گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو- فاطمه قربانی رضوان؛ نقطه طلایی قاب عکاسها یک گروه خاص بودند؛ کودکان و نوجوانان. بعد از دو دوره مجازی به دلیل کرونا حالا امسال در سی و پنجمین دوره بین المللی فیلم کودکان و نوجوانان باری دیگر پروانهها بر فراز اصفهان به پرواز درآمدند.
عصر جمعه ۱۴ مهر ماه صدای کودکان و نوجوانان اصفهانی در سالن مرکز همایشهای بین المللی اصفهان درحالی به قلهها میرسید که آنها شاد از شروع یک جشنواره بودند. جشنوارهای مخصوص خودشان؛ سی و پنجمین دوره بین المللی فیلم کودکان و نوجوانان.
به محض ورود به سالن اصلی ماکت و نماد پروانههای رنگانگ نوید شروع دوباره جشنواره را میدادند. بچههایی که اگرچه در ابتدای مراسم تعدادشان کم بود، اما لحظه به لحظه بیشتر میشدند و در جایگاه اصلی که ویژه آنها مشخص شده بود مینشستند. مهمانان ویژه مراسم همین کودکان بودند. بچههای کوچک و بزرگی که حالا در یک هفته از ۱۵ تا ۲۱ مهر ماه نقطه طلایی قاب دوربینها قرار گرفته اند.
مراسم افتتاحیه جشنواره سی و پنجم از ساعت ۱۹:۳۰ با حضور محمدمهدی اسماعیلی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، محمد خزاعی رئیس سازمان سینمایی، مدیران ومسئولان برگزاری جشنواره، هنرمندان و کودکان و نوجوانان در سالن مرکز همایشهای بینالمللی اصفهان برگزار شد.
مراسم با تلاوت آیات قرآن کریم با صدای دلنشین یک نوجوان آغاز شد. انتخاب قاری نوجوان یکی از ظرافتهای این جشنواره بود که تلاوت باشکوه او به زیبای این ظرافت اضافه کرد.
تکیه بر نُت
موسیقی یکی از تکیه گاههای اصلی برگزارکنندگان مراسم بود. البته این یکی از اقتضائات کار کودک و نوجوان است که با موسیقی فضای شادی را برای آنها مهیا کنیم، اما در همان ابتدای مراسم نور سالن کمتر و به یکباره موسیقی با سبک غربی شروع به پخش شد. همهی سرها به انتهای سالن چرخید. جایی که ویدئو وال سالن نشان میداد جمعی از تن پوش شخصیتهای عروسکی به سمت صحنه درحال حرکت هستند.
ایدهی جالبی بود. شخصیتهای عروسکی که بچهها با تک تک آنها خاطره دارند، آنها را میشناسند، شاید از آنها الگو میگیرند و تم مراسم تولد هایشان است و دوست دارند مثل یکی از آنها باشند. تن پوش عروسک هفت کوتولههای سفید برفی، شخصیتهای انیمیشن اسباب بازی ها، عروسکهای انگری بردز و در یک نگاه تمام شخصیتهای انیمیشنهای خارجی!
عجیب بود. جای عروسکهای ایرانی بین تن پوشها کاملا حس میشد. اگرچه نمیتوان علاقه کودکان به این شخصیتها را نادیده گرفت، اما جشنواره فیلم کودک و نوجوان در سطحی قرار دارد که بهترین مکان معرفی و نمایش عروسکهای ایرانی است. جای تن پوش عروسک دارا و سارا، کلاه قرمزی و پسرخاله و تمام عروسکهای مظلوم ایرانی خالی!
نمایش تن پوش عروسکها اگرچه ایدهی جالبی بود، اما خالی از ظرافت اجرایی بود. تن پوشها مناسب قد کودکان ساخته و تن کودکان ۵ تا ۱۲ سال پوشانده شده بودند. اما گویی اجرای شب گذشته اولین تمرین آنها روی صحنه اصلی بود. عروسکهایی که باید بالا و پایین میپریدند و با موسیقی خاص غربی هم ریتم میشدند فقط در جای خود ایستاده بودند و کسی از گوشه سن که احتمالا مسئول آنها بود به شانه نفر آخر میزد که سریع وارد صحنه شود!
