ملت سرافراز ایران بزرگمرد عرصه دانش و جهاد، پدر صنعت هستهای ایران، خار چشم دشمنان قسم خورده این کشور، دکتر محسن فخری زاده به دست عمال رژیم غاصب صهیونیستی به شهادت رسید. این خون، بیش از پیش دستهای آلودهی استکبار جهانی، این دیکتاتور بینالمللی، برای خاموشکردن چراغ علم و دانش فرزندان ایران را عیان کرد. آنانی که برای استعمار، تحقیر و فروپاشی ملتها تلاش میکنند و حتی لحظهای از کشتن و غارتکردن دست نمیکشند!
دشمنان سفاک ایران بار دیگر خصومت خویش با ملت ایران را به رخ جهان نشان دادند و باری دیگر ندای آن پیر جماران، ما را به ادامه این مسیر جرات میبخشد و فریاد جاودانهاش را در دنیای زورمندان میپیچد که فرمودند: «بکشید ما را! ملت ما بیدارتر میشود!» شهید دکتر محسن فخریزاده، ملقب به پدر صنعت هستهای ایران، از مهمترین عناصر علمی جمهوری اسلامی ایران در صنعت هستهای و نظامی بود. باستناد رفتار دول غربی ترور این دانشمند عظیم القدر در جهت ایجاد فشار بر دولت و ملت ایران برای مذاکره مجدد یا به تعبیر دیگر عقب نشینی بیشتر در مسایل هستهای و یا حتی نظامی بوده است. عمیقا معتقدیم آنانی که با مطرحساختن امکان بازگشت آمریکا به برجام از مذاکرهی مجدد سخن گفتند، در ریخته شدن خون این شهید والا مقام شریکند. بازرسیهای مستمر نهادهای بینالمللی یا همان حافظان منافع آمریکا و اسرائیل در ایران، اکنون تبدیل به یکی از مهمترین ابزارها برای اشراف اطلاعاتی دستگاههای امنیتی خارجی بر اطلاعات جمهوری اسلامی گشته است؛ آیا زمان آن نرسیده است که به این افشای خودخواستهی اطلاعات پایان دهیم؟
مسلما این مهم فقط با خروج سریع از برجام و NPT محقق خواهد شد. در دنیای وحشی امروز که سردار پرافتخار ما را به دستور شخص رئیس جمهور آمریکا در خاک کشور همسایه ترور میکنند، اگر ذرهای ضعف از خود نشان دهیم، ظلم و فشار بیشتری بر ما تحمیل خواهد شد. چه رسد به اینکه ظالم از احدی از مسئولین ما روی خوش ببیند! اینبار نه برای اینکه مذاکره را دستاویزی برای اهداف سیاسی میدانیم، بلکه برای اینکه آن را تلاشی برای فروپاشی امنیتی و بیاهمیت جلوهدادن فقدان بهترین فرزندان این خاک قلمداد میکنیم، این عناصر وابسته را خائن به وطن و ناموس میدانیم. اکنون دیگر زمان صبر و مماشات بر داغ عزیزانمان نیست، باید یکجا این حس سرخوردگی ملی و تحقیر همگانی فرو بریزد و ققنوس سرافرازی از آتش خشم مقدسمان سر بر بیاورد.
ما از رهبرمان آموختهایم که تحقیر ملتها ابزاری برای پیشبرد اهداف شوم استکبار و صهیونیسم است. اکنون اگر لحظهای در پاسخ به این جنایت تعلل کنیم، این حس ناامیدی تشدید خواهد شد؛ امروز ملت تاب این جنایت هولناک را در نزدیکی پایتخت ایران اسلامی ندارند. اگر این احساسات فروخورده ادامهدار باشد، دچار بحران بازدارندگی خواهیم گشت و روزی خواهد رسید که دیگر حتی از بطن جامعه هم صدای انتقام شنیده نخواهد شد. چگونه ممکن است در دورانی که ترددها به حداقل خود رسیده، دانشمندی شناخته شده مورد هدف ترور فیزیکی قرار گیرد به ضرب گلوله در خودروی شخصی خود به شهادت رسد؟ امنیت نعمتی نیست که به سهولت برقرار شود. امروز نهادهای امنیتی ما باید در مقابل چنین فاجعهای پاسخگو باشند. فراموش نمیکنیم خون دانشمند هستهای ما را در همان روزهایی به زمین ریختند که در صداوسیمای ملی «خانهی امن» پخش میشد!
رهبرا!
ما (دانشجویان انقلابی عضو دفتر تحکیم وحدت) دیگر تاب انتظار برای انتقام را نداریم، اکنون سینههامان مالامال از درد داغ عزیزان از دسترفتهمان گشته است، هنوز داغ سردار شهیدمان سرد نشده که در خانه خود خون رادمردی دیگر را بر زمین میبینیم. به ما اذن جهاد فی سبیل الله دهید تا انتقامی تاریخی از صهیونیستهای جنایتکار بگیریم و ننگ بیکفایتی و بیغیرتی سران سرسپرده و ذلتطلب کشور را با خون خود از پیکر این مرز و بوم بشوئیم.