گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو- فاطمه قربانی رضوان؛ تنها هشت ماه ریاست سهم نخستین مدیرعامل زن خانه سینما بود. با انتشار خبر استعفای مرضیه برومند از مدیرعاملی جامعه اصناف سینمای ایران گمانه زنیها از دلایل این استعفا در چند روز گذشته بیشتر شد. هنرمندی که در بدو وردوش به مهمترین نهاد صنفی کشور مورد استقبال بسیاری قرار گرفت و حالا در کمتر از یکسال با استعفای او موافقت میشود.
عصر روز یکشنبه ۲۱ اسفندماه سال ۱۴۰۱ بود که آیین تودیع منوچهر شاهسواری و معارفه مرضیه برومند با حضور سینماگران برگزار شد. تبریکها به این معارفه انقدرمتعدد بود که برومند پشت میکروفون میرود و میگوید:«تصور میکنند من رئیس سینمای ایران شدهام!». او فارغ از تمام تبریکها و حواشی در روز معارفه بیان کرد: «قول میدهم تلاش کنم تا تعادلی بین احساسات و عقلانیت خود برقرار کنم تا در آرامش واقعگرایانه و بدون سیاستزدگی برنامههای خانه سینما را دنبال کنم. به خاطر منافع خانه سینما اهل تعامل و گفتگو هستم و از درون خانه سینما از نظرات تمام صنوف بهرهمند شوم. تقریباً هیچ چیز نمیدانم و باید به کمک دوستان این همه مشکل را حل کنیم. امیدوارم آبروی خانمها را نبرم.»
پس از گذشت سه ماه از شروع فعالیت برومند اختلافات و مشکلات خانه سینما برای او محرض میشود؛ به طوری که در نشست خبری اعلام میکند که درباره «مشکلات مالی خانه سینما» کابوس میبیند و مجبور به استفاده از قرصهای آرامبخش شده است.
۱۶ آبان ماه سایت خانه سینما با انتشار متنی از استعفای مرضیه برومند خبر داد. در این متن آمده است: «در تاریخ ۱۰ مهرماه ۱۴۰۲ سرکارخانم مرضیه برومند مدیرعامل محترم خانه سینما، استعفای خود را به هیات رئیسه اعلام نمودند. شرایط پیچیده حاکم بر سینمای ایران، تناقضات مدیریتی، مشکلات اقتصادی و فضاهای هیجانی تحمیل شده بر پیکر سینمای ایران، عرصه بسیار سختی را برای مدیریت این نهاد صنفی فراهم میکند که در طول این دوره نیز سخت و پیچیدهتر شد و علیرغم تلاشهای بی وفقه و دلسوزانهی خانم برومند کار را برای ایشان دشوار کرد. هیات رئیسه خانه سینما با درک این وضعیت و پس از جلسات متعدد، با احترام به جایگاه و شأن ارزشمند همکار گرامی مان، ضمن قدردانی از تلاشهای هشت ماهه صورت گرفته، با استعفای ایشان موافقت کرد.»
بلافاصله پس از انتشار موافقت استعفای مرضیه برومند، سایت خانه سینما متن استعفای برومند را منتشر کرد. استعفای برومند با دلایل حضور و چرایی خداحافظی او شروع میشود. برومند بیان میکند که قصد یاری هیئت مدیرهای را داشته که از بحرانهای سختی عبور کرده و همچنان درگیر پیامدهای ناشی از آن بوده است.
در بخشی از این متن آمده است: «آمدم تا هرآنچه احترام و اعتبار دارم به کار ببندم و از مدیران و مسئولین فرهنگی بخواهم از لجبازی و عناد و بیمهری و رفتارهای تند و اهانتآمیز با هنرمندان مخصوصا با خانمهای بازیگر دست بردارند و به آنان هشدار بدهم؛ راهی که پیش گرفتهاند جز عمیقتر شدن شکافها و نابودی سینما حاصلی ندارد. اما متاسفانه گوش شنوایی نبود، یا بود و تصمیم گیرندگان اصلی کسان دیگری بودند.»
