به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری دانشجو، مایکل میلشتاین، مدیر مرکز پژوهش‌های فلسطینی پژوهشکده دایان دانشگاه تل آویو در مقاله‌ای تحلیلی که در پایگاه خبری وای نت وابسته به روزنامه یدیعوت آحارانوت منتشر شد، نوشت: دشوارترین جنگ تاریخ درگیری اسرائیلی عربی و اسرائیلی فلسطینی به نقطه پایانی خود نزدیکی می‌شود، جنگی که در آن ده‌ها هزار نفر از ساکنان نوار غزه کشته و این منطقه را به طور کامل ویران کرد.
در این مقاله آمده است: با این حال این جنگ با احساس و انگیزه بسیار زیاد انتقامجویی از اسرائیل (زنده ماندن مبارزه علیه اسرائیل) به نقطه پایانی خود رسیده است، ترجیحا این یکی از اهدافی است که السنوار برای جنگش برنامه ریزی کرده بود و به این هدف هم رسید، چون در غزه هیچ کس در مورد زندگی‌اش صحبت نمی‌کند.
در این جنگ که به شکل پیچیده‌ای به پایان رسیده، اسرائیل دستاورد‌های راهبردی و موفقیت‌های نظامی دارد، اما در محصله و نتیجه گیری تلخی شکست را زیر زبان خود احساس می‌کند. در مقابل فلسطینیان با وجود آنکه ضربات سختی را دریافت کردند، این جنگ را یک دست آورد تاریخی برای خود می‌دانند، چون اسرائیل در این جنگ مجروح و غافلگیر شد و در پایان آن هم به اهداف از پیش اعلام شده‌اش هم نرسید.
نویسنده بعد از اشاره مصداقی به چند جنگ با اعراب از جمله جنگ در سینا به شرایط مردم غزه پرداخته و می‌نویسد:
بعد از امضای توافق بین اسرائیل و حماس احساس موفقیت در کسب دست آورد در گوشه گوشه صحنه فلسطین قابل لمس است، در کانون این تلقی تلاش‌های حماس است که نشان دهد، اسرائیل در تحقق اهداف خود ناکام بود، چون در ۷ اکتبر نتانیاهو اعلام کرد به دنبال از بین بردن این سازمان است، اما بعد از ۱۵ ماه جنگ او مجبور شد با همین سازمان قرارداد آتش بس را امضا کند.
این امر به معنای آن است که طرف حاکم بر غزه همچنان حماس است و هیچ جایگزینی هم برای آن وجود ندارد. این احساس را خیل عظیمی از جامعه غزه هم دارند، به رغم رنج و مشکلات بی سابقه‌ای که در این جنگ عایدشان شد، اما آنها هم در این توافق هم همچون حملات ۷ اکتبر (عملیات طوفان الاقصی) یک دست آورد و پیروزی ملی می‌بینند.
میلیشتیان در ادامه می‌نویسد: در جنگ فعلی نیز همانند انتفاضه دوم شاید انتقاداتی علیه حماس از سوی جامعه فلسطینی وجود داشت، اما این انتقادات صرفا در رابطه با نحوه مدیریت جنگ و مبارزه بوده و همه فلسطینیان در رابطه جنگ علیه اسرائیل با یکدیگر اتفاق نظر دارند.
جامعه فلسطینی همچنان تاکید دارد که در عملیات ۷ اکتبر هیچ جنایت جنگی رخ نداده است و حماس به اهداف نظامی حمله کرده است، از اینرو نمی‌توان از میان اظهارات یک رهبر سیاسی یک مبلغ فلسطینی و یا یک فرهیخته جمله‌ای در رابطه با ابراز پشیمانی از عملیات ۷ اکتبر پیدا کرد.
در ادامه آمده است: فلسطینیان در مبارزه خود قاعده ساده‌ای دارند، آنها ساکنان اصلی این سرزمین هستند و حق مبارزه با اشکال مختلف حتی خشونت آمیز را علیه قدرت شیطانی و استعمارگری که در سرزمینشان سکونت گزیرده را برای خود محفوظ می‌دانند.
در بخش دیگری از این مقاله تاکید شده است، درس دیگری که از نه تنها فلسطینیان بله اسرائیلی‌ها هم از ۷ اکتبر بیاموزند آن است که حماس صرفا یک ساختار گذرا و وموقت در تاریخ فلسطین نیست.
همچنین باید اعتراف کنیم (به رغم تمامی ویرانی‌ها و کشتار‌هایی که اسرائیل انجام داده) هیچ دو دستگی حادی بین سازمان و جامعه به وجود نیامده است و این دقیقا همان چهره‌ای است که حماس هم تلاش می‌کند بر روی آن متمرکز شود.
احساس پیروزی و موفقیتی که فلسطینیان اکنون در خود احساس می‌کنند، جایگاه حماس را در ساختار فلسطینی تقویت می‌کند، در حالی که نگاهی که ادامه مبارزه علیه اسرائیل تقدیس می‌کند نیز قوی‌تر خواهد کرد.
در انتهای این مقاله آمده است: دشوارترین جنگ تاریخ درگیری عربی اسرائیلی و اسرائیلی فلسطینی در حالی به نقطه پایانی خود نزدیک می‌شود که احساس انتقامجویی از اسرائیل به سطح بی سابقه‌ای رسیده است، ترجیحا این هم یکی از اهداف جنگ سنوار بود، و عجیب نیست که هیچ صدا و نظری در رابطه با امکان همزیستی با اسرائیل بعد از پایان جنگ از سوی فلسطینیان به گوش نمی‌رسد، این نوع مواضع فلسطینیان ما را دچار ناامیدی و سرخوردی می‌کند.
ارسال نظرات