به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، نشست «عرضه اراضی عمومی و خصوصی؛ موانع و راهکارها» روز دوشنبه ۱۵ آذر ماه، با حضور جمعی از اساتید و صاحبنظران و فعالان این حوزه در سازمان ملی زمین و مسکن برگزار شد. این نشست، اولین پیش نشست تخصصی از هشتمین همایش سالانه اقتصاد مقاومتی بود که در تاریخ ۱ اسفند سال جاری با موضوع «مسکن؛ پیشران تولید» برگزار خواهد شد. در این نشست ابعاد، الزامات و مهمترین مسائل مربوط به عرضه اراضی عمومی و خصوصی برای تولید مسکن متناسب با نیاز مردم مورد بررسی قرار گرفت.
مهندس فرهاد بیضایی کارشناس حوزه مسکن و شهرسازی در این نشست ضمن فاجعه خواندن شرایط فعلی توسعه عمودی ساخت مسکن در شهرهای کشور گفت: تراکم بالای زندگی در شهرها موجب شده شهرنشینان به سمت داشتن خانههای بیشتر در روستاها بروند و روستاها خوش نشین بشوند. اگر در شهر زندگی مناسبی را ایجاد کنیم و از تراکم فعلی کم کنیم، مردم به روستا نمی روند. نباید روی توسعه عمودی در شهر اصرار کنیم.
وی با تاکید بر اینکه اهمیت باغات داخل شهر بسیار مهمتر از زمینهای کشاورزی حاشیه شهرهاست، افزود: باید مراقبت می کردیم باغهای داخل شهرها به دلیل متراکم سازی خانهها تخریب نشود تا اینکه بخواهیم در حاشیه شهر درخت بکاریم.
بیضایی در ادامه گفت: آدرس غلط دوم که عرضه زمین را به انحراف برده مساله کشاورزی است؛ مساله کشاورزی امروز کشور مساله زمین نیست بلکه مساله آب است. در سالهای اخیر به خاطر فقدان آب طرح نکاشت اجرا می شود و نمی گذارند مردم محصولات کشاورزی در زمینهای خود بکارند. مساله این است که زمین برای ساخت شهر را به بهانه کشاورزی متوقف میکنیم اما موقعی که بحث آب میشود مانع کشاورزی میشویم.
وی ضمن انتقاد از اینکه نه در تهران بلکه در شهرهای جدید همچون پرند هم توسعه عمودی اتفاق افتاده است، گفت: مسئله اصلی در اصرار بر توسعه عمودی، مساله تعارض منافع است و دولت بزرگترین کاسب زمین است. منافع شرکتهای دولتی و بانکهایی که املاک را در اختیار دارند بزرکترین هدایتگری را در سیاستگذاری مسکن انجام میدهند تا زمینهایی که در اختیار دارند را با ارزش بالاتر بفروشند و سودآوری خود را بیشتر کنند.
این کارشناس بخش مسکن با اشاره به وضعیت توسعه عمودی در شهرهای اروپایی گفت: به طور مثال در شهر لندن با اینکه مشکل زمین هست اما اکثر خانه ها به صورت ویلایی است با اینکه لوکس نیست. چون برنامه ریزی کردند که مردم از زندگی مناسب بهر مند شوند. قم و سلفچگان مگر ارزشش بیشتر از لندن است که مردم باید به سختی و در آپارتمانهای متراکم زندگی کنند؟ مسئولین برای خودشان خانه ویلایی دارند اما برای مردم مسکن را در متراژ ۵۰ متری و با بالاترین هزینه میسازیم.
بیضایی در پایان ضمن اشاره به چالشهای پیش روی توسعه افقی شهرها به جای توسعه عمودی، گفت: بحث کمیابی منابع و عدم زیرساخت برای توسعه افقی را باید با هزینه کرد خود مردم پیش ببریم. ما به التفاوت هزینه صرفه جویی ناشی از آهنی که از بلندمرتبه به یک طبقه تغییر میکند، تمام هزینههای زیرساختی را برای توسعه افقی پوشش میدهد.