امرالله امینی کارشناس صنعت خودرو در گفتوگو با خبرنگار اقتصادی خبرگزاری دانشجو درباره اظهارات عباس علی آبادی وزیر صمت در روزهای اخیر مبنی بر اینکه مردم برای خرید خودرو صبور باشند گفت: سالهاست که از مردم درخواست صبوری دارند. مگر قرار است چه تحولاتی رخ دهد که مردم باید صبر کنند؟ ما به جای اینکه صبر کنیم، باید یک برنامه مشخصی برای صنعت خودرو داشته باشیم و بدانیم قرار است چه اتفاقی رخ دهد.
وی افزود: در صنعت خودروی کشور ما پتانسیلهای وسیعی وجود دارد که باید از آنها استفاده شود. ما نیروی انسانی قابل توجهی در این صنعت داریم اما متاسفانه برنامهای برای خودروساز شدن واقعی نداریم. نکته دیگری که وجود دارد، شرایط خاصی مانند تورم و نرخ ارز است که روی صنعت خودرو و این صبری که آقای وزیر درخواست دارند، تاثیر میگذارد.
این کارشناس خودرو ادامه داد: بهنظر من بهجای وعده دادن به مردم، برنامه مشخصی برای این صنعت درنظر گرفته شود که چالشها را برطرف کند. ما در دهه هفتاد میخواستیم خودروساز شویم، الان بزرگترین آرزوی ما این است که خودروی دسته دوم خارجی وارد کنیم. این موضوع جای تاسف دارد.
امینی در رابطه با مسائل صنعت خودرو گفت: یکی از مسائل مهم در صنعت خودرو، تیراژ پایین است. باید مدیریت وجود داشته باشد که هزینههای تولید را کاهش دهد. اگر در مدیریت و اعضای هیات مدیره و بازشناسی پتانسیلهای داخلی تجدید ساختار شود، مردم امیدوار میشوند.
امینی در ادامه درباره تاریخ خودروسازی در ایران اظهار کرد: صنعت خودروی ایران یک تاریخ ۶۰ الی ۷۰ ساله دارد. ما در دهه ۳۰ خودروسازی را شروع کردیم ولی متاسفانه چون یک برنامه مدون وجود نداشت و سیاست دولتها تغییر پیدا کرد که یکی از آفتهای صنعت خودرو است، باعث شد که ما به این مرحله برسیم که وزیر صمت از مردم درخواست صبوری داشته باشد. صبر، نیاز به داشتن یک منطق و برنامه دارد. صنعت باید در یک فضای باز حرکت کند. بتوانیم تکنولوژی را وارد کنیم و از پتانسیلها استفاده کنیم و یک سیاست بلند مدت وجود داشته باشد.
امینی درباره اظهار نظر یکی از اعضای انجمنهای قطعهسازی مبنی بر اینکه زیان انباشته خودروسازها به ۱۵۰ هزار میلیارد تومن رسیده است گفت: بحث قیمت گذاری و اینکه چرا قیمت گذاری میکنند، دو بحث جدا از هم هستند. شما وقتی خودرو را به صورت انحصاری تولید میکنید باعث میشود که خودروساز قیمت را افزایش دهد. پیشنهاد ما به انجمن صنایع خودرو این است که باید مجموعه شرایط درست شود. یعنی قیمت گذاری در کنار یک ساختارمنسجم، استفاده از پتانسیلها، سیاست منسجم از سوی دولت و در کنار آن، قطعه سازان به وظایف خود عمل کنند.
وی ادامه داد: به جای اینکه قطعه سازان فقط قطعه وارد کنند، باید به سراغ این برویم که سرمایه و تکنولوژی خارجی وارد کنیم و در کنار آن نیز واردات انجام دهیم. اینکه میگویند زیان انباشته داریم، به این دلیل است که هر شرکت خودروسازی ۱۲۰ الی ۱۵۰ شرکت مختلف تاسیس کرده است. این شرکتها و هیات مدیرههایشان هزینه را بالا میبرند.
امینی درباره نگاه دولت به این صنعت اظهار کرد: ما هرگز برای افزایش بهرهوری برنامهای نداشتیم. به عنوان مثال ما یک میلیون خودرو با ۲۰ هزار نیرو تولید میکنیم در صورتی که کشورهای دیگر این تعداد خودرو را با ۱۰ هرار نیرو تولید میکنند. در نتیجه بهرهوری بیشتر و قیمت کمتری نسبت به ما دارند. دولتها هیچ زمان در صنعت خودرو به دنبال علت نبودند و این به دلیل سیاستهای نادرست است. به صنعت خودرو، به عنوان یک صنعت استراتژیک و مادر نگاه نکردند.در بحث واردات نیز به عوارض آن توجه میکنند و نگاه درآمدی دارند درصورتی که باید نگاه توسعهای داشته باشند. متاسفانه صنعت خودروسازی به حیاط خلوت دولت تبدیل شده است. دولت باید استفاده از مدیران قوی و اقدامات درست را در دستور کار خود قرار دهد.
این کارشناس صنعت خودرو گفت: ترکیه و عربستان، نسبت به ایران شرایط نامناسبی داشتند ولی در حال حاضر رشد کردهاند و عربستان در حال تولید خودروی برقی است. نکتهی دیگر این که بین دانشگاه و اساتید نیز ارتباطی وجود ندارد، از نظرات آنها استفاده نمیشود و خودشان تصمییم میگیرند.