیاری از کالاهای اساسی که در ایران ساخته می شوند اما همچنان قیمت شان به طرز چشمگیری در حال افزایش است، زیرا تا حدی به واردات متکی هستند. «کوی» نیز در تهیه زیپ های با کیفیت بالا و دیگر اتصال دهنده های فلزی با مشکل روبرو شد زیرا آنها از توکیو وارد می کرد و به علت ممنوعیت های وارداتی، دو ماه طول کشید تا آنها را از گمرک ترخیص کند اما فروش همچنان بالاست، حداقل در کوتاه مدت اینطور است.