پیامبر اکرم به خاطر این کار زنان بسیار گریست

عذاب زنان بد حجاب در قیامت بسیار دردناک است به طوری که پیامبر اکرم (ص) با مشاهده وضعیت آن‌ها بسیار گریسته و در قرآن نیز به عذاب زنان بی حجاب اشاره شده است.
مجازات زنان بی حجاب و بد حجاب در قیامت یعنی برزخ و جهنم

مساله حجاب و پوشش، یکی از واجبات بسیار مهم و از ضروریات دین اسلام و تمام ادیان الهی است. در دین اسلام ترک حجاب اسلامی، معصیت بوده و از گناهان کبیره محسوب می‌شود و به طور یقین در قیامت، عذاب خاص خود را دارد.

چنانچه در بخش دین و مذهب نمناک اشاره شده است مقصود از حجاب اسلامی، پوششی است که حدود شرعی پوشش در آن رعایت شده باشد، همچنین با خودنمایی و جلب نظر نامحرمان همراه نباشد. سرپیچی از مقررات الهی و شکستن حریم عفاف و حیا، موجب وقوع عذاب دردناک الهی خواهد شد.

وضعیت زنان بد حجاب در آخرت براساس قرآن و احادیث

خداوند در قرآن کریم می‌فرماید:

کسانی که دوست دارند زشتی‌ها در میان مردم با ایمان شیوع یابد، عذاب دردناکی برای آن‌ها در دنیا و آخرت است و خداوند می‌داند و شما نمی‌دانید. (سوره نور، آیه ۱۹)

به مردان مؤمن بگو:چشم‌های خود را (از نگاه به نامحرمان) فرو گیرند و فروج خود را حفظ کنند، این دستور، برای آن‌ها پاکیزه‏‌تر است، خداوند از آن چه انجام می‌دهید آگاه است.

به زنان با ایمان بگو:چشمان خود را از آنچه حرام است فرو بندند، و شرمگاه خود را حفظ کنند، و زینت خود را [مانند لباس‌های زیبا، گوشواره و گردن بند]مگر مقداری که [طبیعتاً مانند انگشتر و حنا و سرمه، بر دست و صورت]پیداست [در برابر کسی]آشکار نکنند، و [برای پوشاندن گردن و سینه]مقنعه‌های خود را به روی گریبان هایشان بیندازند، و زینت خود را آشکار نکنند مگر برای شوهرانشان، یا پدرانشان، یا پدران شوهرانشان، یا پسرانشان، یا پسران شوهرانشان…» (سوره نور، آیه ۳۰ و ۳۱)

امیرالمومنین حضرت علی (ع) فرمود:

«روزی با فاطمه (س) محضر پیامبر خدا (ص) رسیدیم ٬ دیدیم حضرت به شدت گریه می‌کند. گفتم:پدر و مادرم به فدایت یا رسول الله! چرا گریه می‌کنی؟

فرمود:یا علی! آن شب که مرا به معراج بردند، گروهی از زنان امت خود را در عذاب سختی دیدم و از شدت عذابشان گریستم و اکنون گریه ام برای ایشان است. زنی را دیدم که از موی سر آویزان است و مغز سرش از شدت حرارت می‌جوشد. آن زن در دنیا موی سر خود را از نامحرم نمی‌پوشاند.

زنی را دیدم که دست و پایش را بسته اند و مار‌ها و عقرب‌ها بر او مسلط هستند. آن زن در زندگی به وضو، طهارت لباس، نماز، غسل جنابت و حیض اهمیت نمی‌داد. زنی را دیدم که کر و کور و لال بود و در تابوتی از آتش قرار داشت که مغز سرش از سوراخ‌های بینی اش بیرون می‌آمد و بدنش از شدت جذام و برص قطعه قطعه شده بود، زنی است که از راه زنا بچه به دنیا می‌آورد و به شوهرش می‌گوید بچه تو است.

زنی را دیدم که گوشت بدنش را با قیچی‌های آتشین ریز ریز می‌کنند، این زن د دنیا خود را در اختیار مردان اجنبی می‌گذاشت. زنی را دیدم که صورت و دستهایش در آتش می‌سوزد و امعا و احشای داخلی اش را می‌خورد، زنی است که در دنیا واسطه کار‌های نامشروع و خلاف عفت و عصمت قرار می‌گرفت.

زنی را دیدم که سرش سر خوک و بدنش بدن الاغ بود و به هزاران نوع عذاب گرفتار بود؛ او در دنیا سخن چین و دروغگو بود. (بحارالانوار ٬ ج ۵ ٬ص ۶۹؛ زبده القصص ٬ ص ۲۰۲)

پیامبر اکرم (ص) به حولاء که یکی از زنان مسلمین بود اینگونه توصیه فرمود:

«یَا حَوْلَاءُ مَنْ کَانَتْ مِنْکُنَّ تُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ لَا تَجْعَلُ زِینَتَهَا لِغَیْرِ زَوْجِهَا وَ لَا تُبْدِی خِمَارَهَا وَ مِعْصَمَهَا وَ أَیُّمَا امْرَأَةٍ جَعَلَتْ شَیْئاً مِنْ ذَلِکَ لِغَیْرِ زَوْجِهَا فَقَدْ أَفْسَدَتْ دِینَهَا وَ أَسْخَطَتْ رَبَّهَا عَلَیْهَا»؛

«ای حولاء! هر زنی که به خداوند سبحان و روز قیامت، ایمان دارد، زینتش را برای غیر شوهرش، آشکار نمی‌کند و هم چنین موی سر و مچ خود را نمایان نمی‌سازد و هر زنی که این کار‌ها را برای غیر شوهرش انجام دهد، دین خود را فاسد کرده و خداوند را نسبت به خود خشمگین کرده است.» (مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، ج ۱۴، ص ۲۴۴)

حضرت علی (ع) فرمود:

در آخرالزمان و نزدیک شدن زمان موعود (قیامت یا زمان ظهور حضرت مهدی (ع)) که بدترین زمانهاست (چون جهان از ظلم و ستم پر شود) زنانی ظاهر می‌شوند بی حجاب و عریان بیرون آمده خودنمائی می‌کنند، از دین خارج می‌شوند (به احکام دین توجهی ندارند)، در فتنه‌ها (آشوب‌ها یا محافل عیش و شهوت) داخل می‌شوند و شهوترانی روی می‌آورند و به لذات جوئی‌ها شتابانند، حرام‌های الهی را حلال می‌کنند و در جهنم همیشه خواهند ماند. (من لا یحضره الفقیه کتاب النکاح (المذموم من اخلاق النساء و صفاتهن، حدیث ۵))

پیامبر اکرم (ص) فرمود:

در آخر امت من، مردانی پیدا می‌شوند که زن هایشان همچون مرد‌ها بر روی زین‌ها سوار می‌شوند، در آن عصر بر فراز تشک‌ها سوار می‌شوند و تا در مساجد می‌روند، زنانشان در عین لباس پوشیدن لخت و عور هستد و بر سرشان چیزی همانند کوهان اشتران لاغر است، ان‌ها عطر بهشت را نمی‌شنوند، آن‌ها را لعنت کنید که ان‌ها از رحمت خدا به دور هستند. (روزگار رهایی، ترجمه یوم الخلاص، ج ۲، ص ۷۵۳، ح ۱۱۰۲)