بعد از این نمایش بود که اتفاق اصلی که کاش پیش از نمایش تن پوشها اجرا میشد آغاز شد. مسئولین برنامه یک موسیقی به همراه تن پوش اقوام مختلف ایرانی تدارک دیده بودند. اگر چه اجرای این بخش هم بدون ظرافت بود، اما سرودی که درباره ایران باشد و از تک تک اقوام و مناطق بگوید نبض جشنواره ملی کودک و نوجوان را تندتر کرد.
مستمع بچهها و سخنران بی توجه به آنها!
مراسم برای بچهها بود. مخاطب سخنرانی مسئولین هم بیش از بزرگترها همین کودکان و نوجوانان شاد بودند که غرق حال خوب مراسم افتتاحیه شده بودند و انتظار میرفت مسئولین مراعات اقتضائات این مهمانان کوچک و کم حوصله برای شنیدن سخنرانی طولانی را داشته باشند. از همهمهای که هنگام سخنرانی مسئولان در سالن برگزاری پیش آمد میشد فهمید که کودکان از خط برگزاری مراسم جدا شده اند و منتظر ادامه برنامه هستند.
پس از سخنرانی باز هم موسیقی و ترانه انرژی بچهها را برگرداند. اجرای زنده ترانه ماندگار مجموعه «خونه مادربزرگه» ابتکار جالبی بود. اگرچه بعید میآمد که کودکان دهه نودی سالن خاطرهای از این مجموعه داشته باشند یا حتی بدانند این مجموعه چیست، ولی بزرگترها در سالن همراه ترانه همخوانی کردند.
در بخش بعدی این مراسم، کلیپی از فیلمهای تاریخ سینمای کودکان و نوجوانان ایران پخش شد که توسط هوش مصنوعی تولید شده بود.
در این دوره از جشنواره در کنار موسیقی استفاده از هوش مصنوعی و تکنولوژیها برای برگزاری مراسم جالب بود. با اینکه اجراها از ظرافت برخوردار نبودند، اما تلاش برگزار کنندگان مراسم برای ارائهی یک جشن در سطح بین المللی قابل توجه بود. در بخشی دیگر از برنامه باز هم نور سالن کم شد و نوری چشمها را به سمت سقف سالن متوجه کرد. چهار نوازنده که هر کدام در یک جعبه فلزی در چهار نقطه سالن از سقف آویزان شده بود قرار گرفته بودند و هر کدام یک آهنگ ماندگار تیتراژ فیلم مانند پلنگ صورتی و فوتبالیستها را با ساز مخصوص خود به صورت زنده نواختند؛ و باز هم موسیقیهای خارجی! کاری که میشد روی زمین خدا هم انجام داد و حالا آن بالا روی آسمانها چرا؟!
اما بخش بی نظیر برنامه که تمام توجهها را به خود جلب کرد اجرای گروه سرود «نجم الثاقب» متشکل از کودکان دختر و پسر که لباسهای اقوام مختلف را بر تن داشتند بود. این گروه روی صحنه حاضر شدند و ترانهای با زبانها و گویشهای مختلف ایرانزمین با مضمون «ایران» را اجرا کردند. اجرایی که با ظرافت و دقت و به زیبایی اجرا شد و توانست جای تمام اجراهای ناقص برنامه را بگیرد و لحظات شادی را با مضامین ملی و موسیقی ناب اصیل ایرانی ارائه دهد.
در بخش پایانی مراسم، پرفورمنسی توسط تک بازیگر نوجوان و با استفاده از قابلیتهای ویدئو وال اجرا شد و با پرواز پروانهها و پخش موسیقی، آتش بازی و اهتزاز پرچم ایران سی و پنجمین جشنواره بینالمللی فیلمهای کودکان و نوجوانان رسما افتتاح شد.