به گزارش خبرنگار «خبرگزاری دانشجو» عصر دیروز چهل‌و پنجمین نشست سلسله جلسات بررسی ادبیات افغانستان با موضوع نقد کتاب درختان تبعیدی (گزید‌ه‌ای از اشعار شعاران افغانستان) با حضور علیرضا قزوه، علی‌محمد مودب، علی داوودی، دکتر محمدصادق دهقان و محمدسرور رجایی در حوزه هنری برگزار شد.
دکتر محمدصادق دهقان از محققین ادبیات کشور افغانستان در این جلسه به سخنرانی پرداخت.
وی در ابتدا درون‌مایه‌های شعر افغانستان و سه دهه اخیر را بررسی و اولین درون‌مایه شعر افغانستان را جهادو مقاومت معرفی کرد و گفت: از ابتدا جریان شعری افغانستان در ایران شکل گرفته است.
جنگ‌های داخلی، آوارگی و سرگردانی، مضامین اجتماعی، عشق و تغزل که بیشتر با غم همراه بود، حضور پررنگ زن در این ادبیات و همچنین انسان امروز که بر محور فردگرایی است از دیگر مضامین اشعار افغانستان هستند که دکتر دهقان به آنها اشاره کرد.
وی یکی از ویژگی‌های شعر افغانستان را واقعیت‌های عموما تلخ و بسیار کم شیرینی افغانستان دانست که شعر این کشور را زیباتر کرده است.
دهقان ادامه داد: ما در گذشته مضامین انتقادی نداشتیم اما امروز این ادبیات شکل‌گرفته است همچنین مضامین فاخر نیز هرچند کم وارد شعر افغانستان شده‌اند.
این محقق ادبیات زبان افغانستان در خصوص وضعیت شعر افغانستان افزود: رکودی که بر شعر جدید افغانستان ایجاد شده، هیچ توضیحی ندارد. خود ما تنبلی کرده‌ایم. یکی از دلایل آن دوری ادیبان ما از تحولات ادبی جهان است یعنی شاعران ما اهل مطالعه نیستند. دیگر دلیل آن نداشتن یک زبان ادبی مستقل است، ما حتی مقلدان خوبی نیستیم، ما چهره شاخصی نداریم، زیرا نسل جدید کم‌کار است و نسل قدیم هم به خصوص به دلیل مهاجرت کنار کشیده است.
وی در پایان پیشنهاد کرد: فضای تبادل فرهنگی ایجاد کنیم و شب شعرهای هر هفته و هر دو هفته یک بار برگزار شود.