برومند در ادامه از دلایل خداحافظی خود میگوید و اختلاف نظرهای درونی خانه سینما و ناتوانی در درک پیچیدگیها و تناقضهای درونی خانه سینما را متذکر میشوند. اما میتوان این اقدام برومند را متاثر از اتفاقاتی دانست که در هفتههای اخیر رخ داد. مصاحبه رئیس هیات مدیره خانه سینما علیه مدیران سینمایی و وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به دلیل پایبندی به قانون در عدم بکارگیری بازیگران زن کشف حجاب و بیانیه کانون کارگردانان سینمای ایران و شورای عالی تهیهکنندگان در حمایت از مواضع محمدمهدی عسگرپور و ایجاد اختلاف نظر عمیق با مدیران سازمان سینمایی را میتوان از عمده دلایل این استعفا و پیچیده خواندن شرایط سینمایی توسط برومند دانست.
از طرفی حاشیهی اخیر این کارگردان در مراسم تشییع داریوش مهرجویی و صحبتهای او در ارتباط با اسرائیل واکنش منفی بسیاری را از سوی هنرمندان به همراه داشت. برومند در این مراسم گفته بود: «ما اینجا ماندیم در مملکت خودمان باشیم. با ما خوب باشید آنوقت با اسراییل و رژیم صهیونسیتی هم میجنگیم».
واکنشهای منفی به این سخنان برومند را مجبور به توضیحاتی در صفحه اینستاگرام خود کرد. او در بخشی در توضیحات خود آورد «من هم مثل همه هنرمندان از جنگ و خونریزی و کشتار بیزارم، هنرمندان همواره مدافع صلح و آرامش بودهاند و هر جنایتی را از سوی هر جنایتکاری در هرجای جهان محکوم کرده و میکنند، هیچ انتظاری هم از هیچ کس ندارند جز احترام به هنرشان و آثاری که خلق میکنند، هنری که اصلیترین هدفش نفی خشونت، جنگ، نابرابری و بیعدالتی است. اما آنچه مرا به نوشتن این متن واداشته است احترام به افکار سینماگران، هنرمندان و مردم ایران است نه پاسخ به واکنشهای مغرضانه و جعلی که به راه افتاده و پیش از این هم آنرا تجربه کرده بودم. آنها که آثار مرا دیدهاند و با کارهای من بزرگ شدهاند میدانند که من چگونه میاندیشم.»
اگرچه در تاریخ استعفای برومند ذکر شده که متن درخواست برای ۱۰ مهر و پیش از سخنان او در مراسم تشییع مهرجویی بوده، اما نمیتوان تاثیر آن سخنان و واکنش برخی هنرمندان به آن را نادیده گرفت.
واکنشهای نیز پس از استعفای مرضیه برومند از سوی اهالی رسانه و هنرمندان منتشر شد. گبرلو در پست اینستاگرامی نوشت: «مرضیه برومند خانم محترم و با وقار سینما از مدیر عاملی خانه سینما استعفا داد. دو دلیل برای استعفایش ذکر کرد؛ " پیچیدگی و تناقضهای درون خانه سینما" و " لجبازی و عناد و بی مهری مسئولین. دو نظریه منتقدانه و منصفانهای که سالها گریبان صنعت سینمای ایران را گرفته. نه تماشاگر از آن سود برده نه مسئولین بهرهای بردند و نه اهالی سینما به سر و سامانی رسیدند. تا کی این جنگ و دعوا و اختلافهای فرسوده و پوچ ادامه دارد و چرا اهالی سینما به خود نمیآیند و مسئولین عامل وحدت و همدلی نمیشوند. "خانه سینما" یی که قدرت ندارد نقشی در پیشبرد سرنوشت اهالی سینما داشته باشد و "مسئولی" که نمیتواند از حضور اهالی سینما، درست برنامه سازی کند و هر روز اپوزیسیون سازی میکند، نباشد بهتر است.»
امیرحسین صدیق، بازیگر مشهور که همکاریهای متعددی با مرضیه برومند داشته از معدود کسانی بود که به حمایت از خانم کارگردان پرداخت. او در یک استوری اینستاگرامی نوشت:
تاریخ میگوید: ما ملت مرده باد، زنده باد گو در یک روز هستیم والبته مرده پرست. همچنان که در مرگ هنرمندی به سوگ نشسته ایم، مشغول فحاشی و هوچیگری به هنرمند زنده ایم. بدون اینکه سخنانش را کامل شنیده باشیم یا گذشتهاش را به یاد بیاوریم. تنها با استناد به تصویری کوتاه شده، قضاوت میکنیم و فریاد میزنیم. بخوانید و بیندیشید.
روزنامهی «فرهیختگان» در مطلبی مفصل به دفاع از وی پرداخته و منتقدان او را «موش» خواند: