یادداشت دانشجویی |
گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، محمدکاظم فهندری،* در بحبوحه اتفاقات، تنش‌های موجود، اعتراضات و درگیری‌های میان مردم و پلیس فرانسه، تصویری از یک دختر که تعدادی لباس مارک‌دار و فاخر به نام زارا در دست داشت و از فروشگاه در حال فرار بود در فضای مجازی وایرال شد که بسیار مورد توجه کاربران و فعالین مجازی قرار گرفت. یکی از این واکنش‌های متفاوت و جالب، واکنش یکی از این فعالین مجازی بود که برایش غیرقابل باور و جالب بود که چرا یک سفید پوست اروپایی اهل فرانسه دست به چنین اقدام زشتی می‌زند و تازه از این اقدام نیز خرسند است؟ او برایش قابل تحمل‌تر بوده که یک سیاه پوست و یا یک آفریقایی بتواند این کار را بکند، اما یک سفید پوست اروپایی هرگز!
ابتدا باید به دو سوال پاسخ دهیم:
این نگاه‌های افراطی و نژاد پرستانه از کجا آمده؟
آیا این دست اتفاقات و چنین رخداد‌هایی از چنین جمعیت و مردمی و چنین دولت‌های برآمده از آن‌ها بعید است یا نه؟ آیا می‌توانیم انتظار چنین رخداد‌هایی را حتی در سطح بسیار بالایی ببینیم؟
پاسخ این پرسش‌ها را در ادامه مطرح خواهیم کرد. اما یک نکته‌ای که بسیار اهمیت دارد این است که فعالیت‌های رسانه‌ای در بروز و نشر اتفاقات در دنیا نیز بسیار جالب است. تا دیروز اغتشاشات ایران اعتراض مدنی بود، اما امروزه اعتراضات مدنی یک کشور مثل فرانسه بر علیه دولت مستقر، میشود آشوب و قص علی هذا.
پاسخ به پرسش اول واضح است. هنوز که هنوزست ما نتوانستیم این رگه‌های بسیار ضعیف غرب پرستی و غرب دوستی را در دل خود و برخی از دوستان کم رنگ کرده و از بین ببریم. چه میشود که اینگونه ما وقتی خبر دزدی یک دختر فرانسوی را می‌شنویم باورمان نمی‌شود، اما وقتی همین خبر در رابطه با یک سیاه پوست آفریقایی مطرح شود به راحتی باور کرده و آن را تایید میکنیم؟! تقریبا همه ما نیز این نگاه‌های متاسفانه متفاوت را داریم، اما گذشته از همه این‌ها باید بگوییم که آنقدر دولت‌های اروپایی در خوب جلوه دادن خودشان موفق ظاهر شده اند که دیگر کسی خبر‌هایی از این دست را غیر قابل باور و نادرست می‌داند. برای مثال اگر بگوییم که اقتصاد انگلستان که یکی از قدرت‌های مهم اروپایی است، دچار ضعف و انحطاط است و یا با مشکل جدی دست و پنجه نرم می‌کند، کسی باور نمی‌کند؛ اما همین خبر در رابطه با یک کشور آفریقایی یا حتی خود ایران بسیار محتمل و اتفاقا درست و سنجیده است. حال متوجه می‌شویم که این نگاه‌ها از کجا آمده است. اما در ادامه باید به کارنامه بسیار درخشان این کشور‌های به ظاهر متمدن اشاره کرد. ابتدا با فرانسه آغاز میکنیم که مهد حقوق و آزادی بیان در جهان است. برای مثال در جریان استعمار کشور الجزایر، کشور فرانسه به کشتار بیش از یک میلیون نفر به بهانه آزمایش هسته‌ای و بر اثر تشعشعات ناشی از آن دست می‌زند، یا کشور بلژیک که به قطع دست کودکان کونگویی برای به کار گرفتن و به کار کشیدن پدران آنان در مزارع قهوه اقدام می‌کند. اخیرا نیز رفتار دولت مردان کشور فرانسه را با مردمش می‌بینیم؛ لذا باید گفت که از ملت و حکومت این چنین برآمده از آنان، انتظاری جز این که باید باشد نیست. آیا دزدی واضح و آشکار دول غربی از یکدیگر در دوران کرونا را ندیده ایم یا نکند یادمان رفته است که بر سر دزدیدن ماسک و لوازم بهداشتی با یکدیگر به نزاع پرداخته بودند و رسما دست به دزد دریایی می‌زدند؟
در پایان باید به این نکته اشاره کرد که آنچه باعث شده وضعیت امروز اقتصادی و سیاسی کشور‌های به اصطلاح جهان سومی وضعیت نابسامانی باشد، دوران استعمار چند هزار ساله همین قدرت‌ها و دول محبوب غربی است.
محمدکاظم فهندری، دانشجوی کارشناسی علوم سیاسی دانشگاه بجنورد
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.
ارسال نظرات