به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، گفتگوی مجازی با عنوان «تولد ژانر عدالت» پیرامون جریان عدالتخواهی در سینمای ایران به همت بسیج دانشجویی دانشکده ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی و با حضور وحید جلیلی، مدیر دفتر مطالعات جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی و سعید مستغاثی، رییس سابق انجمن منتقدین سینمای ایران برگزار شد.
وحید جلیلی، مدیر دفتر مطالعات جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی در این نشست بیان کرد: اگر ما عدالت را رویکرد ببینیم سطح تحلیل ما از فیلم به سینما باید برسد. اگر نگاه ما این باشد در هر ژانری نگاه عدالت خواهانه وجود خواهد داشت. در حال حاضر باید دید قواره سینمای ایران متوازن هست یا نه. در سال حدود ۱۰۰ فیلم ساخته می‌شود و ظرفیت‌های دراماتیک افزایش پیدا کرده است. این مسئله را از چند زاویه می‌توان مورد بررسی قرار داد. یکی از زاویه‌ها مسئله اصناف است. باید پرسید که اصناف چه قدر در قاب سینمای ایران دیده می‌شوند و به نوعی باید گفت در طی ۴۲ سال گذشته برخی از اصناف در هیچ قابی دیده نشده اند. همچنین دانشمندان در قاب سینمای ایران ناپدید هستند. الان در حوزه‌های مختلف جزو قدرت‌های جهانی هستیم، اما در سینمای ما در این مورد چیزی گفته نمی‌شود. به عبارتی هر چه قدر جلو رفتیم و پیشرفت‌هایی داشته ایم سینمای ما مفلوک‌تر شده است.
جلیلی در ادامه افزود: ظرفیت تولید سینمای ایران از بسیاری از کشور‌های اروپایی بیشتر است و کمتر کشوری در سال حدود ۱۰۰ فیلم تولید می‌کند. حوزه تاریخی ما نیز بسیار ضعیف است و فیلمی در مورد آن ساخته نمی‌شود همچنین هیچ فیلمی از ما در مورد کودکان و نوجوانان نیست. با اینکه جامعه ما در حال حاضر جزو جوامع جوان جهان است.
ده‌ها میلیون ایرانی سینما نمی‌بینند
وی گفت: زمانی که ده‌ها میلیون ایرانی سینما نمی‌بینند و فقط اقشار بالا دست به تماشای سینمای می‌پردازند، این پیام را صادر می‌کند که محتوا و سازوکار‌ها به دست اقشار بالاشهر و مسائل مربوط به آنان است. طبق آخرین آمار حدود ۲۶ درصد مردم ایران در روستا زندگی می‌کنند، اما باید گفت که سهم این ۲۶ درصد چه قدر از سهم سینمای ایران است و در کل چه قدر از حق مردم ایران در سینما دیده می‌شود. ما در سینما با بی توازنی‌های جد روبرو هستیم و به بسیاری از اقشار و اصناف و مخاطبان ظلم شده است. ما یک فضای پیرامونی در سینما داریم که آن را احاطه کرده است و به آن خط دهی می‌دهد مانند جشنواره‌های داخلی یا خارجی.
مدیر دفتر مطالعات جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی اظهار کرد: باید گفت نقد سینما در ایران تقریبا صفر است و در این فضای پیرامونی آن نیز وجود ندارد. نقد فیلم نیز به این معناست که باید در مورد نقد فرم صحبت کنیم. خیلی از بچه‌های حزب اللهی نیز به این دام افتاده اند و فقط منظورشان از نقد فیلم نقد فرم آن است. پس ما با قواره نامتوازنی در ایران روبرو هستیم.
حلقه‌های امنیتی در اطراف سینما چیده شده‌اند که سینما نقد نشود
وحید جلیلی درمورد سینمای دیگر کشورها گفت: همین سینمای بالیوود در هند دستاورد‌های علمی و پیشرفت‌های خود را به خوبی نشان می‌دهد. در اینجا هر کس از فکر و اندیشه و محتوا در سینما حرف بزند می‌گویند که او دیکتاتور است و نمی‌گذارد که آزادی وجود داشته باشد. به عبارتی حلقه‌های امنیتی در اطراف سینما چیده شده‌اند که سینما نقد نشود. هر روز ظرفیت تولید ما افزایش پیدا می‌کند، اما آن قواره نامتوازن ادامه دارد.
او در پایان بیان کرد: در کل چهار سال اول آقای احمدی نژاد یک فیلم درباره عدالت ساخته نشد و برعکس بسیاری از فیلم‌های ضدانقلابی در آن دوران با مجوز وزارت ارشاد ساخته شد؛ بنابراین باید افرادی درون سیستم سینمایی بروند که مرد میدان مبارزه با ساختار فعلی باشند. امر ملی در سینمای جمهوری اسلامی مفقود است. ما می‌بینیم که افراد حزب اللهی وارد صدا و سیما می‌شوند تا آنجا را متحول کنند، اما در یک سریال صد قسمتی به نام ستایش به جای صحبت در مورد مسائل اصلی کشور صرفا دعوای یک عروس و پدرشوهر را نشان می‌دهند. باید گفت چند نفر از مادران یا پدران شهدای ما به قاب سینمای جمهوری اسلامی راه پیدا می‌کنند. در حال حاضر فیلم‌های روشنفکری که در سینما وجود دارد به صورت صریح صحبت شان را می‌کنند و هر حرفی را می‌زنند، اما ما و امثال ما جرات حرف زدن نداریم.