به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، آرش براری؛ حجت الاسلام سید علی موسوی استاد مدعو و چهل و پنجمین نشست سراسری اتحادیه جنبش عدالتخواه دانشجویی ضمن «بررسی تاریخچه جنبش عدالتخواه دانشجویی و سیر حرکت عدالتخواهی از گذشته تا به امروز» گفت: تاریخچه جنبش عدالتخواه، به اندازه تمام جنبشهای مدنی ایران است. جنبشی که پشتوانه تاریخی دارد و از قدیم حتی در ادبیات ما، ادبیات عدالتخواهانه به چشم میآید.
وی افزود: حال اگر به این پدیده پس از انقلاب بنگریم، پدیده جنبش عدالتخواهی در زمانی بوجود آمده بود که دولت آقای هاشمی توانسته بود بخش بسیاری از نیروهای خط امامی را مهار و آنها را دچار سکوت کند. در آن زمان راستگرایان سنتی که مخالف آزادی بودند، در برابر راستگرایان مدرن که طرفدار آزادی لیبرالی بودند قرار گرفتند. اینگونه فضای سیاسی کشور در سیاستهای راستگرایانه و آزادیمحور ترجمه میشد.
موسوی بیان کرد: مسئلهای که باعث بوجود آمدن جنبش عدالتخواهی شد، مخالفت با فضای راستگرایانه کشور بود و میخواست که محور سیاست را از آزادی به عدالت تغییر دهد. همچنین دید جنبش عدالتخواه به مسائل جهانی نیز بود، و این مسائل یک کارنامه درخشانی را برای جنبش عدالتخواه بوجود آورد.
وی افزود: ویژگی اساسی جنبش این بود که مرزی برای نقد نمیشناخت به گونهای که به دولت و قوه قضائیه همزمان اعتراض میشد.
موسوی با بیان اینکه ما دو گونه آینده شامل قریب و بعید میتوانیم برای جنبش تصور کنیم، تصریح کرد: شما دانشجویان عدالتخواه از دولت سایه تا جشنواره عمار به انضمام شبکه دانشجویی و طلبگی نیروهای فعال آماده به کار دارید پس اگر بین این دو شبکه اتصال خوبی برقرار شود، دیگر محیط عدالتخواهی تحت تاثیر اشخاص قرار نمیگیرد.
استاد مدعو چهل و پنجمین نشست سراسری جنبش عدالتخواه دانشجویی با طرح این سوال که در ساختار حاکمیتی جای عدالتخواهی کجاست؟ گفت: یک تصویر این است که ما میخواهیم همیشه در حاشیه باشیم و مسئولیت نگیریم. دیدگاه دیگر این است که ما باید حاکمیت را بگیریم. اما راه سوم راه صحیح است، یعنی بجای اینکه سیاستهای اجرایی کشور از خیابان پاستور بگذرد، از خیابان انقلاب عبور کند.
موسوی بیان کرد: اگر ما بتوانیم آینده قریب را به خوبی پیش بگیریم، آینده بعیدی که تصویر میکنیم، دور از ذهن نیست.