به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو، عصر امروز سه شنبه ۱۹ بهمن ماه نشست خبری فیلم «شهرک» با حضور عوامل این فیلم برگزار شد.
در ابتدای این نشست، ساعد سهیلی درباره تجربه خود برای تست بازیگری گفت: من خیلی جاها تست دادم و اولین جایی که قبول شدم فیلمی از بهروز شعیبی بود با نام میان ماندن و رفتن، مسیول انتخاب بازیگران آن فیلم با جواد عزتی بود.
وی درباره شباهت تست بازیگری در دنیای واقعی با آنچه در فیلم به تصویر درآمده است گفت: البته امیدوارم کسی چنین تست بازیگری را در فیلم شهرک نداشته باشد چرا که بسیار سخت بود.
ارشادی ادامه داد: ساعد سهیلی در این فیلم بسیار خوب بود و البته همه بار روی دوش این بازیگر بود. او حتی در یک سکانس هم اغراق شده نبود و کاملاً بازی زیرپوستی را ایفا کرد.
علی سرتیپی درباره افزایش فعالیت خود در حوزه بین الملل توضیح داد: بعد از کرونا سینمای ما باید یک پوست اندازی کند و باید فیلمهای خاص تولید شود و نمیتوانیم فیلمی بسازیم که نتواند با دنیا ارتباط برقرار کنیم و اگر به فکر تولید فیلمهای با استاندارد بالا و نمایش آن در خارج از ایران نباشیم سینمای ما تا چند سال آینده از بین میرود و فکر میکنم شهرک میتواند موفقیتهای فرامرزی داشته باشد و همین مساله باعث حمایت من از این فیلم شد.
حضرتی درباره اینکه تا چه اندازه شهرک یک "بازی مرکب" وطنی است: زمانی که در دوره پست پروداکشن بودیم که بازی مرکب پخش شد و این دو هیچ ربطی به هم ندارد و هیچ مشابهتی بین آنها نیست.
سهیلی برای بازی در این فیلم بیان کرد: حضرتی به من گفت که ممکن است پایان این فیلم نشست امروز باشد. بازی در این فیلم برای من عجیب بود چرا که فکر میکردم این فیلم قرار است چگونه با مخاطب ارتباط برقرار کند، علی حضرتی به فیلمنامه کاملاً اشراف داشت و به سوالات من پاسخ میداد.
حضرتی در بخش دیگری از صحبتهای خود بیان کرد: روایت فیلم در بستر آماده شدن قهرمان داستان در نقش خود است و هرچقدر نقش قهرمان جایگزین هویت خود میشود حس خیال و رویا را ایجاد میکند. خط اولیه قصه درباره یک بازیگر و حضور او در فیلم بود، اما در نهایت به یک حس عمیق میرسد که یادآور زندگی واقعی است.
سهیلی بیان کرد: سعی کردم در فیلم لحظات و صحنهها را باور کنم. اگر درست این مسیر را نمیرفتم کارگردان تذکر لازم را به من میداد. البته ما درباره فیلمنامه خیلی صحبت کردیم تا به یک درک مشترک برسیم.
حضرتی ادامه داد: یادمان نرود که گروه بازیگران در شهرک برای بازی در یک فیلم تمرین میکنند و همه کپشن ها از قبل نوشته شده به همین دلیل منطق این فیلم با فیلمهای کلاسیک متفاوت است.
سهیلی درباره بی مهری داوران دورههای قبل توضیح داد: خوشحالم این نقش مورد توجه قرار گرفته است. امسال بازیهای درخشانی وجود دارد اما چه با سیمرغ و چه بدون آن، هدفی دارم که دنبال میکنم و جشنواره را حتی بدون سیمرغ دوست دارم.
حضرتی گفت: طیف وسیعی از مخاطب میتواند با فیلم ارتباط گیرد چرا که فیلم لایههای مختلفی دارد. سعی میکنیم سال آینده در زمان مناسب فیلم را اکران کنیم.
سرتیپی بیان کرد: من همیشه طرفدار سینمای بدنه هستم و سینمای بدون مردم را دوست ندارم اما معتقدم این فیلم متفاوت بتواند با مخاطب ارتباط برقرار کند.
سهیلی درباره دوئل حضور برادرش در این جشنواره نیز توضیح داد: فکر میکنم سینا هم مانند من سیمرغ برایش مهم نیست. بازی سینا را دیدم و شگفت زده شدم و میتوانم بگویم اصلاً شبیه خودش نبود.
حضرتی در بخش دیگری بیان کرد: ما درباره سینما و قهرمانمان که آرزوی بازیگری دارد فیلم ساختیم اما همه داستان درباره سینما نیست و به تغییر هویت و حسهای جدید و شکل گیری دنیای دیگری است. تفاوت قهرمان داستان با دیگر شخصیتها این است که خیلی سخت زندگی گذشته خود را فراموش کند.
سیاحی درباره شباهت نقشش با نقش وی در سریال کرگدن گفت: فکر میکنم این نقش من با نقش سریال کرگدن متفاوت است.
انتهای پیام/