به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، آفتاب یزد با اشاره به وضعیت نابسامان برق مینویسد: اعتقاد داریم دولت و وزارت نیرو این روزها را به خوبی میدانست و، اما انتظار نداشت یکی - دوماه مانده به اتمام دوران پاستور نشینی این فاجعه رونمایی شود!
حسن روحانی در محاسبات خود چنین میاندیشد که پرداختنِ هزینه گرانی بنزین کافی است حال نوبت رئیس جمهور بعدی است که تاوان اهمال کاریها و دست روی دست گذاشتنها را بدهد پس به خوبی مشخص است سازِ ناکوکی که دولت روحانی در حال نواختن است تازه از تابستان ۱۴۰۱ است که اصلیترین فجایع را نشان خواهد داد.
هم دولتیها گفتهاند - مثلا جهانگیری معاون اول - و نیز متخصصان میدانند که در کوتاه و میان مدت هیچ کاری برای این صنعت زمینگیر شده نمیتوان انجام داد پس صحنهای که چیده شده تا تابستان ۱۴۰۱ و ۱۴۰۲ این گونه است که بخش خصوصی بعد سالها تنبلی و هیچ کاری نکردن، زیر فشاری که جامعه بر دولت سیزدهم خواهد آورد تقاضای گران کردن برق را مطرح خواهد کرد و این همان پوست خربزهای است که از روز نخست زیر پای رئیسی قرار خواهد گرفت.
دولتی که حدود سه هفته دیگر راهی تاریخ و آرشیوها خواهد شد قطعا حرفها برای گفتن خواهد داشت، اما رئیس جمهور باید بداند گران کردن برق، آب و گاز به منزله رو در روی مردم قرار گرفتن است پس تلاش کند با ورود موثر به بحث نیروگاهها، حداقل بخشهایی از این سناریو را به نفع مردم و خود بازنویسی کند وگرنه تابستان ۱۴۰۱ قطعی برق نه تنها شدیدتر خواهد بود که موج گرما و بارشهایی که گفته میشود پاییز و زمستان فقیرانهای در پیش دارد این فاجعه را تراژیکتر نیز خواهد کرد.
به قول آن مجری تلویزیون، اگر بنا باشد باد بیاید آلودگی ببرد، هوا خنگ شود وضع برق بهبود پذیرد و باران ببارد آب به میزان کافی در دسترس باشد همان بهتر که برخی وزارتخانههایمان را بسپاریم دست مسائل اقلیمی و این اندازه هزینه برای وزیر و معاون و تشریفات نیز نکنیم.
این سرزمین دوباره سرِ پا خواهد ایستاد، برق و آب و گازش نیز تامین خواهد شد، فقط ماندهایم با قضاوتهای تاریخی، حسن روحانی و وزرای او در کجای دنیا میتوانند آسوده و به دور از نگاه پر از سوال مردم، به سر برند، ولنجک؛ تورنتو، کالیفرنیا یا همین بغل یعنی قاره اروپا؟!
آفتاب یزد همچنین مینویسد: مدیرعامل شرکت توسعه مولد نیروگاهی جهرم میگوید: «در سال ۹۸ به دوستان صنعت برق هشدار دادم که اگر زیرساختهای صنعت برق توسعه پیدا نکند، در سال ۱۴۰۰ وارد بحران خاموشی و قطعیهای مکرر برق خواهیم داشت، اما توجهی نکردند!» ما میگوییم اصل فاجعه و کمبودها در تابستان ۱۴۰۱ تازه خودش را نشان خواهد داد، زیرا دولت روحانی عملاً در دوران هشت ساله رو به انتها، در زمینه نیروگاهسازی و تامین و تجهیز زیر ساخت ها، هیچ کاری نکرده است!
این روزها که مصرف از تولید پیشی گرفته، قطعاً نمیتوان برای این صنعت کاری کرد، اما همه ماجرا درعدم حمایت از بخش خصوصی نیست، زیرا خبرها و بررسیها نشان میدهد بخش خصوصی نیز چندان مسئولانه در صنعت برق و نیرگاههای کشور ورود پیدا نکرده است به گونهای که احساس میشود پای قراردادهای واگذاری نیروگاهها - شما بخوانید فروش! - دو شخص بیتعهد انگشت و امضاء به یادگار گذاشتهاند وگرنه این وضعیت نمیتواند برای یک کشور ۸۵ میلیون نفری که امروز باید حداقل برق ۴ کشور را تامین کند؛ نبود.